Facebook E-mail
جستجو در ماده
جستجو در مقررات
formats

اساسنامه سازمان بیمه خدمات درمانی ۱۳۷۳.۱۲.۲۴

هیأت وزیران در جلسه مورخ 1373.12.24 بنا به پیشنهاد شماره 11861 مورخ 1373.12.21 شورای عالی بیمه خدمات درمانی کشور و به استناد تبصره 2‌ماده 5 قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور – مصوب 1373 – اساسنامه سازمان بیمه خدمات درمانی را به شرح زیر تصویب نمود:
اساسنامه سازمان بیمه خدمات درمانی ‌
فصل اول: کلیات ‌
ماده 1 – سازمان بیمه خدمات درمانی – که در این اساسنامه به اختصار سازمان نامیده می‌شود – به صورت شرکت دولتی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و‌آموزش پزشکی تشکیل می‌شود و بر اساس مقررات این اساسنامه، آیین‌نامه‌های مصوب مجمع عمومی و در موارد سکوت، قانون تجارت اداره می‌شود. ‌
ماده 2 – سازمان دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی و اداری می‌باشد و مدت آن نا محدود است. ‌
ماده 3 – مرکز اصلی سازمان و صندوق‌های موضوع تبصره (5) ماده (5) قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور مصوب 1373 – که از این پس به اختصار‌قانون نامیده می‌شود – در شهر تهران است که می‌تواند در استانها نیز شعب و نمایندگی ایجاد کند. حدود وظایف و اختیارات شعب و نمایندگی‌ها به وسیله‌مجمع عمومی در مرکز تعیین می‌شود. ‌
ماده 4 – سرمایه سازمان مبلغ دو میلیارد ریال است که به دویست هزار سهم ده هزار ریالی تقسیم و تمامی آن پرداخت شده است و متعلق به دولت است. ‌
تبصره – دارایی‌ها و اموال منقول و غیر منقول مندرج در قانون توسط هیأتی مرکب از کارشناسان منتخب وزرای امور اقتصادی و دارایی و بهداشت، درمان و‌آموزش پزشکی ارزیابی و به سرمایه شرکت اضافه می‌شود. ‌
فصل دوم: موضوع، وظایف و اختیارات ‌
ماده 5 – موضوع سازمان، تأمین موجبات و امکانات بیمه خدمات درمانی کارکنان دولت، افراد نیازمند، روستاییان و سایر گروه‌های اجتماعی در سطح کشور‌است. ‌
ماده 6 – وظایف سازمان به شرح زیر است: ‌
الف – ایجاد صندوق‌های موضوع تبصره (5) ماده (5) قانون به صورت مجزا.
ب – دریافت حق سرانه درمان از مشمولان قانون (‌سهم دولت، دستگاه حمایت کننده یا بیمه‌گذار و سهم بیمه شونده).
پ – پرداخت هزینه‌های درمانی بیمه‌شدگان تحت پوشش به اشخاص حقیقی و حقوقی ذینفع بر اساس مقررات مربوط.
ت – نظارت بر حسن اجرای مفاد قراردادهای ارائه خدمات درمانی و بیمه درمانی به بیمه‌شدگان که با اشخاص حقیقی و حقوقی منعقد شده است و نظارت بر‌کیفیت و چگونگی ارائه خدمات به بیمه شدگان تحت پوشش به طور مستقیم یا از طریق مراجع ذیصلاح.
ث – بررسی، مطالعه و تحقیق در زمینه امور بیمه خدمات درمانی.
ج – بررسی و برآورد میزان حق سرانه درمان و تغییرات آن و ارائه پیشنهاد به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به منظور طی مراحل تصویب مراجع‌ذیصلاح قانونی. ‌
ماده 7 – سازمان برای انجام وظایف خود دارای اختیارات زیر است: ‌
الف – تعیین ضوابط مربوط به انعقاد و فسخ قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی، همچنین بیمه‌شوندگان در چهارچوب مصوبات شورای عالی بیمه خدمات‌درمانی کشور.
ب – اقامه دعوی در مراجع قانونی.
پ – تعیین ضوابط مربوط به تنظیم و بررسی اسناد و مدارک پزشکان، گروه‌ها و مؤسسات پزشکی طرف قرارداد.
ت – دریافت مدارک و اطلاعات پزشکی بیمه‌شدگان از مؤسسات پزشکی و پزشکان.
ث – عقد قراردادهای لازم با شرکتهای بیمه به منظور پوشش بیمه‌ای افراد مشمول قانون همچنین صدور مجوز آن.
ج – عقد قرارداد بیمه درمانی و دریافت حق بیمه سرانه از دستگاه‌ها، سازمانهای دولتی و وابسته به دولت، کمیته امداد و اشخاص حقیقی و حقوقی و واریز به‌صندوق‌های مربوط.
چ – پرداخت (9).(7) حق سرانه بیمه درمانی فوق به شعب یا شرکتهای تحت پوشش یا شرکتهای بیمه‌گر به منظور انجام تعهدات قانونی در مورد دستگاه‌های‌فوق‌الاشاره از صندوق مربوط.
ح – انجام سرمایه‌گذاری از محل (9).(2) باقیمانده حق سرانه و سایر منابع مالی سازمان به منظور ایجاد سود و حفظ ارزش وجوه. ‌
تبصره – (9).(2) باقیمانده حق سرانه به صندوق خدمات درمانی پرداخت می‌شود. در صورت عدم پرداخت ظرف سه ماه، مجوز دستگاه‌هایی که قرارداد بیمه‌جداگانه دارند لغو می‌شود. ‌
فصل سوم: ارکان ‌
ماده 8 – سازمان دارای ارکان زیر است: ‌
الف – مجمع عمومی.
ب – هیأت مدیره و مدیر عالی.
پ – بازرس (‌حسابرس). ‌
الف – مجمع عمومی ‌
ماده 9 – اعضای جمع عمومی سازمان عبارتند از وزرای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و امور اقتصادی و دارایی و رییس سازمان برنامه و بودجه. ‌
تبصره – رییس مجمع عمومی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است. ‌
ماده 10 – اهم وظایف و اختیارات مجمع عمومی به شرح زیر است: ‌
الف – تصویب برنامه عملیات، خط‌مشی و سیاست کلی سازمان.
ب – تصویب بودجه، ترازنامه، حساب سود و زیان و صورتهای مالی سالانه.
پ – اخذ تصمیم نسبت به پیشنهاد رییس مجمع در مورد انتخاب و عزل اعضای هیأت مدیره و رییس هیأت مدیره و مدیر عامل و تعیین حقوق و مزایای آنان
ت – تصویب آیین‌نامه اداری، مالی، معاملاتی و استخدامی سازمان.
ث – رسیدگی و اظهار نظر نسبت به گزارش عملیات سالانه.
ج – اتخاذ تصمیم در مورد هر موضوع دیگری که از طرف رییس مجمع مطرح و رسیدگی به آن طبق قوانین مربوط و در صلاحیت مجمع عمومی باشد. ‌
ماده 11 – مجمع عمومی حداقل سالی دوبار تشکیل می‌شود: یک بار در نیمه اول سال برای رسیدگی و تصویب ترازنامه سالانه و یک بار در نیمه دوم برای‌رسیدگی و تصویب بودجه سازمان. در موارد ضروری به پیشنهاد هر یک از اعضای مجمع یا مدیر عامل یا بازرس و تشخیص و دعوت رییس، مجمع عمومی‌تشکیل خواهد شد. ‌
ماده 12 – مجمع عمومی فوق‌العاده فقط به منظور اتخاذ تصمیم نسبت به تغییر یا اصلاح اساسنامه شرکت یا انحلال آن، همچنین افزایش یا کاهش سرمایه و‌پیشنهاد به مراجع ذیصلاح قانونی برای تصویب نهایی و سایر موضوعاتی که طبق قوانین و مقررات مربوط رسیدگی و اتخاذ تصمیم و در مورد آنها به مجمع‌عمومی فوق‌العاده واگذار شده است، بنا به دعوت رییس مجمع عمومی تشکیل می‌شود. ‌
ماده 13 – جلسات مجمع عمومی با حضور تمامی اعضا رسمیت می‌یابد و تصمیمات آن با اکثریت آرا معتبر است. ‌
تبصره 1 – تشکیل جلسات مجمع عمومی با دعوت کتبی به عمل می‌آید. دستور جلسه باید حداقل ده روز قبل از تشکیل جلسه، به ضمیمه اسناد و مدارک‌مربوط بر ای اعضای مجمع ارسال شود. ‌
تبصره 2 – هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت با صلاحدید رییس مجمع می‌توانند در جلسات مجمع عمومی بدون حق رأی حضور یابند.
ب – هیأت مدیره و مدیر عامل ‌
ماده 14 – هیأت مدیره سازمان از یک نفر رییس که سمت مدیر عامل را نیز بر عهده دارد و دو نفر عضو اصلی و یک نفر عضو علی‌البدل تشکیل می‌شود. ‌
ماده 15 – رییس و اعضای هیأت مدیره به پیشنهاد رییس و تصویب مجمع عمومی برای مدت سه سال منصوب می‌شوند و تا انتخاب رییس و اعضای جدید در‌سمت خود باقی هستند. ‌
تبصره 1 – انتخاب مجدد اعضای هیأت مدیره بلامانع است. ‌
تبصره 2 – در صورت استعفا، غیبت مستمر یا فوت هر یک از اعضای هیأت مدیره، تا زمان انتصاب جایگزین توسط مجمع عمومی، برای بقیه مدت عضو‌علی‌البدل به ترتیب مقرر در این اساسنامه در جلسات هیأت مدیره شرکت می‌کند. ‌
ماده 16 – جلسات هیأت مدیره با حضور سه نفر رسمیت می‌یابد. دستور جلسات توسط رییس هیأت مدیره و مدیر عامل تعیین می‌شود و تصمیمات اخذ شده‌با اکثریت آرا پس از امضای رییس جلسه معتبر و قابل اجراست. ‌
تبصره – اداره جلسات هیأت مدیره بر عهده رییس هیأت مدیره است. ‌
ماده 17 – وظایف و اختیارات هیأت مدیره به شرح زیر است: ‌
الف – تهیه و تنظیم سیاست‌های کلی، خط‌مشی و برنامه‌های اجرایی سازمان و پیشنهاد آن به مجمع عمومی.
ب – تأیید عملکرد سالانه، ترازنامه و حساب سود و زیان سازمان و ارائه گزارش به مجمع عمومی.
پ – بررسی و تأیید بودجه سالانه سازمان و پیشنهاد آن به مجمع عمومی.
ت – بررسی و تأیید ضوابط و آیین‌نامه‌های اداری و مالی و معاملاتی و استخدامی و سایر مقررات و آیین‌نامه‌ها بر اساس مفاد قانون و مندرجات این اساسنامه و‌پیشنهاد آن به مجمع عمومی برای تصویب.
ث – پیشنهاد ساختار و تشکیلات سازمانی برای تصویب مجمع عمومی.
ج – تعیین ضوابط مربوط به عقد و لغو قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی، همچنین بیمه‌شوندگان.
چ – تعیین ضوابط مربوط به نحوه تنظیم و بررسی اسناد مدارک پزشکان، گروه‌ها و مؤسسات پزشکی طرف قرارداد به منظور تطبیق اسناد مذکور با ضوابط و‌تعرفه‌های مقرر جهت پرداخت هزینه‌ها به اشخاص حقیقی و حقوقی.
ح – سایر اختیاراتی که به موجب این اساسنامه بر عهده مجمع عمومی نیست و مطابق قانون تجارت بر عهده هیأت مدیره است. ‌
ماده 18 – رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان بالاترین مقام اجرایی سازمان است که زیر نظر هیأت مدیره و مجمع عمومی انجام وظیفه می‌کند و علاوه بر‌انجام امور مقر در این اساسنامه و امور اداری و مالی سازمان در حدود بودجه مصوب، اختیارات و وظایف زیر را نیز بر عهده دارد: ‌
الف – تهیه گزارش عملکرد سالانه، ترازنامه، حساب سود و زیان سازمان و ارائه آن به هیأت مدیره.
ب – تهیه و تنظیم بودجه سالانه سازمان و طرح آن در هیأت مدیره.
پ – تهیه و تنظیم ضوابط و آیین‌نامه‌های اجرایی بر اساس مفاد قانون و مندرجات اساسنامه.
ت – تهیه ساختار و تشکیلات سازمانی در حدود بودجه مصوب و تعیین حقوق و مزایای و وظایف مسئولین و شاغلین سازمان با تصویب هیأت مدیره.
ث – ارائه گزارش فعالیت‌ها و عملکرد سازمان هر سه ماه یک بار به هیأت مدیره.
ج – نمایندگی سازمان در کلیه مراجع قانونی و ارجاع امور و دعاوی سازمان با توجه به مقررات مربوط. ‌
ماده 19 – کلیه اسناد، اوراق بهادر، چکها و اسناد بانکی و قرارداد با امضای رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان و یک نفر از اعضا هیأت مدیره سازمان معتبر‌است. ‌
ماده 20 – رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان می‌تواند قسمتی از اختیارات و وظایف خود را به هر یک از اعضای هیأت مدیره با کارکنان سازمان با‌مسئولیت خود تفویض کند.
پ – بازرس (‌حسابرس) ‌
ماده 21 – بازرسی (‌حسابرسی) سازمان به عهده سازمان حسابرسی است که طبق قوانین و مقررات مربوط گزارش‌های لازم را به مجمع عمومی ارائه می‌دهد.‌بازرس (‌حسابرس) حق مداخله در امور اداری و اجرایی شرکت را ندارد و اقدامات وی نباید در هیچ مورد موجب توقف عملیات اجرایی سازمان شود. ‌
ماده 22 – هر گاه بازرس (‌حسابرس) در جریان رسیدگی و تطبیق عملیات شرکت اشتباهات یا تخلفات یا سایر موارد را مشاهده کند، باید ابتدا مورد را برای‌اصلاح و رفع اشتباه، رسیدگی و تعقیب متخلفان به مدیر عامل شرکت اطلاع دهد و در صورت عدم ترتیب اثر به رییس مجمع عمومی گزارش نماید. ‌
ماده 23 – ترازنامه، حساب سود و زیان، صورت دارایی‌ها و بدهی‌های سازمان باید پس از پایان سال مالی حداکثر تا پایان خرداد ماه با بازرس (‌حسابرس) داده‌شود تا پس از رسیدگی با گزارش وی به مجمع عمومی ارائه شود. ‌فصل چهارم: امور مالی و منابع مالی ‌
ماده 24 – سال مالی شرکت – به استثنای سال اول – از اول فروردین‌ماه هر سال لغایت اسفند ماه همان سال است. ‌
ماده 25 – منابع مالی سازمان عبارتند از: ‌
الف – حق سرانه درمان دریافتی از دستگاه‌ها، سازمانها، وزارتخانه‌ها همچنین بیمه شوندگان.
ب – درآمدهای حاصله از وجوه و اموال و داراییهای سازمان.
پ – کمکها و هدایایی که به سازمان اعطا می‌شود.
ت – منابع حاصل از درآمدهای متفرقه.
ث – درآمد حاصل از موضوع تبصره ماده 12 قانون. ‌
ماده 26 – اداره امور مالی و ترتیب نگهداری حسابهای سازمان به موجب مقررات و ضوابطی است که توسط رییس هیأت مدیره و مدیر عامل سازمان تهیه و به‌تصویب هیأت مدیره می‌رسد. ‌
ماده 27 – دستگاه‌های دولتی که مراکز درمانی، نظام یا مجوز قانونی ارائه خدمات به کارکنان خود دارند می‌توانند مطابق روال معمول عمل نمایند. حق سرانه‌درمان سهم دولت برای این گونه خدمات در بودجه سالانه آن دستگاه‌ها منظور می‌شود. ‌
این اساسنامه به موجب نامه شماره 235 مورخ 1374.2.12 شورای نگهبان به تأیید شورای یاد شده رسیده است. ‌
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور

