اتباع بیگانه که در ایران طبق قوانین و مقررات مربوط به کار اشتغال دارند جز در مواردی که طبق مقاوله نامهها و قراردادهای دوجانبه یا چندجانبه بین ایران و سایر کشورها ترتیب خاص مقرر گردیده است در صورتی که مشمول قانون حمایت کارمندان در برابر اثرات ناشی از پیری و ازکارافتادگی و فوت نباشند مشمول مقررات این قانون خواهند بود. (این ماده در تاریخ 1358/6/27 به موجب لایحه قانونی اصلاح ماده 5 قانون تأمیناجتماعی، تغییر کرده است متن جدید عبارتست از):
ماده 5:بیمه اتباع بیگانه که طبق قوانین و مقررات مربوط در ایران به کار اشتغال دارند تابع مقررات این قانون خواهد بود مگر در موارد زیر:
الف) در صورتی که بین دول متبوع آنان و دولت جمهوری اسلامی ایران موافقت نامههای دوجانبه یا چندجانبه تأمین اجتماعی منعقد شده باشد که در این صورت طبق موافقت نامه عمل خواهد شد.
ب) هرگاه تبعه بیگانه طبق گواهی مقامات صالح دولت متبوع خود در مدت اشتغال در ایران در کشور خود یا در کشور دیگر در موارد پیشبینی شده در
ماده 3 این قانون کلاً یا بعضاً بیمه شده باشند که در این صورت در همان موارد از شمول مقررات این قانون معاف میباشند.
تبصره:
حوادث ناشی از کار اتباع کشورهای ملحق شده به
مقاولهنامه شماره 19 سازمان بینالمللی کار از شمول بند (ب) مستثنی میباشد و نرخ و مأخذ حق بیمه طبق آییننامهای خواهد بود که توسط سازمان تأمین اجتماعی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید. (این تبصره به موجب قانون الحاق یک تبصره به لایحه قانونی اصلاح ماده 5 ق.ت.1 مصوب 1378/11/1 الحاق شده است؛ آیین نامه مزبور در تاریخ 1380/6/14 به تصویب رسیده است.)