رای هیات عمومی
نظر به اینکه بند 5 ماده 2 قانون تأمین اجتماعی ناظر به کار مستمر و غیرمستمر نبوده بلکه ناظر به مزد و حقوق و مزایا می‌باشد و پرداخت حقوق اضافه کاری پس از ارجاع اضافه کاری و انجام آن جزء اختیارات کارفرما نبوده بلکه حقی است که مستعر گردیده و اصولاً پرداخت حقوق و مزایا در مقابل نوع کاری اعم از مستمر و غیرمستمر امری است مستمر بنابراین با عنایت به بند 5 ماده  2 قانون تأمین‌اجتماعی و ماده 30 همان قانون بخشنامه مورد شکایت با اکثریت آراء مغایر قانون تشخیص نگردید.

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
اسماعیل فردوسی‌پور

---

مشاهده متن کامل رای