شماره:39817 / ت 27565ک


formats

اساسنامه سازمان بین المللی کار ILO

فصل اول : سازمان
ماده یک
۱- تاسیس به منظور پیشرفت و تشویق اهداف مندرج در مقدمه اساسنامه و در اعلامیه مربوط به اهداف و مقاصد سازمان بین المللی کار که در ۱۰ مه ۱۹۴۴ در فیلادلفیا به تصویب رسد و متن آن ضمیمه این اساسنامه است یک سازمان دایمی تشکیل می شود .
۲- عضویت : اعضای سازمان بین المللی کار کشورهایی خواهند بود که روز اول نوامبر ۱۹۴۵ اعضای سازمان مزبور بوده اند و سایر کشورهایی که به موجب مفاد بندهای ۳و۴ این ماده ممکن است عضو شوند .
۳- هر عضو اصلی ملل متحد و کشوری که با تصمیم مجمع عمومی و طبق مفاد منشور به عضویت ملل متحد درآمده می تواند با اعلام قبولی رسمی خود نسبت به تعداد اساسنامه سازمان بین المللی کار به مدیرکل دفتر بین المللی کار , عضو سازمان بین المللی کار شود .
۴- کنفرانس عمومی سازمان بین المللی کار نیز می تواند با رأی دوسوم از هیئت های دولتی حاضر و رأی دهنده , اعضای سازمان را بپذیرد . چنین پذیرشی موقعی اجرا و نافذ خواهد بود که دولت عضو جدید قبولی رسمی خود نسبت به تعهدات اساسنامه سازمان را به مدیرکل دفتر بین المللی کار اعلام نماید .
۵- انصراف : هیچ عضو سازمان بین المللی نمی تواند بدون دادن اخطار درباره قصد خود مبنی بر انصراف از عضویت سازمان به مدیر کل دفتر بین المللی کار از سازمان خارج شود .چنین اخطاری دو سال بعد از تاریخ دریافت آن توسط مدیرکل اجرا خواهد شد , مشروط به آن که عضو مزبور د آن زمان کلیه تعهدات مالی ناشی از عضویت خود در مقاوله نامه ها را انجام داده باشد . هرگاه که عضوی هر یک از مقاوله نامه های جهانی را به تصویب رسانده چنین انصرافی بر اعتبار مداوم کلیه تعهدات ناشی و مربوط به آن برای مدت مقرر در مقاوله نامه مزبور خدشه ای وارد نمی سازد .
۶- پذیرش مجدد : چنانچه عضویت کشوری در سازمان خاتمه یافته باشد , پذیرش مجدد عضویت آن مشمول مفاد بندهای ۳ و ۴ این ماده بر حسب مورد خواهد بود .
ماده۲

