ماده 1
آزادگانی که قبل از اسارت مشمول قانون تأمین اجتماعی بودهاند یا پس از آزادی از اسارت مشمول قانون مذکور میگردند با ارائه کارت آزادگی و تأییدیه ستاد رسیدگی به امور آزادگان مشمول مقررات این آئیننامه قرار میگیرند و در این آئیننامه به اختصار آزاده نامیده میشوند.تبصره: سازمان تأمین اجتماعی که در این آئیننامه به اختصار «سازمان» نامیده میشود مسئول اجرای مفاد این آئیننامه است.
ماده 2
صدور گواهی تاریخ آزادی آزادگان بمنظور ادامه حمایت از خانوادههای آنان (موضوع ماده «4» قانون حمایت از آزادگان) با ستاد رسیدگی به امور آزادگان خواهد بود.
ماده 3
برای آزادگان مشمول این آئیننامه و خانواده تحت تکفل آنان با رعایت مفاد ماده (58) قانون تأمین اجتماعی دفترچه درمان مخصوص صادر میگردد یا دفترچه درمانی آنان ممهور به مهر مخصوص آزادگان خواهد شد.
تبصره: آزادگان مشمول این آئیننامه و خانواده تحت تکفل آنان از پرداخت فرانشیز در بخش خصوصی و دولتی معاف میباشند و صد در صد هزینههای درمانی از طرف سازمان پرداخت خواهد شد.
ماده 4
کلیه بیمارستانها و مراکز بهداشتی و درمانی سازمان مسئول پذیرش و مداوای آزادگان مشمول این آئیننامه با رعایت اولویت تا بهبودی کامل آنان، میباشند و موظفند در صورت نیاز به مشاوره یا تخصص دیگر یا لزوم اعزام به بیمارستانهای مجهزتر اقدامات لازم را به هزینه سازمان به عمل آورند.
ماده 5
در مورد آزادگان مشمول این آئیننامه که به تشخیص کمیسیون پزشکی بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی بر اثر ضایعات ناشی از زمان جنگ و اسارت از کارافتاده کلی شناخته میشوند، مستمری از کارافتادگی کلی ناشی از کار برقرار میشود. میزان این مستمری و نحوه محاسبه آن به موجب تبصره سه ماده واحده قانون «برقراری مستمری درباره بیمهشدگانی که به علت همکاری با نیروهای مسلح…» مصوب 18/11/1360 خواهد بود.
تبصره: در صورتی که مستمری برقرار شده کفاف زندگی متعارف را ندهد، سازمان موظف است حداقل تا معادل حقوق و مزایای استحقاقی آزاده جانباز مشمول این آئیننامه، مستمری وی را از طریق طرح موضوع در شورای عالی یا هیأت مدیره سازمان تأمین اجتماعی یا به طرق مقتضی دیگر ترمیم نماید.
ماده 6
در مورد آزادگان جانبازی که به تشخیص کمیسیون پزشکی بنیاد مستضعفان و جانبازان انقلاب اسلامی از کارافتاده کلی شناخته شده و مشمول دریافت حقوق وظیفه یا مستمری یا عناوین مشابه در سایر دستگاهها هستند و دریافتی مربوط کفاف زندگی متعارف آنان را نمیدهد، دستگاههای ذیربط مکلفند تمهیدات مشابه تبصره ماده (5) این آئیننامه را معمول دارند.
ماده 7
جهت خانواده آزاده جانباز یا مجروح و بیمار مشمول این آئیننامه که به تشخیص کمیسیون پزشکی مشترک بنیاد شهید انقلاب اسلامی و ستاد رسیدگی به امور آزادگان قبل از زمان بازتوانی بر اثر بیماریهای ناشی از زمان اسارت وفات یابند، مستمری برقرار میگردد. میزان و نحوه محاسبه مستمری مذکور با رعایت مفاد ماده (5) این آئیننامه خواهد بود.
ماده 8
آن دسته از آزادگان مشمول این آئیننامه که در استخدام هر یک از دستگاههای مشمول قانون حمایت از آزادگان میباشند در صورت تمایل و درخواست کتبی میتوانند، تا مدت یک دهم زمان اسارت که از دو ماه کمتر و از شش ماه بیشتر نخواهد بود با استفاده از حقوق و مزایای مستمر، استراحت نمایند.
تبصره: مرخصیهای استحقاقی سالیانه آزادگان موضوع این ماده نسبت به مدت اسارت، ذخیره شده یا در صورت درخواست کتبی آزاده به ازای مرخصی استحقاقی معادل حقوق و مزایای زمان درخواست، به وی پرداخت میگردد.
