ماده 1 – از تاریخ لازمالاجرا شدن این قانون کلیه ایثارگران مشمول قانون کار حسب مورد از امتیازات زیر بهرهمند میشوند:
الف – حق سنوات و ارتقای گروه تشویقی.
ب – تسهیلات ماموریت آموزشی.
پ – اعطای امتیازات یک مقطع تحصیلی بالاتر (فقط برای آزادگان و جانبازان).
تبصره – شاغلان مناطق جنگی و جنگزده – موضوع
تبصره (3) بند (8) بخشنامه شماره .2727د مورخ 1371.5.20 سازمان امور اداری واستخدامی کشور – که از تاریخ 1359.6.31 تا 1367.5.29 در این مناطق به کار اشتغال داشتهاند صرفا از حق سنوات تشویقی بهرهمند میشوند.
ماده 2 – منظور از کارگران ایثارگر، جانبازان، رزمندگان با حداقل شش ماه خدمت متوالی یا نه ماه متناوب در جبهه – حسب مورد با تایید سپاهپاسداران انقلاب اسلامی یا جهاد سازندگی – و اسرا، آزادگان و مفقودان جنگ تحمیلی از تاریخ 1359.6.31 تا 1367.5.29 است.
ماده 3 – مجموع مزایای پرداختی ماهانه ناشی از اجرای این قانون به هر کارگر، از پنجاه درصد (50%) حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار درهمان سال تجاوز نمیکند.
تبصره – درصورتی که مشمولان این قانون قبلا به موجب مقررات دیگری از امتیازهای یادشده استفاده کرده باشند، نمیتوانند از امتیازهای اینقانون بهرهمند شوند، مگر اینکه این قانون موجب افزایش امتیازات آنان شود که در این صورت تنها از امتیازات این قانون استفاده میکنند.
ماده 4 – میزان، چگونگی و شرایط اعطای امتیازها به مشمولان این قانون، مطابق آئیننامهای است که ظرف سه ماه از تاریخ تصویب این قانونتوسط
وزارت کار و امور اجتماعی با همکاری
سازمان امور اداری و استخدامی کشور و
وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح تهیه و به تصویب هیأتوزیران میرسد.
قانون فوق مشتمل بر چهار ماده و دو تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ سیام آذر ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و شش مجلس شورای اسلامیتصویب و در تاریخ 1376.10.3 به تایید شورای نگهبان رسیده است.
تاریخ تصویب 1376.9.30
تاریخ تایید شورای نگهبان 1376.10.3