سازمان دایمی مشتمل خواهد بود از :
الف – کنفرانس عمومی نمایندگان اعضاء
ب- هیئت مدیره که به نحو مشروحه در ماده ۷ تشکیل شده .
ج- دفتر بین المللی کار که زیر نظر هیأت مدیره کنترل و اداره می شود .
ماده۳
کنفرانس
۱- جلسات هیئت های نمایندگی : اجلاسیه های کنفرانس عمومی نمایندگان اعضاء در هر زمان که لازم شود و حداقل یکبار در سال , برگزار خواهد شد . کنفرانس مزبور از چهار نماینده از هر کشور عضو تشکیل خواهد شد , که دو نماینده هیئت دولتی و دو نماینده دیگر به ترتیب نمایندگانی از جانب کارفرمایان و کارگران هر یک از کشور عضو خواهند بود .
۲- مشاورین هر هیئت می تواند مشاورینی همراه داشته باشد , که تعدادشان برای هر ردیف و بند از صورت جلسه نباید از دو نفر تجاوز کند . هنگامی که قرار است موضوعاتی در کنفرانس بررسی شود که در وضع زنان تاثیر می گذارد حداقل یکی از مشاورین باید زن باشد .
۳- مشاورین از سرزمین های غیر اصلی : هر عضوی که مسئول روابط دفتر بین المللی سرزمین های غیر اصلی است (تحت الحمایه) می تواند مشاورین بیشتری برای هر یک از هیئت های خود منصوب کند .
الف- برای برخی از موضوعاتی که در حوزه صلاحیت خاص مسئولین سرزمین تحت حمایت قرار دارد , کشور عضو نمایندگانی را به عنوان نماینده آن سرزمین تعیین می کند .
ب- درباره موضوعاتی که مربوط به سرزمین هایی است که غیر خود مختار هستند , اشخاصی را به عنوان دستیار هیئت ها انتخاب می کند .
۴- در مورد سرزمینی که تحت حاکمیت مشترک دو یا چند عضو است می توان اشخاصی برای مشاوره با هیئت های این اعضاء تعیین نمود .
۵- تعیین نمایندگان غیر دولتی : اعضاء تعهد می کنند در کشورهای خود هیئت ها و مشاورینی که با موافقت سازمان های صنعتی واجد شرایط (در صورت وجود این گونه سازمان ها ) انتخاب شده اند بر حسب مورد بهترین نمونه نمایندگان کارفرمایان و کارگران هستند , معرفی نمایند .
۶- مقررات مربوط به مشاورین : مشاورین جزء با درخواست و اجازه نمایندگانی که ایشان رایزن آنها محسوب می گردند حق شرکت در مذاکرات را ندارند و با اجازه مخصوص رئیس کنفرانس نیز رأی نمی توانند بدهند .
۷- یک هیئت می تواند با دادن اطلاع کتبی به رئیس , یکی از مشاورین خود را به عنوان معاون خویش تعیین نماید , مشاور مزبور ضمن تصدی این مقام اجازه صحبت و دادن رأی نمی توانند بدهند .
۸- اعتبارنامه : اسامی نمایندگان و مشاورین توسط دولت هر یک از اعضاء به اطلاع دفتر بین المللی کار خواهد رسید .
۹- اعتبارنامه های نمایندگان و مشاورین مورد رسیدگی دقیق کنفرانس قرار خواهد گرفت , و کنفرانس می تواند با دوسوم از آرای داده شده توسط نمایندگان حاضر , از پذیرش نماینده یا مشاوری که طبق این ماده منصوب نشده خودداری کند .
ماده ۴
حق رای
۱- هر نماینده حق دارد کلیه موضوعاتی که مورد بررسی کنفرانس قرار می گیرد , به طور منفردانه رای دهد .
۲- چنانچه یکی از اعضاء یکی از نمایندگان غیر دولتی را که حق نصب وی را دارد منصوب نکند , نماینده غیر دولتی دیگر مجاز است در کنفرانس شرکت و سخنرانی کند , ولی نمی تواند رای بدهد .
۴-چنانچه طبق ماده ۳ , کنفرانس از پذیرش نماینده ای از یکی از کشورهای عضو خودداری کند , مقررات این ماده درباره نماینده مزبور , همانند نماینده غیر منتخب , اجرا خواهد شد .
ماده۵
محل برگزاری جلسات کنفرانس
هیئت مدیره جلسات کنفرانس را در محل ثابتی برگزار می نماید . مگر آنکه کنفرانس در اجلاسیه پیشین خود تصمیم دیگری گرفته باشد .
ماده۶
مقرر دفتر بین المللی کار
هرگونه تغییر در مقر دفتر بین المللی کار توسط کنفرانس و با اکثریت دوسوم از آراء نمایندگان حاضر تصمیم گیری خواهد شد .
ماده۷
هیئت مدیره
۱- ترکیب : هیئت مدیره متشکل از پنجاه و شش نفر است . بیست و هشت نفر از طرف دولت ها , چهارده نفر از طرف کارفرمایان و چهارده نفر از طرف کارگران .
۲- نمایندگان دولت : از بیست و هشت نفر نمایندگان دولت ها , ده نفر توسط کشور های مهم صنعتی تعیین خواهد شد , و هیجده نفر توسط اعضایی که به این منظور انتخاب شده اند . به وسیله نمایندگان دولتها در کنفرانس , به جز نمایندگان ده عضو فوق الذکر تعیین خواهند شد .
۳- کشورهای مهم صنعتی : در صورت لزوم هیئت مدیره تصمیم می گیرد اعضای سازمان با اهمیت صنعتی عمده کدامند و قواعدی وضع می کنند تا اطمینان حاصل نمایند که کلیه موضوعات مربوط به انتخاب کشورهای با اهمیت عمده صنعتی قبل از طرح و تصمیم گیری توسط هیئت مدیره , به وسیله یک کمیته بی طرف مورد بررسی قرار گیرد . هرگونه اعتراض و مراجعه که توسط هر کشور عضو نسبت به اعلامیه هیئت مدیره در مورد تعیین کشورهای با اهمیت عمده صنعتی انجام گیرد , تا هنگامی که کنفرانس درباره اعتراض مطرح شده تصمیم نگرفته است اجرای تصمیم هیئت مدیره به تعویق نخواهد افتاد .
۴- نمایندگان کارفرمایان و کارگران : اشخاصی که نمایندگی کارفرمایان را بر عهده دارند و اشخاصی که عهده دار نمایندگی کارگران می باشند باید به ترتیب توسط هیئت نمایندگی کارفرمایان و هیئت نمایندگی کارگران حاضر در کنفرانس انتخاب شوند .
۵- دوره تصدی : دوره تصدی هیئت مدیره سه سال خواهد بود چنانچه به هر دلیلی انتخابات هیئت مدیره در انقضای این دوره انجام نگیرد , در آن صورت هیئت مدیره در مقام خود باقی خواهد ماند تا زمانی که انتخابات مزبور برگزار گردد .
۶- مقامات بلاتصدی جانشینان و غیره : روش اشغال مناصب بلاتصدی و تعیین جانشین و سایر مسائل مشابه ممکن است توسط هیئت مدیره و با تصویب کنفرانس مورد تصمیم گیری خواهد بود .
۷- مقامات : هیئت مدیره از بین اعضای خود یک رئیس و دو نایب رئیس انتخاب خواهد کرد , که یک نفر از آنها نماینده دولت , یک نفر نماینده کارفرمایان و یک نفر نماینده کارگران خواهد بود .
۸- رویه : هیئت مدیره رویه و طرز کار را تنظیم و زمان جلسات خود را تعیین خواهد کرد . چنانچه حداقل شانزده نماینده هیئت مدیره کتباً تقاضای تشکیل جلسه خاصی نمایند , چنین جلسه ای برگزار خواهد شد .
ماده۸
مدیر کل
۱- دفتر بین المللی کار باید یک مدیر داشته باشد , که توسط هیئت مدیره منصوب می گردد , و طبق دستورالعمل های هیئت مدیره مسئول اداره موثر دفتر بین المللی کار و وظایف دیگری به وی محول می شود خواهد بود .
۲- مدیرکل و معاون وی باید در کلیه جلسات هیئت مدیره شرکت نمایند .
ماده ۹
کارمندان
۱- انتصاب کارمندان و مقامات دفتر بین المللی کار توسط مدیرکل و طبق مقرراتی که به تصویب هیئت مدیره رسیده منصوب می شوند .
۲- مدیرکل با توجه به کارایی وظایف دفتر , باید اشخاص با ملیت های مختلف را انتخاب نماید .
۳- تعداد معینی از این اشخاص باید از بین زنان انتخاب شوند .
۴- جنبه بین المللی مسئولیت ها : وظایف مدیرکل و کارمندان باید منحصراً جنبه بین المللی داشته باشد . مدیرکل و کارمندان در اجرای وظایف خود نباید خواستار دستورات هیچ دولت یا مقامی خارج از سازمان باشند یا چنین دستوراتی دریافت نمایند آنها باید از هر اقدامی که ممکن است بر سمتشان به عنوان مقامات بین المللی , که فقط در برابر سازمان مسئول می باشند مبانیت داشته باشد , خودداری نمایند .
۵- هر کشور عضو سازمان تعهد می کند که جنبه بین المللی مسئولیت های مدیرکل و کارمندان را محترم شمرده و در انجام وظایفشان اعمال نفوذ ننماید .
ماده۱۰
وظایف دفتر
۱- وظایف دفتر بین المللی کار شامل موارد زیر خواهد بود :
جمع آوری و توزیع اطلاعات درباره کلیه موضوعات مربوط به تعدیل بین المللی شرایط زندگی صنعتی و کار , خصوصاً بررسی موضوعاتی که پیشنهاد شده به منظور انعقاد مقاوله نامه های بین المللی در کنفرانس یا هیئت مدیره دستور دهد .
۲- با توجه به دستوراتی که هیئت مدیره ممکن است صادر نماید , دفتر باید ؛
الف- تهیه اسناد و مدارک مربوط به موضوعات مختلفی که در دستور کار اجلاسیه های کنفرانس قرار دارد .
ب- بنا به درخواست دولت ها و در حدود توان برای تدوین قوانین و مقررات بر اساس تصمیمات کنفرانس و بهبودی در رویه های اداری و نظام های بازرسی , و هر کمکی را که مناسب می داند در اختیار دولت ها قرار دهد .
ج- وظایفی را که طبق مفاد این اساسنامه در ارتباط با رعایت دقیق مقاوله نامه ها از آن خواسته می شود , انجام دهد .
د- نشریات مربوط به مسایل صنعتی و اشتغال مورد علاقه بین الملل را به زبان هایی که هیئت مدیره مطلوب تشخیص می دهد , ویراستاری و منتشر نماید .
۳- به طور کلی , دفتر اختیارات و وظایف دیگری به عهده دارد که توسط کنفرانس یا هیئت مدیره به آن محول می شود .
ماده ۱۱
روابط با دولت ها
ادارات دولتی کشورهای عضو که با مسایل صنعت و اشتغال سرو کار دارند , می توانند از طریق نماینده دولت خود در هیئت مدیره دفتر بین المللی کار و در صورت نبود چنین نماینده ای از طریق مقام واجد شرایط دیگر که دولت به این منظور معرفی می نماید , مستقیماً با مدیر کل تماس برقرار نمایند .
ماده۱۲
روابط با سازمان های بین المللی
۱- سازمان بین المللی کار بر حسب شرایط و مفاد این اساسنامه با هر سازمان عمومی بین المللی که عهده دار هماهنگی فعالیت های سازمان های زیر می باشند , همکاری می کنند :
سازمان های حقوق بین المللی عمومی عهده دار فعالیت های خاص در زمینه های مشابه می باشند .
۲- سازمان جهانی کار ممکن است ترتیبات مناسبی بدهد تا نمایندگان سازمان های عمومی بین المللی بدون دادن رای در مذاکرات آن شرکت کنند .
۳- سازمان بین المللی کار می تواند ترتیب مناسبی برای انجام مشورت هایی که به نظر وی مطلوب است با سازمان های بین المللی غـیر دولتی از جمله سازمان های بین المللی کارفرمایان , کارگران , کشاورزان و تعاونی ها , فراهم کند .
ماده ۱۳
امور مالی و بودجه
۱- سازمان بین المللی کار می تواند در امور مالی و بودجه ای هر قراردادی که مناسب می داند با سازمان ملل متحد منعقد سازد .
۲- تا هنگامی که چنین قراردادی منعقد نشده است و یا در صورتی که قرارداد لازم الاجرایی وجود نداشته باشد :
الف- هر یک از اعضا هزینه های سفر و اقامت هیئت ها و مشاورین و نمایندگان خود را که , (برحسب مورد)در جلسات کنفرانس یا هیئت مدیره شرکت می کنند , پرداخت خواهد کرد .
ب- کلیه هزینه های دیگر دفتر بین المللی کار و جلسات کنفرانس و هیئت مدیره توسط مدیرکل دفتر بین المللی کار از محل بودجه عمومی سازمان بین المللی کار پرداخت خواهد شد .
ج- مقررات مربوط به تصویب بودجه سازمان بین المللی کار و مقررات و میزان سهمیه ها و نحوه وصول توسط کنفرانس و با اکثریت دوسوم از آراء نمایندگان حاضر تعیین خواهد شد , و تصویب بودجه و ترتیبات برای تخصیص هزینه بین اعضاء سازمان , توسط کمیته ای از نمایندگان دولت ها پیش بینی خواهد شد .
۳- هزینه های سازمان که پرداخت سهمیه مالی وی معوق مانده است اگر مبلغ واجب الادای آن برابر و یا بیشتر از سهمیه در دو سال گذشته باشد حق ندارد در کنفرانس , هیئت مدیره و یا در هر کمیسیون و انتخابات اعضاء هیئت مدیره در دادن رای شرکت نماید . مشروط بر آنکه کنفرانس تشخیص دهد که عدم پرداخت به علت شرایط خارج از اراده آن کشور می باشد با اکثریت دوسوم از نمایندگان حاضر به این کشور اجازه دهد که در دادن رای شرکت نماید .
۵- مسئولیت مالی مدیرکل : مدیرکل دفتر بین المللی کار در مورد مصرف صحیح وجوه سازمان بین المللی کار در مقابل هیئت مدیره مسئول است .