ماده 9
مدت اسارت آزادگان مشمول این آئیننامه که در استخدام هر یک از دستگاههای مشمول قانون حمایت از آزادگان میباشند و یا آن گروه از آزادگانی که پس از آزادی به خدمت دستگاههای مزبور پذیرفته میشوند، در صورت درخواست کتبی آنان بدون پرداخت حق بیمه به ازای هر یکسال اسارت، دو سال به عنوان سابقه خدمت و پرداخت حق بیمه مرتبط تلقی و ملاک محاسبه و انجام تعهدات قانونی از هر لحاظ قرار میگیرد.
تبصره: حقوق و مزایای مبنای محاسبه تعهدات قانونی در مورد مشمولین این ماده در صورت تقارن با ایام اسارت اولین حقوق و مزایای مبنای کسر حق بیمه در سازمان خواهد بود.
ماده 10
در مورد آزادگان مشمول این آئیننامه که قبل از اسارت در واحدهای صنفی و کارخانجات و صنایع و مؤسسات خصوصی شاغل بودهاند یا پس از آزادی در واحدهای مذکور به خدمت پذیرفته میشوند، در صورت درخواست کتبی آنان به ازای هر یکسال اسارت دو سال، به عنوان سابقه پرداخت حق بیمه مرتبط تلقی و ملاک انجام تعهدات قانونی از هر لحاظ قرار میگیرد.
تبصره 1: حقبیمه دو برابر ایام اسارت آزادگانی که در استخدام هر یک از دستگاههای موضوع ماده (23) قانون حمایت از آزادگان بودهاند یا بعداً به استخدام یکی از این دستگاهها درآیند از محل اعتبار دستگاه استخدام کننده پرداخت میگردد.
تبصره 2: حقبیمه دو برابر ایام اسارت آزادگانی که قبل از اسارت در واحدهای غیر دولتی مشمول مقررات تأمین اجتماعی شاغل بوده یا پس از آزادی شاغل میگردند. از محل اعتبار ستاد رسیدگی به امور آزادگان پرداخت میشود.
تبصره 3: سازمان موظف است تعهدات خود را در حدود ماده (36) قانون تأمین اجتماعی اجراء نماید.
ماده 11
مدت معالجه آن دسته از آزادگان مشمول این آئیننامه که در استخدام هر یک از دستگاههای مشمول قانون حمایت از آزادگان میباشند و استراحتهای بعدی آنان، به موجب تجویز پزشک معالج و تأیید پزشک معتمد دستگاه متبوع جزو سابقه پرداخت حق بیمه و خدمت رسمی آنان منظور و به عنوان حالت اشتغال تلقی میگردد و از هر لحاظ مورد محاسبه قرار خواهد گرفت.
ماده 12
مدت اسارت آزادگان که مشترک صندوقهای حمایتی خاص نبودهاند و به مرگ طبیعی فوت میشوند با تأمین حقبیمه مربوط به دو برابر مدت اسارت آنان (بر مبنای حداقل دستمزد + حداکثر دستمزد تقسیم بر 2) از محل اعتبار ستاد رسیدگی به امور آزادگان، به عنوان سابقه پرداخت حقبیمه تلقی میشود و بازماندگان آنان با رعایت تبصره ماده (5) این آئیننامه از مستمری بازماندگان و سایر مزایای تأمین اجتماعی استفاده خواهند کرد.
ماده 13
سازمان مکلف است قسمتی از امکانات خود را در زمینه مسکن و اعطای تسهیلات مالی جهت خرید مسکن یا احداث آن تا سقف مبلغ هشت میلیون ریال طبق ضوابط مصوبه شماره 5808 مورخ 25/10/1368 شورای عالی تأمین اجتماعی و تغییرات بعدی آن به آزادگان مشمول این آئیننامه که حداقل سه ماه سابقه اسارت دارند، اختصاص دهد و حتیالامکان در مورد پرداخت وام مسکن سایر آزادگان با ستاد رسیدگی به امور آزادگان همکاری نماید.
ماده 14
آزادگان مشمول این آئیننامه، مشمول کلیه امتیازاتی که پیش از این در قوانین و مصوبات هیأت وزیران و سایر مقررات قانونی برای رزمندگان پیشبینی شده است و در این آئیننامه مسکوت است، خواهند بود.
تبصره: مدت اسارت آزادگان مشمول این آئیننامه برای احتساب امتیازات قانونی مذکور به ازای هر یکسال دو سال محاسبه خواهد شد.
ماده 15
سازمان مکلف است گزارش عملکرد خود و سایر دستگاههای مشمول قانون حمایت از آزادگان در مورد مفاد این آئیننامه را تهیه و هر (6) ماه یکبار جهت ارائه گزارش جامع به مقام ریاست جمهوری، به ستاد رسیدگی به امور آزادگان اعلام نماید.