هیأت وزیران در جلسه مورخ 1373.12.24 بنا به پیشنهاد شماره 11861 مورخ 1373.12.21 شورای عالی بیمه خدمات درمانی کشور و به استناد تبصره 2ماده 5 قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور – مصوب 1373 – اساسنامه سازمان بیمه خدمات درمانی را به شرح زیر تصویب نمود:
اساسنامه سازمان بیمه خدمات درمانی
فصل اول: کلیات
ماده 1 – سازمان بیمه خدمات درمانی – که در این اساسنامه به اختصار سازمان نامیده می‌شود – به صورت شرکت دولتی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و‌آموزش پزشکی تشکیل می‌شود و بر اساس مقررات این اساسنامه، آیین‌نامه‌های مصوب مجمع عمومی و در موارد سکوت، قانون تجارت اداره می‌شود.
ماده 2 – سازمان دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی و اداری می‌باشد و مدت آن نا محدود است.
ماده 3 – مرکز اصلی سازمان و صندوق‌های موضوع تبصره (5) ماده (5) قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور مصوب 1373 – که از این پس به اختصار‌قانون نامیده می‌شود – در شهر تهران است که می‌تواند در استانها نیز شعب و نمایندگی ایجاد کند. حدود وظایف و اختیارات شعب و نمایندگی‌ها به وسیله‌مجمع عمومی در مرکز تعیین می‌شود.
ماده 4 – سرمایه سازمان مبلغ دو میلیارد ریال است که به دویست هزار سهم ده هزار ریالی تقسیم و تمامی آن پرداخت شده است و متعلق به دولت است.
تبصره – دارایی‌ها و اموال منقول و غیر منقول مندرج در قانون توسط هیأتی مرکب از کارشناسان منتخب وزرای امور اقتصادی و دارایی و بهداشت، درمان و‌آموزش پزشکی ارزیابی و به سرمایه شرکت اضافه می‌شود.
فصل دوم: موضوع، وظایف و اختیارات
ماده 5 – موضوع سازمان، تأمین موجبات و امکانات بیمه خدمات درمانی کارکنان دولت، افراد نیازمند، روستاییان و سایر گروه‌های اجتماعی در سطح کشور‌است.
ماده 6 – وظایف سازمان به شرح زیر است:
الف – ایجاد صندوق‌های موضوع تبصره (5) ماده (5) قانون به صورت مجزا.
ب – دریافت حق سرانه درمان از مشمولان قانون (سهم دولت، دستگاه حمایت کننده یا بیمه‌گذار و سهم بیمه شونده).
پ – پرداخت هزینه‌های درمانی بیمه‌شدگان تحت پوشش به اشخاص حقیقی و حقوقی ذینفع بر اساس مقررات مربوط.
ت – نظارت بر حسن اجرای مفاد قراردادهای ارائه خدمات درمانی و بیمه درمانی به بیمه‌شدگان که با اشخاص حقیقی و حقوقی منعقد شده است و نظارت بر‌کیفیت و چگونگی ارائه خدمات به بیمه شدگان تحت پوشش به طور مستقیم یا از طریق مراجع ذیصلاح.
ث – بررسی، مطالعه و تحقیق در زمینه امور بیمه خدمات درمانی.
ج – بررسی و برآورد میزان حق سرانه درمان و تغییرات آن و ارائه پیشنهاد به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به منظور طی مراحل تصویب مراجع‌ذیصلاح قانونی.
ماده 7 – سازمان برای انجام وظایف خود دارای اختیارات زیر است:
الف – تعیین ضوابط مربوط به انعقاد و فسخ قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی، همچنین بیمه‌شوندگان در چهارچوب مصوبات شورای عالی بیمه خدمات‌درمانی کشور.
ب – اقامه دعوی در مراجع قانونی.
پ – تعیین ضوابط مربوط به تنظیم و بررسی اسناد و مدارک پزشکان، گروه‌ها و مؤسسات پزشکی طرف قرارداد.