فصل دوم : رویه و طرز عمل

ماده۱۴
۱- دستور جلسه کنفرانس : دستور جلسه کلیه اجلاسیه های کنفرانس توسط هیئت مدیره تنظیم خواهد شد و این هیئت پیشنهادهای مربوط به دستور جلسه که توسط دولت های کشورهای عضو یا هر سازمان واجد شرایط یاد شده در ماده ۳ و یا وسیله هر سازمان بین المللی عمومی ارایه گردد را مد نظر قرار خواهد داد .
۲- تهیه مقدمات کنفرانس : هیئت مدیره به وسیله یک کنفرانس مقدماتی با ترتیبات دیگر , و قبل از تصویب مقاوله نامه و توصیه نامه توسط کنفرانس , قواعدی وضع خواهد کرد تا از تهیه کامل مقدمات فنی و مشورت کافی توسط اعضایی که اصولاً صاحب صلاحیت هستند , اطمینان حاصل کند .
ماده۱۵
ابلاغ دستور جلسه و گزارش ها برای کنفرانس
۱- مدیرکل به عنوان دبیرکل کنفرانس عمل خواهد کرد و دستور جلسه را به گونه ای ابلاغ خواهد کرد که چهار ماه قبل از تشکیل اجلاسیه های کنفرانس بدست کشورهای عضو برسد تا بوسیله این دولت ها – درصورت تعیین نمایندگانی غیر دولتی – دستور کار برای آنان نیز ارسال شود .
۲- گزارش های هر یک از موضوع های دستور جلسه به نحوی ارسال خواهد شد که به موقع برای کشورهای عضو فرستاده شود تا قبل از اجلاسیه های کنفرانس به طور کافی مورد بررسی قرار گیرد . هیئت مدیره به منظور اجرای این پیش بینی و مقررات , قواعدی وضع خواهد کرد .
ماده۱۶
اعتراض نسبت به دستور جلسه
۱- هر یک از دولت های کشورهای عضو می تواند نسبت به گنجانیدن یک یا چند موضوع در دستور جلسه رسماً اعتراض کند . دلایل اعتراض باید در اظهار نامه ای که تحت عنوان مدیرکل ارسال می گردد به طور مشروح ذکر شود , و مدیرکل آن را بین کلیه اعضای سازمان انتشار خواهد داد .
۲- چنانچه کنفرانس با اکثریت دوسوم آرای نمایندگان حاضر تصمیم بگیرد که موضوعات مورد اعتراض در دستور کار باقی بماند , موضوع های یاد شده از دستور کار حذف نخواهد شد .
۳- گنجانیدن موضوعات جدید توسط کنفرانس : اگر کنفرانس با دوسوم آراء نمایندگان حاضر تصمیم بگیرد (به نحوی غیر از شرح مذکور در بند قبلی ) که موضوعی باید در کنفرانس مورد بررسی قرار گیرد , در آن صورت موضوع مزبور در دستور جلسه اجلاسیه بعدی گنجانیده خواهد شد .
ماده۱۷
مسئولین کنفرانس
۱- رویه و کمیته ها : کنفرانس یک رئیس و سه نائب رئیس انتخاب خواهد کرد .یکی از نواب رئیس باید نماینده دولت یک نفر نماینده کارفرمایان و یک نفر نماینده کارگران باشد . کنفرانس رویه و طرز عمل خود را تدوین و ممکن است کمیته هایی را منصوب نماید تا موضوعات را بررسی و به ‌آن گزارش دهند .
۲- رأی : بجز در مواردی که در این اساسنامه یا در شرایط هر مقاوله نامه یا سایر اسناد به نحو دیگری صریحاً ذکر شده و به کنفرانس اختیاراتی تفویض گردیده باشد و یا به موجب ماده ۱۳ قراردادهای مالی و بودجه ای کلیه موضوعات با اکثریت نسبی آرای نمایندگان حاضر در کنفرانس تصویب خواهد شد .
۳- حد نصاب : رای گیری باطل خواهد بود مگر اینکه کل آراء داده شده برابر نصف تعداد نمایندگان شرکت کننده در کنفرانس باشد .
ماده۱۸
کارشناسان فنی
کنفرانس می تواند به کمیته هایی که منصوب می کند , کارشناسان فنی بدون حق رای اضافه نماید .
ماده۱۹
مقاوله نامه ها و توصیه نامه ها
۱- تصمیمات کنفرانس : هرگاه کنفرانس درباره تصویب پیشنهادهای مربوط به موضوع های دستور کار جلسه تصمیم گرفت باید تعیین کند پیشنهادهای فوق در کدامیک از اشکال زیر گنجانده شود :
الف – به صورت مقاوله نامه بین المللی .
ب- به صورت توصیه نامه در صورتی که موضوع مطرح شده برای مواجهه با اوضاع و احوال مورد بحث با تصویب فوری مقاوله نامه متناسب نباشد .
۲- رأی لازم : در هر یک از دو حالت در رای گیری نهایی برای آنکه کنفرانس د رأی گیری نهایی , مقاوله نامه یا توصیه نامه ای را تصویب کند , اکثریت دوسوم آرای نمایندگان حاضر ضروری است .
۳- تعدیل برای شرایط خاص محلی : کنفرانس در طرح و تنظیم مقاوله نامه یا توصیه نامه به کشورهایی که در آن شرایط جوی توسعه ناکافی سازمان صنعتی یا اوضاع و احوال خاص دیگر شرایط صنعتی را به نحو قابل ملاحظه ای متفاوت ساخته , توجه شایسته مبذول خواهد داشت , ممکن است به منظور برخورد لازم با مورد و وضع این کشورها تعدیلاتی پیشنهاد نماید .
۴- متون معتبر : دو نسخه از مقاوله نامه یا توصیه نامه با امضای رئیس کنفرانس و مدیرکل اعتبار خواهد یافت . یکی از دو نسخه در بایگانی دفتر بین المللی کار گذارده شده و نسخه دیگر به دبیرکل ملل متحد ارسال خواهد شد . مدیرکل یک نسخه مصدق از مقاوله نامه یا توصیه نامه را برای هر یک از اعضا ارسال خواهد داشت .
۵- تعهدات اعضاء نسبت به مقاوله نامه ها : در مورد یک مقاوله نامه .
الف- مقاوله نامه جهت تصویب به کلیه اعضاء ابلاغ خواهد شد .
ب- هر عضو تعهد می کند که ظرف مدت حداکثر یک سال از تاریخ پایان اجلاسیه کنفرانس , یا در صورتی که بر اثر اوضاع و احوال استثنایی این امر در مدت یک سال امکان نداشته باشد , در اولین زمان ممکن که در هر حال دیرتر از ۱۸ ماه از تاریخ پایان اجلاسیه کنفرانس نخواهد بود , مقاوله نامه را جهت وضع قوانین یا سایر اقدامات , نزد مقام یا مقاماتی که صلاحیت این امر را ندارند مطرح سازد .
ج- اعضاء اقداماتی را که طبق این ماده برای طرح مقاوله نامه نزد مقام یا مقامات صاحب صلاحیت به عمل آمده , توأم با مشخصات مقام یا مقاماتی که صلاحیت دار تشخیص داده شده اند و نیز اقدامات به عمل آمده توسط آنها را به اطلاع مدیرکل دفتر بین المللی کار خواهند رسانید .
د- چنانچه عضو رضایت مقام یا مقاماتی را که این امر در صلاحیت آنها می باشد به دست آورد تصویب رسمی مقاوله نامه را به دبیرکل ابلاغ خواهد نمود و اقدامات لازم دیگر را به عمل خواهد آورد تا مفاد مقاوله نامه را موثر و مجری نماید .
ه- چنانچه , عضو تصویب مقام یا مقاماتی را که این امر در صلاحیت آن قرار دارد حاصل نکند در آن صورت تعهد دیگری نخواهد داشت بجز آنکه باید در فواصل زمانی مناسب , که هیئت مدیره تقاضا می کند , وضعیت قوانین و رویه خود نسبت به موضوع مطروحه در مقاوله نامه را به مدیرکل دفتر بین المللی کارگزارش کند , مشخص نماید که تا چه حد هر یک از مفاد مقاوله نامه توسط قانون گذار , اقدامات اداری یا موافقت دسته جمعی و طرق دیگر به مورد اجرا گذارده شده است یا اینکه پیشنهاد شده اجرا گردد , و مشکلاتی را که مانع تصویب کنوانسیون یا موجب تاخیر آن می شود بیان کند .
۶- تعهدات اعضا نسبت به توصیه نامه ها :
الف- توصیه نامه به کلیه اعضاء جهت بررسی آنها و با هدف به اجرا گذاردن آن توسط قانون گذار ملی یا طرق دیگر ابلاغ خواهد شد .
ب- هر عضو تعهد می کند که ظرف حداکثر یک سال از تاریخ پایان اجلاسیه کنفرانس , یا چنانچه بر اثر اوضاع و احوال استثنایی این امر ظرف یک سال امکان نداشته باشد , در آن صورت در اولین زمان ممکنه , که در هرحال دیرتر از هجده ماه از تاریخ پایان کنفرانس نباشد , توصیه نامه را نزد مقام یا مقاماتی که صلاحیت این کار را دارند , جهت وضع قوانین و اقدامات دیگر مطرح نماید .
ج- اعضاء اقداماتی را که طبق مفاد این ماده جهت طرح توصیه نامه نزد مقام یا مقامات صلاحیتدار فوق به عمل آمده به انضمام مشخصات مقام یا مقاماتی که صاحب صلاحیت تشخیص داده شده اند , و نیز اقداماتی را که آنها به عمل آورده اند به اطلاع مدیرکل دفتر بین الملل کار خواهند رسانید .
د- گذشته از تسلیم توصیه نامه به مقام یا مقامات صاحب صلاحیت فوق کشورهای عضو تعهد دیگری نخواهند داشت بجز آنکه باید در فواصل زمانی مناسب که هیئت مدیره درخواست می کند , وضعیت قانون و رویه در کشور خود را در ارتباط با موضوعات مطروحه در توصیه نامه به مدیرکل دفتر بین المللی کار گزارش کنند , و حدود و میزانی که مفاد و مقررات توصیه نامه به اجرا گذارده شده یا قرار است اجرا شود , و نیز تعدیلاتی را که در این مقررات جهت تصویب و اعمال آنها بوده یا ممکن است لازم تشخیص داده شود , مشخص نمایند .
۷- تعهدات دولت ها فدرال : در مورد دولت فدرال , مقررات زیر اجرا خواهد شد :
الف- در مورد مقاوله نامه و توصیه نامه هایی که دولت فدرال طبق قانون اساسی خود اقدام آنرا در سطح فدرال مناسب تشخیص می دهد در این صورت تعهدات دولت فدرال همانند دولت هایی خواهد بود که فدرال نیستند .
ب- در مورد مقاوله نامه و توصیه نامه هایی که دولت فدرال قانون اساسی خود جزاً یا کلاً برای اقدام توسط حکومت ها , ایالات یا کانون های متشکله , به جای اقدام فدرال , مناسب تلقی کند , در آن صورت باید :
۱- طبق قانون اساسی خود و قوانین اساس حکومت ها , ایالات کانتون های ذی ربط , ترتیبات موثری به عمل آورد تا ظرف حداکثر ۱۸ ماه از تاریخ پایان اجلاس کنفرانس , این مقاوله نامه و توصیه نامه ها جهت وضع قوانین و اقدامات دیگر مقامات فدرال , دولتی , ایالتی , یا کانتون ارجاع داده شود .
۲- به منظور جلب موافقت دولت های ایالتی , استانی یا کانتونی , ترتیباتی برای مشاوره ادواری بین مقامات فدرال و مقامات ایالتی , استانی یا کانتونی انجام می شود که هدف آن تشویق و ترویج اقدامات هماهنگ در دولت فدرال در جهت اجرای مفاد این قبیل مقاوله نامه ها و توصیه نامه ها می باشد .
۳- اقداماتی را که طبق این ماده جهت طرح این قبیل مقاوله نامه و توصیه نامه نزد مقامات صاحب صلاحیت فدرال , ایالتی یا کانتونی به عمل آمده , توأم مشخصات مقاماتی که مناسب قلمداد می شود به اطلاع مدیرکل دفتر بین المللی کار برساند .
۴- در مورد هر کدام از این قبیل مقاوله نامه ها که به تصویب نرسانده , در فواصل زمانی مناسب که هیئت مدیره درخواست می کند وضعیت قوانین و رویه فدراسیون و حکومت ها و ایالات و استانها و کانتون های تشکیل دهنده آن در ارتباط با مقاوله نامه را به اطلاع مدیر کل دفتر بین الملل کار برساند و مشخص نماید تا چه اندازه هر کدام از مقررات و مفاد مقاوله نامه از طریق قانونگذاری , اقدامات اداری , موافقت نامه دستجمعی , یا اقدامات دیگر اجرا شده یا قرار است اجرا گردد .
۵- در مورد هر یک از این قبیل توصیه نامه ها در فواصل زمانی مناسب که هیئت مدیره درخواست می کند وضعیت قوانین و رویه فدراسیون و حکومت ها , ایالات و استان ها و کانتون های تشکیل دهنده آن در ارتباط با توصیه نامه را به اطلاع مدیرکل دفتر بین المللی کار برساند و حد و میزانی که مقررات و مفاد توصیه نامه اجرا شده یا قرار است به مورد اجرا گذارده شود , و نیز تعدیلات در این مقررات که طی تصویب و اجرای آن لازم دانسته شده یا ممکن است ضرورت یابد را یادآور گردد .
۸- تاثیر مقاوله نامه بر مقررات مساعدتر موجود : در هیچ موردی , تصویب مقاوله نامه یا توصیه نامه ای در کنفرانس یا پیوستن عضوی به مقاوله نامه ای به عنوان ناقض قوانین , آراء , عرف یا قراردادهایی تلقی نخواهد شد که شرایطی مناسبتر از شرایط پیش بینی شده در مقاوله نامه یا توصیه نامه برای کارگران تضمین می نماید تاثیر می گذارد .
ماده۲۰
ثبت در سازمان ملل متحد
مدیرکل دفتر بین المللی کار باید , طبق مقررات ماده ۱۰ منشور سازمان ملل متحد , مقاوله نامه مصوبه را برای ثبت به دبیرکل سازمان ملل متحد ابلاغ کند , ولی مقاوله نامه فقط برای اعضایی لازم الاجرا است که به آن پیوسته اند .
ماده۲۱
مقاوله نامه هایی که به تصویب کنفرانس نرسیده اند
۱- چنانچه مقاوله نامه ای که در رأی گیری نهایی اکثریت دوسوم آرای نمایندگان حاضر را به دست نیاورد , ممکن است برای اعضایی که با آن موافقند به صورت مقاوله نامه اختصاصی درآید .
۲- هر مقاوله نامه ای که به ترتیب فوق مورد موافقت قرار می گیرد , باید توسط دولت های ذیربط , بر طبق ماده ۱۰۲ منشور سازمان ملل متحد , به مدیرکل دفتر بین المللی کار و دبیرکل ملل متحد برای ثبت ابلاغ گردد .
ماده۲۲
گزارش سالانه درباره مقاوله نامه های مصوبه
هر یک از اعضاء موافقت می کند که درباره اقداماتی که جهت اجرای مفاد مقاوله نامه هایی که خود یک طرف آن است به عمل آورده و یک گزارش سالانه برای دفتر بین المللی کار تهیه کند . این گزارش ها به شکلی تنظیم خواهد شد و حاوی چنان اطلاعات و مشخصاتی خواهد بود که هیئت مدیره ممکن است درخواست کند .
ماده۲۳
بررسی و ابلاغ گزارش ها
۱- مدیرکل خلاصه ای از اطلاعات و گزارش هایی که به موجب مواد ۱۹ و ۲۰ توسط اعضاء به وی ابلاغ شده در اجلاسیه بعدی کنفرانس مطرح خواهد نمود .
۲- هر عضو سه نسخه از اطلاعات و گزارش هایی را که به موجب مواد ۱۹ و ۲۰ به مدیرکل ابلاغ شده به اطلاع سازمان های نمونه ای که برای هدف و منظور ماده شناخته شده اند , خواهد رسانید .
ماده ۲۴
عرض حال درباره عدم رعایت مقاوله نامه ها
چنانچه یک انجمن صنفی کارفرمایان یا کارگران شکایتی به دفتر بین المللی کار تسلیم نماید مبنی بر اینکه عضوی در حوزه قضایی خود مقاوله نامه ای را که خود یک طرف آن است به هیچ وجه به نحو موثری رعایت نکرده , در آن صورت هیئت مدیره ممکن است این شکایت را به دولتی که علیه وی به عمل آمده ابلاغ و از آن دولت دعوی نماید هرگونه پاسخی که صلاح می داند درباره موضوع تسلیم کند .
ماده ۲۵
انتشار عرض حال
چنانچه ظرف مدت معقولی اظهاریه ای از دولت مورد بحث دریافت نشود , یا در صورت دریافت اظهاریه
هیئت مدیره آن را رضایت بخش تلق نکند در آن صورت هیئت مدیره حق خواهند داشت که عرض حال و اظهاریه و جوابیه آن , چنانچه ارسال شده منتشرکند .
ماده ۲۶
شکایت بابت عدم رضایت
۱- هر عضوی حق دارد شکایتی در دفتر بین المللی کار به پبت برساند چنانچه متقاعد نشده باشد که عضو دیگری مقاوله نامه ای را که هر دوی آنها بر طبق مواد فوق به تصویب رسانده اند به نحو موثری رعایت می نماید .
۲- چنانچه هیئت مدیره صلاح بداند , ممکن است قبل از ارجاع شکایت به کمیسیون تحقیق , به نحوی که در زیر پیش بینی شده با دولت مورد بحث به نحو مشروحه در ماده ۲۴ مذاکره کند .
۳- چنانچه هیئت مدیره ابلاغ شکایت به دولت مورد بحث را لازم نداند , یا در صورت برقراری تماس ظرف مدت معقولی که به نظر هیئت مدیره رضایت بخش است , پاسخ قانع کننده ای دریافت نشود در آن صورت هیئت مدیره می تواند کمیسیون تحقیق منصوب نماید که شکایت را بررسی و درباره آن گزارش دهد.
۴- هیئت مدیره می تواند همین رویه را یا طبق پیشنهاد خود یا بعد از دریافت شکایت از یک نماینده در کنفرانس اتخاذ تصمیم نماید .
۵- موقعی که موضوعی ناشی از مواد ۲۵ یا ۲۶ تحت بررسی هیئت مدیره است , دولت مورد بحث چنانچه تاکنون نماینده ای در هیئت نداشته باشد , حق دارد نماینده ای برای شرکت در مذاکرات هیئت مدیره در مدتی که موضوع تحت رسیدگی است اعزام دارد . درباره تاریخی که موضوع مورد بررسی قرار خواهد گرفت به دولت مورد بحث باید اخطار داده شود .
ماده۲۷
همکاری با کمیسیون تحقیق
اعضا موافقت می کنند که چنانچه شکایت به کمیسیون تحقیق طبق ماده ۶ ارجاع شود , هر کدام از آنها خواه ارتباط مستقیم با شکایت داشته یا نداشته باشند کلیه اطلاعات خود را که در موضوع شکایت موثر و نافذ است در اختیار کمیسیون تحقیق قرار دهند .
ماده۲۸
گزارش کمیسیون تحقیق
کمیسیون تحقیق پس از بررسی کامل شکایت , گزارشی تنظیم خواهد کرد که آن نظرات خود را درباره همه نکاتی که موجب روشن شدن موضوع مورد اختلاف است , بیان خواهد کرد و نیز درباره اقدام هایی که برای رضایت دولت (عضو) شاکی باید به عمل آید و درباره مهلت انجام این اقدام ها , پیشنهادهای مناسبی ارایه خواهد داد .
ماده۲۹
اقدام براساس کمیسیون تحقیق
۱- مدیرکل دفتر بین المللی کار گزارش کمیسیون تحقیق را به اطلاع هیئت مدیره و هر کدام از دولت ها ذینفع خواهد رساند و موجبات انتشار آن را فراهم خواهد آورد .
۲- هر یک از این دولت ها باید ظرف سه ماه به اطلاع مدیرکل دفتر بین المللی کار برساند که آیا توصیه های مندرج در گزارش کمیسیون را می پذیرد یا خیر , و اگر نمی پذیرد آیا قصد دارد شکایت را به دیوان بین المللی دادگستری ارجاع کند .
ماده ۳۰
عدم تسلیم مقاوله نامه و توصیه نامه ها به مقامات صاحب صلاحیت
چنانچه هر عضو اقدام لازمه طبق بندهای ب ۵- ب ۶- ب ۷ از ماده ۱۹ در مورد یک مقاوله نامه یا توصیه نامه را به عمل نیاورد در آن صورت هر یک از اعضاء دیگر حق خواهد داشت موضوع را به هیئت مدیره ارجاع نماید . چنانچه هیئت مدیره به این نتیجه برسد که قصوری انجام گرفته موضوع را به کنفرانس گزارش خواهد کرد .
ماده۳۱
آراء دیوان بین المللی دادگستری
تصمیم دیوان بین المللی دادگستری درباره شکایت یا موضوعی که به موجب ماده ۲۹ بدان ارجاع شده قطعی خواهد بود .

