فصل اول: کلیاتماده 1: در اجرای بخشی از فصل چهارم قانون کار جمهوری اسلامی ایران به مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار اجازه داده میشود که جهت تامین حفاظت فنی کارگاهها و به منظور مشاوره فنی و ارایه خدمات ایمنی براساس این آیین نامه به متقاضیان مشاور فنی و خدمات ایمنی پروانه صلاحیت اعطاء نماید.
ماده 2: مشاور فنی و خدماتی ایمنی به منظور بررسی شرایط و سنجش عوامل محیط کار، ایمنی، پیشگیری و اطفاء حریق، آموزش ایمنی و ارایه راه حلهای فنی جهت کاهش حوادث و بیماریهای ناشی از کار فعالیت مینمایند.
ماده 3: اشخاص حقیقی یا حقوقی میتوانند به امر مشاوره فنی و خدمات ایمنی مبادرت ورزند که از مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار با رعایت مفاد این آیین نامه پروانه صلاحیت و تایید تحصیل نمایند.
فصلدوم – نحوه تشخیص صلاحیت و تایید فعالیت مشاور فنیو خدمات ایمنی
ماده 4: مشاور فنی و خدمات ایمنی باید دارای مکان مشخص که اقامتگاه قانونی آنان محسوب میشود باشند.
ماده 5: مسئولیت قانونی مشاور فنی و خدمات ایمنی با اشخاص حقیقی و حقوقی است که پروانه صلاحیت به نام آنان صادر شده است.
تبصره: پروانه صلاحیت مشاوره فنی و خدمات ایمنی قابل انتقال به غیر نمیباشد.
ماده 6: پروانه صلاحیت هر یک از مشاور فنی و خدمات ایمنی ابتدا برای یک سال صادر میگردد سپس برای مقاطع زمانی دو ساله تجدید میگردد.
تبصره: اشخاص دارای پروانه صلاحیت مکلفند در دورههای آموزشی و بازآموزی اعلام شده از طرف مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار شرکت نمایند.
ماده 7: تعرفه صدور و تجدید پروانه صلاحیت براساس قانون (درآمد – هزینه) به پیشنهاد وزارت کار و امور اجتماعی به تصویب هیات وزیران میرسد درآمد حاصل از آن جهت بکارگیری کارشناسان پاره وقت و تقویت مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار هزینه خواهد گردید.
ماده 8: کلیه مشاورین فنی و خدمات ایمنی موظف به رعایت مقررات مربوطه و دستورالعملهای صادره از سوی شورای عالی حفاظت فنی و مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار میباشند.
ماده 9: پروانه صلاحیت مشاور فنی و خدمات ایمنی با امضاء معاون تنظیم روابط کار و رییس مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار توسط مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار صادر میگردد.
فصلسوم– صلاحیتفنی و تخصصمتقاضیانصلاحیتمشاورهفنیوخدمات ایمنی
ماده 10: تایید صلاحیت فنی و تخصصی متقاضیان با داشتن شرایط زیر صورت میگیرد.
الف – عدم سابقه محکومیت کیفری.
ب– دارای بودنکارتپایان خدمت یا معافیت دائم (درمورد مشمولین خدمت نظام وظیفه).
ج – دارا بودن مدرک کارشناسی در یکی از رشتههای علوم، فنی، مهندسی، ایمنی،حفاظت کار و بهداشت صنعتی یا 10 سال تجربه کار مفید (در زمینه ایمنی) و یا مدرک کارشناسی ارشد و دکترا در رشتههای مذکور با 5 سال تجربه کار مفید.
د – قبولی در آزمون مربوطه که از طرف مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار برگزار میگردد.
فصل چهارم – رسیدگی به تخلفات و عملکرد مشاورین فنی وخدمات ایمنی
ماده 11: رسیدگی به تخلفات مشاورین فنی و خدمات ایمنی با مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار میباشد.
ماده 12: اهم موارد قابل رسیدگی به شرح زیر میباشد:
الف – عدم رعایت مقررات و آیین نامههای ایمنی وزارت کار و امور اجتماعی.
ب – هرگونه سوء استفاده از پروانه صلاحیت و موقعیت شغلی.
ج – عدم همکاری با بازرسان اعزامی از مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار و بازرسان کار.
د – شکایات طرف قرارداد مشاورین مذکور.
ماده 13 : عدم رعایت هر یک از مقررات این آیین نامه برحسب مورد و براساس رای مرکز تحقیقات و تعلیمات حفاظت و بهداشت کار موجب تذکر کتبی، درج در پرونده مشاورهای، تعلیق مجوز صلاحیت و ابطال آن میگردد. در صورت لزوم مراتب از طریق قوه قضاییه و مراجع ذیربط تعقیب میگردد.
ماده 14: کلیه مشاورین فنی و خدمات ایمنی موجود کشور موظفند ظرف یک سال از تاریخ تصویب وضعیت خود را با این آیین نامه تطبیق دهند.