هیأت وزیران در جلسه مورخ 1372.4.13 بنا به پیشنهاد شماره 54817 مورخ 1371.4.21 وزارت کار و امور اجتماعی و به استناد ماده (190) قانون کار‌جمهوری اسلامی ایران، آیین‌نامه چگونگی مدت کار،تعطلات و مرخصی ها، مزد و حقوق کارگرانی که طرز کارشان، به نحوی است که تمام یا قسمتی از مزد و‌درآمد آنها به وسیله مشتریان یا مراجعین تأمین می‌شود را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین‌نامه چگونگی مدت کار، تعطیلات و مرخصیها، مزد و حقوق کارگرانی که طرز کارشان به نحوی است که تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آنها به‌وسیله‌مشتریان یا مراجعین تأمین می‌شود
ماده 1 – مدت کار، تعطیلات، مرخصیها و مزد و حقوق کارگرانی که طرز کارشان به نحوی است که تمام یا قسمتی از مزد و درآمد آنها به وسیله مراجعه یا‌مشتریان تأمین می‌شود، به موجب این آیین‌نامه خواهد بود.
ماده 2 – در مواردی که مزد کارگر از وجوه دریافتی از مراجعین و مشتریان تأمین می‌شود باید سهم مزد کارگر از وجوه دریافتی در قرارداد کار مشخص شود و هر‌گاه علاوه بر وجوه مذکور پرداخت مزد ثابتی توسط کارفرما تعهد شده باشد باید میزان آن در قرارداد معین گردد.
تبصره – وجوهی که عرفاً تحت عنوان انعام از سوی مشتریان یا مراجعین به کارگران پرداخت می‌شود و در قرارداد کار ذکری از آنها به عنوان بخشی از مزد نشده‌جزو مزد محسوب نمی‌شود.
ماده 3 – در کارگاه‌های مشمول این آیین‌نامه چنانچه با توجه به ماهیت کار، وجوه دریافتی از مشتریان یا مراجعین به وسیله کارفرما یا طرق دیگر جمع‌آوری‌شوند، چگونگی و نحوه پرداخت سهم مزد کارگر با تراضی طرفین (کارگر و کارفرما) تعیین می‌شود.
ماده 4 – مجموع مزد و درآمد دریافتی از مشتریان یا مراجعین موضوع ماده (2) این آیین‌نامه که به کارگر تعلق می‌گیرد در هر حال نباید از حداقل مزد قانونی کمتر‌باشد.
ماده 5 – کارگران مشمول این آیین‌نامه از نظر استفاده از تعطیلات و مرخصیها تابع مقررات مبحث سوم از فصل سوم قانون کار می‌باشند و مزد ایام مذکور‌توسط کارفرما پرداخت می‌شود. در صورتی که مأخذ پرداخت مزد برای ایام تعطیلات و مرخصیها در قرارداد کار مشخص نشده باشد، مأخذ محاسبه، میانگین‌مزد دریافتی در روزهای کارکرد آخرین ماه کارگر است.
ماده 6 – مزدی که مبنای محاسبه فوق‌العاده اضافه‌کاری قرار می‌گیرد و نیز مزد روزهای جمعه و تعطیل رسمی و مرخصیها نباید کمتر از حداقل مزد قانونی‌باشد.
ماده 7 – مأخذ محاسبه مزد یا حقوق، حق سنوات و مزایای پایان کار موضوع مواد (18)، (20)، (27)، (31) و (32) قانون کار عبارت از متوسط مزد دریافتی‌کارگر در آخرین نود (90) روز کار او خواهد بود.
ماده 8 – در صورت وجود عرف و رویه دیگری در کارگاه که مزد و مزایایی بیش از آن چه که در این آیین‌نامه مقرر شده برای کارگران در نظر گرفته باشد همان‌عرف و رویه حاکم خواهد بود.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور
© تمامی حقوق به موسسه حسابرسی آزمون پرداز ایران مشهود (حسابداران رسمی) تعلق دارد.