ماده ۳۲
دیوان بین المللی دادگستری ممکن است یافته ها یا توصیه نامه های کمیسیون تحقیق , چنانچه مصداق داشته باشد را تایید کند یا تغییر دهد یا باطل کند .
ماده۳۳
عدم اجرای توصیه های کمیسیون تحقیق یا دیوان بین المللی دادگستری
چنانچه عضوی ظرف یک مدت تعیین شده توصیه های – در صورت وجود – مندرج در گزارش کمیسیون تحقیق یا رای دیوان بین المللی دادگستری , حسب مورد , را اجرا ننماید , هیئت مدیره می تواند جهت تضمین انجام و رعایت آن اقداماتی را که عاقلانه و به صلاح می داند به کنفرانس توصیه نماید .
ماده ۳۴
رعایت توصیه های کمیسیون تحقیق یا دیوان بین المللی دادگستری
دولتی که قصور و غفلت ورزیده می تواند در هر زمان به هیئت مدیره اطلاع دهد که اقدامات لازمه را برای رعایت توصیه های کمیسیون تحقیق یا توصیه های مندرج در تصمیم دیوان بین المللی دادگستری حسب مورد , را به عمل آورده و می تواند هیئت مدیره تقاضا کند تا یک کمیسیون تحقیق تشکیل دهد تا درباره ادعایش رسیدگی کند . در این صورت مفاد و مقررات مواد ۳۷ , ۲۸ , ۲۹ , ۳۱ , ۳۲ , اعمال خواهد شد , و چنانچه گزارش کمیسیون تحقیق برخلاف تصمیم دیوان بین المللی دادگستری به نفع دولت مقصر باشد , هیئت بی درنگ توصیه خواهد کرد هرگونه اقداماتی که به موجب ماده۳۳ به عمل آمده قطع شود .