ت – دریافت مدارک و اطلاعات پزشکی بیمه‌شدگان از مؤسسات پزشکی و پزشکان.
ث – عقد قراردادهای لازم با شرکتهای بیمه به منظور پوشش بیمه‌ای افراد مشمول قانون همچنین صدور مجوز آن.
ج – عقد قرارداد بیمه درمانی و دریافت حق بیمه سرانه از دستگاه‌ها، سازمانهای دولتی و وابسته به دولت، کمیته امداد و اشخاص حقیقی و حقوقی و واریز به‌صندوق‌های مربوط.
چ – پرداخت (9).(7) حق سرانه بیمه درمانی فوق به شعب یا شرکتهای تحت پوشش یا شرکتهای بیمه‌گر به منظور انجام تعهدات قانونی در مورد دستگاه‌های‌فوق‌الاشاره از صندوق مربوط.
ح – انجام سرمایه‌گذاری از محل (9).(2) باقیمانده حق سرانه و سایر منابع مالی سازمان به منظور ایجاد سود و حفظ ارزش وجوه.
تبصره – (9).(2) باقیمانده حق سرانه به صندوق خدمات درمانی پرداخت می‌شود. در صورت عدم پرداخت ظرف سه ماه، مجوز دستگاه‌هایی که قرارداد بیمه‌جداگانه دارند لغو می‌شود.
فصل سوم: ارکان
ماده 8 – سازمان دارای ارکان زیر است:
الف – مجمع عمومی.
ب – هیأت مدیره و مدیر عالی.
پ – بازرس (حسابرس).
الف – مجمع عمومی
ماده 9 – اعضای جمع عمومی سازمان عبارتند از وزرای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و امور اقتصادی و دارایی و رییس سازمان برنامه و بودجه.
تبصره – رییس مجمع عمومی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است.
ماده 10 – اهم وظایف و اختیارات مجمع عمومی به شرح زیر است:
الف – تصویب برنامه عملیات، خط‌مشی و سیاست کلی سازمان.
ب – تصویب بودجه، ترازنامه، حساب سود و زیان و صورتهای مالی سالانه.
پ – اخذ تصمیم نسبت به پیشنهاد رییس مجمع در مورد انتخاب و عزل اعضای هیأت مدیره و رییس هیأت مدیره و مدیر عامل و تعیین حقوق و مزایای آنان
ت – تصویب آیین‌نامه اداری، مالی، معاملاتی و استخدامی سازمان.
ث – رسیدگی و اظهار نظر نسبت به گزارش عملیات سالانه.
ج – اتخاذ تصمیم در مورد هر موضوع دیگری که از طرف رییس مجمع مطرح و رسیدگی به آن طبق قوانین مربوط و در صلاحیت مجمع عمومی باشد.
ماده 11 – مجمع عمومی حداقل سالی دوبار تشکیل می‌شود: یک بار در نیمه اول سال برای رسیدگی و تصویب ترازنامه سالانه و یک بار در نیمه دوم برای‌رسیدگی و تصویب بودجه سازمان. در موارد ضروری به پیشنهاد هر یک از اعضای مجمع یا مدیر عامل یا بازرس و تشخیص و دعوت رییس، مجمع عمومی‌تشکیل خواهد شد.
ماده 12 – مجمع عمومی فوق‌العاده فقط به منظور اتخاذ تصمیم نسبت به تغییر یا اصلاح اساسنامه شرکت یا انحلال آن، همچنین افزایش یا کاهش سرمایه و‌پیشنهاد به مراجع ذیصلاح قانونی برای تصویب نهایی و سایر موضوعاتی که طبق قوانین و مقررات مربوط رسیدگی و اتخاذ تصمیم و در مورد آنها به مجمع‌عمومی فوق‌العاده واگذار شده است، بنا به دعوت رییس مجمع عمومی تشکیل می‌شود.
ماده 13 – جلسات مجمع عمومی با حضور تمامی اعضا رسمیت می‌یابد و تصمیمات آن با اکثریت آرا معتبر است.
