رأی هیأت عمومی
اولاً حکم مقرر در شق 5 از بند (ب) تبصره 2 ماده واحده قانون اصلاح تبصره2 الحاقی ماده 76 قانون اصلاح مواد 72 و 77 و تبصره ماده 76 قانون تأمین اجتماعی مصوب 54 و الحاق ب2 تبصره بماده 76 مصوب 71 مصوب80 منحصراً مفید جواز صلاحیت تشخیص مشاغل سخت و زیانآور و نحوه احراز توالی و تناوب اشتغال، نحوه تشخیص فرسایش (جسمی و روحی) و سایر موارد مطروحه در تبصره مذکور است و متضمن اذن وضع مقررات آمره مشعر بر اخذ غرامت هرگونه عارضه، حادثه و غرامتهای ناشی از بیماری از کارافتادگی و غیره از کارفرما نیست. همچنین بموجب ماده 66 قانون تأمین اجتماعی مطالبه هزینههای مربوط به معالجه و غرامات از کارفرما منوط و مشروط به اثبات وقوع حادثه یا بیماری به واسطه عدم رعایت مقررات حفاظت فنی، مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف کارفرما و یا نماینده قانون ی او بوده است. بنابراین قسمت آخر ماده 11 آییننامه اجرائی بند (5) جزء ب ماده واحده مذکور مبنی بر اخذ غرامت از کارفرما و همچنین اطلاق ماده 15 آییننامه مزبور و اخذ خسارت از کارفرما خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات تشخیص داده میشود. و مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال میگردد. ثانیاً، بخشنامه شماره 11 کارهای سخت و زیانآور که به استناد ماده 11 آییننامه مزبور تنظیم شده است از جهات مذکور در بند قبل خلاف قانون و خارج از حدود اختیارات قوه مجریه در وضع مقررات دولتی تشخیص داده میشود و مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال میشود. ثالثاً، طبق ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری آییننامهها، تصویبنامهها و سایر نظامات دولتی از جهات مندرج در ماده مذکور قابل رسیدگی و اتخاذ تصمیم در هیأت عمومی دیوان است.
نظر به اینکه پرسش و پاسخ مذکور در بخشنامه متضمن قواعد آمره و الزامآور نمیباشد بنابراین اعتراض شاکی در این قسمت قابل رسیدگی در هیأت عمومی دیوان نیست .
مشاهده متن کامل رای
© تمامی حقوق به موسسه حسابرسی آزمون پرداز ایران مشهود (حسابداران رسمی) تعلق دارد.