فصل سوم : کلیات

ماده ۳۵
اجرای مقاوله نامه ها در سرزمین های غیر اصلی
۱- اعضا تعهد می کنند که مقاوله نامه هایی که طبق مفاد این اساسنامه به تصویب رسانده اند در مورد سرزمین های غیر اصلی که مسئول روابط بین المللی آنها هستند , از جمله سرزمین های تحت قیمومیت که نظام اداره کننده آنها می باشند , اعمال خواهد شد , به جز در مواردی که موضوع مقاوله نامه جزء اختیارات حکومت سرزمین باشد یا مقاوله نامه به علت شرایط محلی غیر قابل اعمال است یا موکول به چنین تعدیلاتی باشد که برای تطبیق مقاوله نامه با شرایط محلی ممکن است لازم شود .
۲- هر عضوی که مقاوله نامه ای را به تصویب می رساند باید هرچه زودتر پس از تصویب , بیانیه ای را به مدیر کل دفتر بین المللی کار ابلاغ نماید و اظهار دارد که نسبت به سرزمین ها , بجز سرزمین های مورد اشاره در بند ۴ و۵ ذیل , تا چه اندازه تعهد می کند مفاد مقاوله نامه اعمال خواهد شد و مشخصاتی را که در مقاوله نامه مقرر شده را ارائه دهد .
۳- هر عضوی که به موجب بند قبلی بیانیه ای ابلاغ نموده می تواند در دوره های معین و طبق شرایط مقاوله نامه بیانیه دیگری ابلاغ و طی آن شرایط بیانیه قبلی را تعدیل نموده و وضع حاضر این گونه سرزمین ها را بیان نماید .
۴- در مواردی که موضوع مقاوله نامه جزء اختیارات حکومت خود مختار سرزمین های غیر اصلی باشد , عضوی که مسئول روابط بین المللی آن سرزمین است هرچه زودتر توجه دولت ‌آن سرزمین را به مقاوله جلب خواهد نمود تا آن دولت قوانینی وضع کند یا اقدام دیگری به عمل آورد , پس از آن عضو با موافقت دولت سرزمین می تواند بیانیه ای به مدیرکل دفتر بین المللی کار ابلاغ نموده و از طرف آن سرزمین تعهدات مقاوله نامه را بپذیرد .
۵- یک بیانیه به دلیل پذیرش تعهدات مقاوله نامه باید به مدیرکل دفتر بین المللی کار ابلاغ شود ؛
الف- توسط دو یا چند عضو سازمان نسبت به سرزمینی که تحت اداره مشترک آنها باشد .
ب- توسط هر مقاوم بین المللی مسئول اداره هر سرزمین , به موجب منشور سازمان ملل متحد یا مقررات دیگر نسبت به این قبیل سرزمینها .
۶- پذیرش تعهدات یک مقاوله نامه به موجب بند ۴ یا بند ۵ متضمن و به معنای آن است که تعهدات مصرحه در شرایط و مفاد مقاوله نامه و تعهدات به موجب اساسنامه سازمان که در مورد مقاوله نامه های مصوبه صادق است , از طرف سرزمین ذیربط مورد قبول قرار گرفته است . یک بیانیه پذیرش باید تصریح کند چه تعدیلاتی در مفاد و مقررات مقاوله نامه لازم است به عمل آید تا مقاوله نامه با شرایط محلی تطبیق داده شود .
۷- هر عضو یا مقام بین المللی که به موجب بندهای ۴ و ۵ این ماده بیانیه و اظهارنامه ای ابلاغ کرده است در صورت مقتضی هرچند وقت یک بار و طبق شرایط مقاوله نامه , بیانیه دیگری از طرف سرزمین ذی ربط ابلاغ و طی آن شرایط و مفاد بیانیه قبلی را تعدیل کند یا به پذیرش تعهدات مقاوله نامه خاتمه دهد .
۸- چنانچه تعهدات مقاوله از طرف سرزمینی که بند ۴ یا بند ۵ این ماده بدان مربوط می شود مورد قبول قرار نگرفته باشد , در آن صورت عضو یا اعضاء یا مقام بین المللی ذیربط باید وضعیت قانون و طرز عمل و رویه آن سرزمین نسبت به موضوعات مورد بحث در مقاوله نامه را به مدیرکل دفتر بین المللی کار گزارش کند . گزارش مزبور باید حد و میزانی که مقررات مقاوله نامه از طریق قانونگذاری , اقدام های اداری , موافقت نامه دستجمعی یا طرق دیگر به اجرا درآمده یا قرار است به اجرا درآید را نشان دهد , و نیز مشکلاتی را که از پذیرش این قبیل مقاوله نامه جلوگیری می کند یا موجب تاخیر در پذیرش آن می شود , بیان نماید .
ماده۳۶
اصلاحیه اساسنامه
اصلاحیه های این اساسنامه که با اکثریت دوسوم از آرای نمایندگان حاضر به تصویب رسیده زمانی به مورد اجرا گذارده خواهد شد که توسط دوسوم از اعضای سازمان از جمله پنج عضو از ده عضوی که عنوان اعضای کشورهای عمده صنعتی , بر طبق مقررات بند ۳ ماده ۷ این اساسنامه در هیئت مدیره نماینده دارند , تصویب و مورد قبول واقع شود .
ماده ۳۷
تفسیر اساسنامه و مقاوله نامه
۱- هرگونه سوال یا اختلاف در تفسیر این اساسنامه یا هر مقاوله نامه بعدی که به موجب مقررات این اساسنامه توسط اعضاء منعقد می گردد به دیوان بین المللی دادگستری برای تصمیم گیری ارجاع خواهد شد .
۲- علیرغم مقررات بند یک از این ماده , هیئت مدیره می تواند قواعدی تدوین و جهت تصویب به کنفرانس تسلیم نماید که در آن پیش بینی شده دیوانی تشکیل گردد تا درباره اختلاف یا مسایل مربوط به تفسیر مقاوله نامه , که ممکن است توسط هیئت مدیره یا طبق شرایط مقاوله نامه بدان ارجاع شود , سریعاً تصمیم بگیرد . هر حکم قابل اعمال یا نظر مشورتی دیوان بین المللی دادگستری برای دیوانی که به موجب این پاراگراف تشکیل می شود , لازم الاجرا خواهد بود . رأیی که چنین دیوانی صادر می کند بین اعضاء و سازمان انتشار خواهد یافت و نظراتی که اعضاء ممکن است درباره رأی ابراز دارند د کنفرانس مطرح خواهد شد .
ماده۳۸
کنفرانس منطقه ای
۱- سازمان جهانی کار می تواند کنفرانس های منطقه ای و دفاتر منطقه ای که برای پیشبرد اهداف و مقاصد سازمان مطلوب است را برگزار و تشکیل دهد .
۲- اختیارات , وظایف و رویه کنفرانس های منطقه ای بر طبق و تحت نفوذ قواعدی خواهد بود که توسط هیئت مدیره تنظیم و جهت تایید به کنفرانس عمومی تسلیم می شود .

فصل چهارم : مقررات متفرقه

ماده ۳۹
وضع حقوق سازمان
سازمان بین المللی کار شخصیت کامل حقوقی و مخصوصاً اهلیت در موارد زیر خواهد داشت :
الف- انعقاد قرارداد .
ب- مالکیت , و مصرف و واگذاری منقول و غیر منقول .
ج- دادخواهی و تعقیب قانونی .
ماده ۴۰
امتیازات و مصونیت ها
۱- سازمان بین المللی کار در سرزمین هر یک از اعضای خود از امتیازات و مصونیت های که برای انجام و نیل به مقاصدش لازم است برخوردار خواهد شد .
۲- هیئت های نمایندگی در کنفرانس , اعضای هیئت مدیره و مدیرکل و مقامات دفتر نیز از امتیازات و مصونیت هایی که برای انجام مستقلانه وظایف خود در ارتباط با سازمان لازم است , برخوردار خواهند بود .
۳- این مزایا و مصونیت ها با این هدف که مورد قبول کشورهای عضو قرار گیرد توسط سازمان در موافقت نامه جداگانه ای تهیه و تعریف خواهد شد .
ضمیمه :
اعلامیه مربوط به اهداف و مقاصد سازمان جهانی کار
کنفرانس عمومی سازمان بین المللی کار در بیست و ششمین اجلاسیه خود در فیلادلفیا در تاریخ دهم ماه مه سال ۱۹۴۴ اعلامیه حاضر را درباره اهداف و مقاصد سازمان بین المللی کار و اصولی که باید الهام بخش سیاست اعضای آن باشد به تصویب می رساند.
یک
کنفرانس اصول اساسی که مبنای سازمان می باشد را مجدداً مورد تایید قرار می دهد , به ویژه آنکه :
الف- کار یک کالا نیست .
ب- آزادی بیان و سندیکا (انجمن) برای پیشرفت پایدار ضروری است .
ج- فقر در هر نقطه خطری برای خوشبختی و ترقی در تمام نقاط است .
د- جنگ علیه نیازمندی و نقصان باید با کمال شدت در درون هر ملت , و نیز با کوشش مداوم و هم آهنگ بین المللی که در آن نمایندگان کارگران و کارفرمایان از وضع و موقعیت برابری با نمایندگان دولت ها برخوردار باشند , و همراه آنها در بحث آزاد و تصمیم دموکراتیک به منظور ارتقاء و پیشبرد رفاه مشترک شرکت کنند , همچنان ادامه یابند .
دو
با اعتقاد به اینکه تجربه درستی اظهارات مندرج در اساسنامه سازمان جهانی کار را به خوبی نشان داده مبنی بر اینکه صلح پایدار فقط در صورتی می تواند مستقر گردد که مبتنی بر عدالت اجتماعی باشد , لذا کنفرانس تایید می کند که :
الف- کلیه انسان ها صرف نظر از نژاد , کیش و عقیده یا جنس , حق دارند هم رفاه مادی و هم توسعه معنوی خود را در شرایط آزادی , شرافت , امنیت اقتصادی و فرصت برابر تعقیب و ادامه دهند .
ب- دستیابی به شرایطی که این امر را امکان پذیر سازد باید هدف اصلی سیاست ملی و بین المللی را تشکیل دهد .
ج- کلیه سیاست ها و اقدامات بین المللی , مخصوصا ً سیاست هایی که از نوع اقتصادی و مالی , باید از این جنبه مورد داوری قرار گیرد , و فقط تا حد و اندازه ای که دستیابی به این هدف اساسی را تشویق و ترویج کند و از آن جلوگیری نکند مورد قبول واقع شود .
د- مسئولیت سازمان بین المللی کار در آن است که کلیه سیاست ها و اقدامات اقتصادی و مالی بین المللی را در پرتو این هدف اساسی مورد رسیدگی و توجه قرار دهد .
ه- سازمان بین المللی کار ضمن انجام وظایف محوله خود و با در نظر گرفتن کلیه عوامل اقتصادی و مالی ذی ربط می تواند هرگونه مقرراتی را که مناسب می داند در تصمیمات و توصیه های خود منظور نماید .
سه
کنفرانس تعهد خطیر و مهم سازمان بین المللی کار را جهت پیشبرد برنامه های جهانی در بین ملت هلی دنیا مورد تایید قرار می دهد . برنامه های جهانی به اهداف زیر نایل می شوند :
الف- اشتغال کامل و بالا بردن سطح زندگی .
ب- استخدام کارگران در مشاغلی که رضایت خاطر آنها را فراهم کند از اینکه کاملترین درجه مهارت و فضیلت و هنر خود را ارایه می دهند و بیشترین سهم را در رفاه عمومی و مشترک داشته باشند .
ج- تامین تسهیلاتی برای آموزش و انتقال کارگران از جمله مهاجرت به منظور اشتغال و اقامت و استقرار , به عنوان وسیله ای برای نیل بدین هدف و یا تضمین های کافی برای کلیه اشخاص ذی ربط .
د- سیاست های مربوط به دستمزد و درآمدها , ساعات و سایر شرایط کار , به منظور تضمین اینکه کلیه افراد به سهم عادلانه از ثمرات پیشرفت دست یابند , و تمامی شاغلان و نیازمندان به این قبیل حمایت ها حداقل دستمزد برای زندگی دریافت نمایند .
ه- به رسمیت شناختن حق مذاکره دستجمعی , همکاری مدیریت و کارگران در بهبودی مداوم کارآیی تولید , و تشریک مساعی بین کارگران و کارفرمایان در تهیه و اجرای معیارها و اقدامات اجتماعی و اقتصادی.
و- بسط و توسعه اقدامات تامین اجتماعی به منظور فراهم کردن درآمد اساسی برای کلیه اشخاصی که به این قبیل حمایت و مراقبت همه جانبه پزشکی نیاز دارند .
ز- حمایت کافی از زندگی و سلامتی کارگران در کلیه مشاغل .
ح- تامین برای رفاه کودک و حمایت از زایمان .
ط- تامین تغذیه و مسکن کافی و تسهیلات برای تفریح و سرگرمی و فرهنگ .
ی – تضمین برابری فرصت تحصیلی , شغلی و حرفه ای .
چهار
کنفرانس با اطمینان از اینکه استفاده کاملتر و وسیع تراز منابع تولیدی جهان , که برای دستیابی به اهداف و اصول یاد شده در این اعلامیه لازم است , می تواند با اقدام بین المللی و ملی , از جمله اقداماتی جهت بسط تولید و مصرف , اجتناب از نوسانات شدید اقتصادی , ترویج پیشرفت اقتصادی و اجتماعی مناطق توسعه نیافته جهان , تضمین ثبات بیشتر در قیمت های جهانی محصولات اولیه و ترویج حجم زیاد و ثابت تجارت بین المللی به دست آید و تحقق یابد , تعهد می کند که سازمان بین المللی کار با این قبیل دستگاه های بین المللی که عهده دار سهمی از مسئولیت برای این وظیفه بزرگ و ترویج سلامتی , تعلیم و تربیت و رفاه کلیه مردمان می باشند , همکاری کامل بنماید .
پنج
کنفرانس تایید می کند که اصول مندرج در این اعلامیه در مورد تمامی مردمان جهان به طور کامل قابل اعمال است و نیز ضمن آنکه روش اجرای آنها باید با توجه به مرحله توسعه اجتماعی و اقتصادی که هر ملتی بدان نایل شده تعیین می گردد , ولی اجرای مستمر و روزافزون آن نسبت به مردمانی که هنوز وابسته هستند و به مردمانی که تاکنون به خود مختاری دست یافته اند موضوعی است که علاقه و نگرانی تمامی دنیای متمدن را برانگیخته است .
سند
سند اصلاحی اساسنامه سازمان بین المللی کار مصوب هشتاد و پنجمین اجلاس بین المللی کار ۱۹ ژوئن ۱۹۷۷ – ژنو
کنفرانس عمومی سازمان بین المللی کار بنا به پیشنهاد هیئت مدیره دفتر بین المللی کار , هشتاد و پنجمین اجلاس خود را در تاریخ سوم ژوئن ۱۹۹۷ در ژنو برگزار نموده و با اتخاذ تصمیم درخصوص تصویب اصلاحیه اساسنامه سازمان بین المللی به عنوان هفتمین بند از دستور کار اجلاس , در تاریخ نوزدهم ژوئن ۱۹۹۷ , سند زیر را برای اصلاح اساسنامه بین المللی کار با عنوان اساسنامه سند اصلاحی سازمان بین المللی کار به تصویب رساند .
ماده۱
از تاریخ اجرای سند اصلاحی حاضر ماده ۱۹ اساسنامه بین المللی کار با اضافه نمودن بند زیل پس از بند ۸ اصلاح می گردد .
بند ۹- به موجب این ماده کنفرانس می تواند بنا به پیشنهاد هیئت مدیره مقاوله نامه هایی را که فاقد مطلوبیت اجرایی بوده و دیگر در جهت دستیابی به اهداف سازمان نباشد را با اکثریت دوسوم آرای نمایندگان حاضر ملغی نماید .
ماده۲
دو نسخه از سند اصلاحی حاضر با امضای رئیس کنفرانس و مدیرکل دفتر بین المللی کار رسمیت خواهد یافت که یک نسخه از آن در آرشیو دفتر بین المللی کار ضبط گردیده و نسخه دوم نیز برای ثبت طبق ماده ۱۰۲ منشور ملل متحد به دبیرکل سازمان ملل متحد ابلاغ خواهد شد . مدیرکل نسخه تایید شده سند را برای کلیه اعضای سازمان بین المللی کار ارسال می دارد .
۱- مراتب پذیرش (امضاء) یا الحاق رسمی به سند اصلاحی حاضر به مدیرکل دفتر بین المللی کار ابلاغ می شود که وی نیز اعضای سازمان را از دریافت آن مطلع می نماید .
۲- سند اصلاحی حاضر به موجب ماده ۲۶ اساسنامه سازمان بین المللی کار نافذ می گردد .

