رأی هیأت عمومی
الف- با توجه به محتویات پروندههای فوقالذکر وجود تعارض در مدلول دادنامههای صادره در پرونده مذکور محرز است.
ب- قانونگذار در مقام حمایت از کارگرانی که تحت تاثیر عوامل فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی و بیولوژیکی محیط کار، در معرض مخاطرات و تنشهای جسمی و روحی زائد برظرفیت های طبیعی قرار گرفتهاند، به شرح شق یک از بند (ب) تبصره 2 اصلاحی ماده 76 قانون تامین اجتماعی مصوب 1380 مقرر داشته است «افرادی که حداقل بیست سال متوالی و بیست و پنج سال متناوب در کارهای سخت و زیان آور (مخل سلامت) اشتغال داشته باشند و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند، میتوانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند…»
نظر به اینکه حکم مقنن درباره افراد مشمول قانون مقید به شرط خاصی نیست و قطع رابطه همکاری با کارفرما به هر عنوان و همچنین عدم اشتغال به خدمت هنگام تقاضای بازنشستگی سالب حق مکتسب قانونی استفاده از بازنشستگی و حقوق مترتب بر آن نمیباشد،بنابراین دادنامه قطعی 1889 مورخ 13/8/1385 شعبه نوزدهم مبنی بر تایید ادعا و استحقاق شاکی در خصوص مورد موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده میشود. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385 برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذیربط در موارد مشابه لازمالاتباع است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
معاون قضائی دیوان عدالت اداری
مقدسیفرد
مشاهده متن کامل رای