تبصره 1 – تشکیل جلسات مجمع عمومی با دعوت کتبی به عمل می‌آید. دستور جلسه باید حداقل ده روز قبل از تشکیل جلسه، به ضمیمه اسناد و مدارک‌مربوط بر ای اعضای مجمع ارسال شود.
تبصره 2 – هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت با صلاحدید رییس مجمع می‌توانند در جلسات مجمع عمومی بدون حق رأی حضور یابند.
ب – هیأت مدیره و مدیر عامل
ماده 14 – هیأت مدیره سازمان از یک نفر رییس که سمت مدیر عامل را نیز بر عهده دارد و دو نفر عضو اصلی و یک نفر عضو علی‌البدل تشکیل می‌شود.
ماده 15 – رییس و اعضای هیأت مدیره به پیشنهاد رییس و تصویب مجمع عمومی برای مدت سه سال منصوب می‌شوند و تا انتخاب رییس و اعضای جدید در‌سمت خود باقی هستند.
تبصره 1 – انتخاب مجدد اعضای هیأت مدیره بلامانع است.
تبصره 2 – در صورت استعفا، غیبت مستمر یا فوت هر یک از اعضای هیأت مدیره، تا زمان انتصاب جایگزین توسط مجمع عمومی، برای بقیه مدت عضو‌علی‌البدل به ترتیب مقرر در این اساسنامه در جلسات هیأت مدیره شرکت می‌کند.
ماده 16 – جلسات هیأت مدیره با حضور سه نفر رسمیت می‌یابد. دستور جلسات توسط رییس هیأت مدیره و مدیر عامل تعیین می‌شود و تصمیمات اخذ شده‌با اکثریت آرا پس از امضای رییس جلسه معتبر و قابل اجراست.
تبصره – اداره جلسات هیأت مدیره بر عهده رییس هیأت مدیره است.
ماده 17 – وظایف و اختیارات هیأت مدیره به شرح زیر است:
الف – تهیه و تنظیم سیاست‌های کلی، خط‌مشی و برنامه‌های اجرایی سازمان و پیشنهاد آن به مجمع عمومی.
ب – تأیید عملکرد سالانه، ترازنامه و حساب سود و زیان سازمان و ارائه گزارش به مجمع عمومی.
پ – بررسی و تأیید بودجه سالانه سازمان و پیشنهاد آن به مجمع عمومی.
ت – بررسی و تأیید ضوابط و آیین‌نامه‌های اداری و مالی و معاملاتی و استخدامی و سایر مقررات و آیین‌نامه‌ها بر اساس مفاد قانون و مندرجات این اساسنامه و‌پیشنهاد آن به مجمع عمومی برای تصویب.
ث – پیشنهاد ساختار و تشکیلات سازمانی برای تصویب مجمع عمومی.
ج – تعیین ضوابط مربوط به عقد و لغو قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی، همچنین بیمه‌شوندگان.
چ – تعیین ضوابط مربوط به نحوه تنظیم و بررسی اسناد مدارک پزشکان، گروه‌ها و مؤسسات پزشکی طرف قرارداد به منظور تطبیق اسناد مذکور با ضوابط و‌تعرفه‌های مقرر جهت پرداخت هزینه‌ها به اشخاص حقیقی و حقوقی.
ح – سایر اختیاراتی که به موجب این اساسنامه بر عهده مجمع عمومی نیست و مطابق قانون تجارت بر عهده هیأت مدیره است.
ماده 18 – رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان بالاترین مقام اجرایی سازمان است که زیر نظر هیأت مدیره و مجمع عمومی انجام وظیفه می‌کند و علاوه بر‌انجام امور مقر در این اساسنامه و امور اداری و مالی سازمان در حدود بودجه مصوب، اختیارات و وظایف زیر را نیز بر عهده دارد:
الف – تهیه گزارش عملکرد سالانه، ترازنامه، حساب سود و زیان سازمان و ارائه آن به هیأت مدیره.