formats

قانون اصلاح اساسنامه سازمان بین‌المللی کار ‌مصوب ۱۳۵۲/۷/۲۳

ماده واحده – اصلاحیه سازمان بین‌المللی کار در خصوص افزایش تعداد اعضای هیأت مدیره دفتر بین‌المللی کار که در تاریخ 22 ژوئن 1972 (‌اول‌تیر 1351) به تصویب پنجاه و هفتمین دوره اجلاسیه کنفرانس عمومی سازمان بین‌المللی کار رسیده است تصویب و اجازه تسلیم اسناد تصویب آن داده‌می‌شود. ‌
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن سند اصلاحی پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز سه‌شنبه 25 اردیبهشت ماه در جلسه روز دوشنبه‌بیست و سوم مهر ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و دو شمسی به تصویب مجلس سنا رسیده است. ‌
نایب رییس مجلس سنا – دکتر سید محمد سجادی ‌
سند اصلاحی اساسنامه سازمان بین‌المللی کار ‌
کنفرانس عمومی سازمان بین‌المللی کار که بنا به دعوت هیأت مدیره دفتر بین‌المللی کار پنجاه و هفتمین دوره اجلاسیه خود را در تاریخ 7 ژوئن 1972‌در ژنو تشکیل داد پس از اخذ تصمیم در مورد پذیرش پیشنهادهای مربوط به جانشین نمودن ارقام 56 – 28 – 18 – 14 و به جای ارقام 48 – 24 – 14‌و 12 موجود در مقررات اساسنامه سازمان بین‌المللی کار مربوط به ترکیب هیأت مدیره (‌هفتمین موضوع دستور دوره کار اجلاسیه) در تاریخ 22 ژوئن1972 سند ذیل را به منظور اصلاح اساسنامه سازمان بین‌المللی کار تحت عنوان سند اصلاح اساسنامه سازمان بین‌المللی کار تصویب نمود. ‌
ماده 1 – در متن اساسنامه سازمان بین‌المللی کار به نحوی که هم اکنون اجرا می‌گردد ارقام 56 – 28 – 18 و 14 جانشین ارقام 48 – 24 – 14 و 12‌بندهای 1 و 2 ماده 7 خواهند شد. ‌
ماده 2 – از تاریخ لازم‌الاجرا شدن سند اصلاحی حاضر اساسنامه سازمان بین‌المللی کار به نحوی که طبق ماده قبل اصلاح گردیده، دارای اعتبار قانونی‌خواهد بود. ‌
ماده 3 – از تاریخ لازم‌الاجرا شدن سند اصلاحی حاضر مدیر کل دفتر بین‌المللی کار یک نسخه متن رسمی اساسنامه سازمان بین‌المللی کار را به نحوی‌که به موجب مقررات سند اصلاحی حاضر تغییر یافته در دو نسخه اصلی که به امضای او رسیده است تهیه خواهد نمود. یکی از آن نسخ به بایگانی دفتر‌بین‌المللی کار و نسخه دیگر طبق مفاد اصل 102 منشور ملل متحد به منظور ثبت – نزد دبیر کل سازمان ملل متحد سپرده خواهد شد. ‌مدیر کل یک نسخه مصدق از این متن را برای هر یک از اعضای سازمان بین‌المللی کار ارسال خواهد داشت. ‌
ماده 4 – دو نسخه اصلی از سند اصلاحی حاضر به امضای رییس کنفرانس و مدیر کل دفتر بین‌المللی کار خواهد رسید. یکی از این نسخ به بایگانی دفتر‌بین‌المللی کار و نسخه دیگر طبق مفاد اصل 102 منشور ملل متحد به منظور ثبت نزد دبیر کل سازمان ملل متحد سپرده خواهد شد. ‌مدیر کل یک نسخه مصدق از این سند را برای هر یک از اعضای سازمان بین‌المللی کار ارسال خواهد داشت. ‌
ماده 5 –
1 – مراتب تصویب یا پذیرش صریح سند اصلاحی حاضر از طرف دول به اطلاع مدیر کل دفتر بین‌المللی کار خواهد رسید. مشارالیه مراتب را‌به استحضار اعضای سازمان بین‌المللی کار خواهد رسانید.
2 – سند اصلاحی حاضر طبق شرایط مقرر در ماده 36 اساسنامه سازمان بین‌المللی کار لازم‌الاجرا خواهد شد.
3 – از تاریخ لازم‌الاجرا شدن سند اصلاحی حاضر مدیر کل دفتر بین‌المللی کار مراتب را به اطلاع کلیه اعضای سازمان بین‌المللی کار و دبیر کل سازمان‌ملل متحد خواهد رسانید. ‌
متن فوق متن اصلی سند مربوط به اصلاح اساسنامه سازمان بین‌المللی کار می‌باشد که در پنجاه و هفتمین دوره اجلاسیه کنفرانس عمومی سازمان‌بین‌المللی کار که در ژنو تشکیل شده و در تاریخ 27 ژوئن 1972 پایان یافت به تصویب رسید. ‌نسخ فرانسه و انگلیسی متن سند اصلاحی حاضر متساویاً معتبر خواهند بود. ‌
بنا به مراتب، به تاریخ بیست و هفت ژوئن 1972 به شرح زیر به امضاء رسید: ‌
رییس کنفرانس مدیر کل دفتر بین‌المللی کار ‌
ژ – ولد کامب ویلفرد جنکی ‌
سند اصلاحی فوق مشتمل بر یک مقدمه و پنج ماده منضم به قانون اصلاح اساسنامه سازمان بین‌المللی کار می‌باشد. ‌
نایب رییس مجلس سنا – دکتر سید محمد سجادی

شماره:42176/9124/4/30


formats

اساسنامه سازمان بین المللی کار

‌فصل یکم :سازمان.

1. به منظور تلاش برای تحقیق هدفهای برشمرده در پیش گفتار این اساسنامه و اعلامیه ی”هدفها و آماج سازمان بین الملل کار که در دهم ماه مه 1944 در فیلادلفیا به تصویب رسید و متن آن جز لاینکف این اساس نامه است یک سازمان دایمی با نام سازمان بین المللی کار تأسیس میشود.

2. دولتهایی که در اول نوامبر عضوسازمان بوده اند و نیز دولتهاییکه بر اساس بندهای 3 ,4این ماده به عضویت سازمان در آیند اعضای سازمان بین المللی کار را تشکیل می دهند

3. هر عضو اصلی سازمان ملل متحد و هردولتی که با تصمیم همایش همگانی، برابر مفاد منشـور سازمان ملل متحد به عضویت این سازمان پذیرفته شود می تواند با ارسال درخواست رسمی خـــود برای مدیر کل سازمان مبنی بر قبول تعهدات ناشی از پذیرش این اساسنامه ، به عضویت سازمــان بین المللی کار در آیند.

4. همایش همگانی سازمان بین المللی کار نیز با دو سوم آرای موافق هیأت نمایندگی های حاضــر در نشست که در برگیرنده دو سوم آرای موافق نمایندگان دولتهای حاضر و دارای حق رأی باشد اختیار پذیرش عضو جدید زمانی قطعیت مییابد که دولت این کشور درخواست رسمی خود مبنی بر پذیرش تعهدات ناشی از قبول اساس نامه سازمان را به مدیرکل دفتر بین المللی کارتحویل داده باشد

5. هیچ عضو سازمان بین المللی کار نمی تواند ازعضویت سازمان خارج شود مگرآنکه پیشترطی اطلاعیه ای مدیرکل دفتر بین المللی کار را ازقصد خود آگاه کرده باشد.این اطلاعیه دوسال پس از تاریخ ارسال آن برای مدیر کل و با شرط آنکه عضومذکور به تمام تعهدات مالی ناشی ازعضویـت خود عمل کرده باشد، قطعیت خواهد یافت .خروج از سازمان موجب بی اعتباری تعهـــدات ناشــی از امضای مقاوله نامه ها و الزامات آن برای مدت پیش بینی شده در آن نخواهد بود .

6. پذیرش دوباره ی دولتی که از عضویت سازمان خارج شده باشد براساس مفاد بندها4,3 این اساس نامه صورت می گیرد .

ماده 2

سازمان دایمی دارای تشکیلات زیر است :
الف) همایش همگانی مرکب از نمایندگان کشورهای عضو :
ب ) شورای مدیریت موضوع ماده ی 7 این اساسنامه :
ج ) دفتر بین المللی کار زیر نظر هیأت شورای مدیریت .
ماده 3

1. همایش همگانی نمایندگان کشورهای عضو ، هر زمان که اقتضا کند و دست کم یک باردر سـال برگزار خواهد شد همایش در برگیرنده ی 4 نماینده از هر کشورعضو شامل دونماینده دولـت و دو نماینده به عنوان نماینده ی کارگران و کار فرمایان خواهد بود .