ب – تهیه و تنظیم بودجه سالانه سازمان و طرح آن در هیأت مدیره.
پ – تهیه و تنظیم ضوابط و آیین‌نامه‌های اجرایی بر اساس مفاد قانون و مندرجات اساسنامه.
ت – تهیه ساختار و تشکیلات سازمانی در حدود بودجه مصوب و تعیین حقوق و مزایای و وظایف مسئولین و شاغلین سازمان با تصویب هیأت مدیره.
ث – ارائه گزارش فعالیت‌ها و عملکرد سازمان هر سه ماه یک بار به هیأت مدیره.
ج – نمایندگی سازمان در کلیه مراجع قانونی و ارجاع امور و دعاوی سازمان با توجه به مقررات مربوط.
ماده 19 – کلیه اسناد، اوراق بهادر، چکها و اسناد بانکی و قرارداد با امضای رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان و یک نفر از اعضا هیأت مدیره سازمان معتبر‌است.
ماده 20 – رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان می‌تواند قسمتی از اختیارات و وظایف خود را به هر یک از اعضای هیأت مدیره با کارکنان سازمان با‌مسئولیت خود تفویض کند.
پ – بازرس (حسابرس)
ماده 21 – بازرسی (حسابرسی) سازمان به عهده سازمان حسابرسی است که طبق قوانین و مقررات مربوط گزارش‌های لازم را به مجمع عمومی ارائه می‌دهد.بازرس (حسابرس) حق مداخله در امور اداری و اجرایی شرکت را ندارد و اقدامات وی نباید در هیچ مورد موجب توقف عملیات اجرایی سازمان شود.
ماده 22 – هر گاه بازرس (حسابرس) در جریان رسیدگی و تطبیق عملیات شرکت اشتباهات یا تخلفات یا سایر موارد را مشاهده کند، باید ابتدا مورد را برای‌اصلاح و رفع اشتباه، رسیدگی و تعقیب متخلفان به مدیر عامل شرکت اطلاع دهد و در صورت عدم ترتیب اثر به رییس مجمع عمومی گزارش نماید.
ماده 23 – ترازنامه، حساب سود و زیان، صورت دارایی‌ها و بدهی‌های سازمان باید پس از پایان سال مالی حداکثر تا پایان خرداد ماه با بازرس (حسابرس) داده‌شود تا پس از رسیدگی با گزارش وی به مجمع عمومی ارائه شود. فصل چهارم: امور مالی و منابع مالی
ماده 24 – سال مالی شرکت – به استثنای سال اول – از اول فروردین‌ماه هر سال لغایت اسفند ماه همان سال است.
ماده 25 – منابع مالی سازمان عبارتند از:
الف – حق سرانه درمان دریافتی از دستگاه‌ها، سازمانها، وزارتخانه‌ها همچنین بیمه شوندگان.
ب – درآمدهای حاصله از وجوه و اموال و داراییهای سازمان.
پ – کمکها و هدایایی که به سازمان اعطا می‌شود.
ت – منابع حاصل از درآمدهای متفرقه.
ث – درآمد حاصل از موضوع تبصره ماده 12 قانون.
ماده 26 – اداره امور مالی و ترتیب نگهداری حسابهای سازمان به موجب مقررات و ضوابطی است که توسط رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان تهیه و به‌تصویب هیأت مدیره می‌رسد.
ماده 27 – دستگاه‌های دولتی که مراکز درمانی، نظام یا مجوز قانونی ارائه خدمات به کارکنان خود دارند می‌توانند مطابق روال معمول عمل نمایند. حق سرانه‌درمان سهم دولت برای این گونه خدمات در بودجه سالانه آن دستگاه‌ها منظور می‌شود.
این اساسنامه به موجب نامه شماره 235 مورخ 1374.2.12 شورای نگهبان به تأیید شورای یاد شده رسیده است.
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور
© تمامی حقوق به موسسه حسابرسی آزمون پرداز ایران مشهود (حسابداران رسمی) تعلق دارد.