2 .هر نماینده بسته به هرموضوع مطرح در دستورکار همایش میتواند تا دو نفر رایزن فنی را بـا خود همراه داشته باشد و در صورتی که دستور کارهمایش مسایل مربوط به زنان باشد، باید دسـت کم یکی از زایزنان زن باشد .

3. در صورتی که موضوع بسرزمین های تحت حمایت مربوط باشد کشورهای عضو مسؤل روابط بین الملل دراین سرزمینها از حق انتخاب نمایندگان و رایزنان همراه آنان بشرح زیر برخوردارند:
الف ) انتخاب نمایندگانی در حوزه صلاحیت مقام مسؤل در این سرزمینها :
ب ) انتخاب دست یارانی برای این نمایندگان .
4.هرگاه سرزمینی تحت اداره مشترک دو یا چند کشور عضو باشد این کشورهای عضومیتواننـد اشخاصی را به عنوان رایزنان فنی هیأت نمایندگی خود برای سرزمینهای ذکر شده انتخاب کنند.

5.دولتهای عضو باید با توافق سازمانهای کارفرمایی وکارگری واجد شرایط درکشورخود نمایندگان غیر دولتی و رایزنان آنان را برای شرکت در همایش معرفی کنند .

6.رایزنان نمایندگان حق رأی ندارند و تنها به درخواست نمایندگان وبا اجازه ریاست همایش حــق شرکت در مذاکرات را خواهند داشت.

7. هر نماینده میتواند با معرفی کتبی به رییس همایش یکی از رایزنان خود را بعنوان قایم مقام خود برگزیند . در این صورت قایم مقام او می تواند با حق رأی در مذاکرات شرکت کند .

8. دولت هرکشورعضو باید نام نمایندگان و رایزنان آنان شرکت کننده درهمایش رابه دفتر بین الملل کار اطلاع دهد .

9.همایش اعتبارنامه نمایندگان و رایزنان آنان را بررسی خواهد کرد ودرصورتیکه انتخاب نماینده یا رایزنان او را مغایر با مفاد این اساس نامه بداند، میتواند با دو سوم آرای نمایندگان حاضر درنشست از تصویب اعتبارنامه ای آنان خودداری ورزد .

ماده 4

1. هر نماینده از حق اظهار نظر و حق رأی مستقل برخوردار است .

2. اگر دولتی از کشورهای عضو یکی از دو نماینده غیر دولتی را انتخاب و معرفی نکرده باشـــد . نماینده غیر دولتی دیگر بدون حق رأی می تواند در گفتگوهای همایش شرکت کند .

3. در صورتی که همایش برابر ماده 3 از پذیرش اعتبارنامه ی یکی از نمایندگان کـــشور عضـــو خودداری کند، مفاد این ماده درباره او برابر اعمال شرایطی است که این نماینده انتخاب و به همایش معرفی نشده باشد .

ماده 5

همــایش در محل ثابتی که شورای مدیریت تعیین می کند ، برگزار خواهد شد، مگر آنکه همایش در نشسـت پیشین تصمیم دیگری گرفته باشد .

ماده 6

تغـییر محل دفتر بین الملل کار با رأی دو سوم آرای نمایندگان حاضر میسر است .

ماده 7

شـورای مدیریت از 56 نفر تشکیل می شود که ترکیب آن به شرح زیر خواهد بود :
بیست و هشت نفر از میان نمایندگان دولتها ،
چهارده نفر از میان نمایندگان کار فرمایان ،
و چهارده نفر از میان نمایندگان کارگران،
2 . 10 نفر از نمایندگان دولتها را ده کشور مهم صنعتی و 18 نماینده را دیگر نمایندگان دولتهـا برمی گزینند .

3 . تشخیص کشورهای مهم صنعتی برعهده شورای مدیریت و بر اساس آیین نامه خاص و پـس از بررسی آن دریک کمیته بی طرف خواهد بود. اعتراض هرکشور عضو به تصمیم شورای مدیریت در این خصوص قابل طرح وبررسی است، ولی تا زمانی که همایش درباره اعتراض مطرح شـده تصمیم نگرفته باشد ، تصمیم شورای مدیریت باید محترم شمرده شود .

4 . نمایندگان کارفرمایان و نمایندگان کارگران برای عضویت در شورای مدیریت را بــه تــرتیب نمایندگان کارفرمایان و نمایندگان کارگران حاضر در همایش برمی گزینند .

5 . شورای مدیریت برای یک دوره سه ساله انتخاب خواهد شد اگر به هردلیلی درپایان این دوره انتخاب شورای مدیریت صورت نگیرد ، تا انتخابات بعدی، شورای مدیریت به کار خود ادامــه خواهد داد .

6 . شورای مدیریت وظیفه تنظیم آیین نامه های مربوط به چگونگی پر کردن کرسی های خالــی، انتخاب اعضای جانشین و دیگر مسایلی از این سرشت را بر عهده دارد . این آیین نامه ها باید از تصویب همایش بگذرد .

7 . شورای مدیریت یک رییس و دو نایب رییس را ، به ترتیب از میان نمایندگان دولتها، نمایندگان کارگران و کار فرمایان عضو شورا برمی گزینند .

8 . شورای مدیریت وظیفه تدوین آیین نامه های مربوط به چگونگی اجرای وظایف خود را برعهده دارد و باید در فاصله زمانهای مقرر نشستهای خود را برگزار کند . برگزاری نشستهای ویژه و فوق العاده این شورا منوط به درخواست کتبی دست کم 16 نفر آن شورا خواهد بود .

ماده 8

1 .مدیر کل در رأس دفتر بین المللی کار قرار دارد . مدیر کل منتخب شورای مدیریت است وباید تصمیم ها و برنامه کاری مصوب این شورا را به اجرا بگذارد . مدیر کل در برابر شــــــــورا پاسخ گو خواهد بود .

2 .مدیر کل یا قایم مقام او در همه نشست های شورای مدیریت حضور خواهند داشت .

ماده 9

1 . استخدام کارکنان دفتر بین المللی کار با مدیر کل و برابر ضوابط مصوب شورای مدیـــــریت خواهد بود .

2 . ضروری است که مدیر کل ضمن آنکه بهترین بازده را مد نظر داشته باشد، کارکنـان دفتر را از میان ملیت های مختلف برگزیند .

3 . شمار معینی از کارکنان باید زن باشند .

4 . وظایف مدیر کل و کارکنان دفتر منحصراً جنبه بین المللی دارد . مدیر کل و کارکنان دفتــر در ایفای وظایف خود نباید به پذیرش درخواست دولت ها یا هر صاحب نفوذ دیگری در خــارج از سازمان تن دهند و باید از هر اقدام مغایر با موقعیت و وظایف بین المللی خود بپرهیزند .

5 .تمام کشورهای عضو باید موقعیت و وظایف بین المللی مدیر کل و کارکنان دفتر بین المللی کار را محترم بشمارند و از هر اقدام مخل وظایف بین المللی آنان خودداری کنند .

ماده 10

1 .وظایف دفتر بین المللی کار عبارتند از : دریافت و توزیع اطلاعات مربوط به تنظیم مقــررات بین المللی در زمینه شرایط کار کارگران ونظام کار به ویژه، مطالعه مسایل و بررسی پیشنهادها با هدف ارایه به همایش برای تدوین مقاوله نامه های بین المللی و نیز پژوهش در زمینــــه های خاص که همایش یا دفتر بین المللی کار تعین می کند .

2 . دفتر بین المللی کار در چارچوب رهنمودهای شورای مدیریت باید
الف ) اسنادومدارک مربوط به دستور کار همایش را فراهم آورد :
ب ) یاری رساندن به کشورهای عضو درحدود توان خود و بنابه درخواست دولتها درخصوص
تدوین قوانین و مقررات کار بر پایه تصمیمات همایش و نیز کمک رسانی به بهبود نظام اداری و بازرسی کشورها :
پ ) اجرای وظایفی که برابر مفاد این اساسنامه درباره رعایت دقیق مقاوله نامه ها به این دفتـر محول شده است :
ج ) انشا و انتشار نشریات بین المللی مربوط به صنعت و کار به زبانهایی که شورای مدیریــت تصویب می کند :
3 .دفتردرحدود وظایف واختیاراتی که به مفهوم عام شورا به آن واگذارکرده وعمل خواهد کرد.
ماده 11

وزارت خانه های مربوط به صنعت و کار در کشورهای عضو می توانند از طریق نمایــنده دولت خود در شورای مدیریتدفتر بین المللی کار به طور مستقیم با مدیر کل در تماس باشنــد و در نبود ایننماینده ازطریق کارمند واجد صلاحیت دیگری که دولت ذینفع او را به این سمت انتخاب کرده باشد با مدیر کل ارتباط برقرار کنند .

ماده 12

1 .سازمان بین المللی کار می تواند درچارچوب این اساسنامه با هر سازمان بین المللی فراگیر که عهدهدار همآهنگ ساختن فعالیتهای سازمان های زیر باشند، همکاری کند : سازمان حقوق بین الملل همگانی و سازمان های حقوق بین الملل همگانی عهده دار فعالیت ـ های خاص در زمینه های مشابه .

2 . سازمان بین المللی کار می تواند ترتیبی دهد که نمایندگان سازمانهای حقوق بین المـــــــلل همگانی بدون حق رأی در جلسات رایزنی شرکت کنند .

3 . سازمان بین المللی کار می تواند ترتیبی دهد ـ تا در شرایط مقتضی با سازمان های معتبر بین المللی غیر دولتی از جمله با سازمانهای بین المللی کارفرمایان ، کارگران ، کشاورزان و اعضای تعاونی ها رایزنی شود .

ماده 13

1 . سازمان بین المللی کار می تواند در زمینه امور مالی و بودجه هر قراردادی که مناســب بداند با سازمان ملل متحد منعقد سازد . 2 . تا هنگامی که چنین قراردادی بسته نشده است ، در یا در صورتیکه قرارداد لازم اجرایی وجود نداشته باشد :

الف ) هرکشور عضو هزینه مسافرت و اقامت نمایندگان خود و رایزنان فنی آنان و نیز هزینـه نمایندگانی که بسته به شرایط در نشست همایش یا درنشستهای شورای مدیریت شرکت می کنند پرداخت خواهد کرد :

ب ) هزینه های دیگر دفتر بین المللی کار و نشستهای همایش یا هزینه های شورای مدیریت را مدیر کل دفتر بین المللی کار از بودجه همگانی سازمان بین المللی کار خواهد پرداخت : ج ) مقررات مربوط به تصویب بودجه سازمان بین المللی کارومقررات مربوط به میزان سهمه پرداخت ها و نحوه دریافت آنها را همایش با اکثریت دو سوم آرای نمایندگان حاضر تعییـــن خواهد کرد . در این مقررات باید قید شود که کمیته ای ازنمایندگان دولت ها وظیفه تدویــــــن بودجه و تسهیم هزینه ها میان کشورهای عضو سازمان را برعهده دارد .

3 .هزینه های سازمان بین المللی کار برابر مقررات لازم الاجرای بند1 یا عبارت ج بند 2 این ماده ، به عهده کشورهای عضو خواهد بود .

4 . هر کشورعضو سازمان که در پرداخت سهمیه خود بابت هزینه های سازمان تأخیر نماید اگر مبلغ بدهی عقب افتاده اش برابر و یا بیشتر از سهمیه آن کشور در دو سال گذشته باشد نمی تواند در همایش ، در شورای مدیریت یا در کمیسیون های آن شرکت کند : به علاوه حق رأی و مشارکت در انتخابات شورای مدیریت را نخواهد داشت .
با این همه اگر همایش تشخیص دهد که عدم پرداخت سهمیه ناشی از اوضاع و احوالی خارج از اراده آن کشــــور باشد، می تواند با اکثریت دو سوم آرای نمایندگان نمایندگان حاضر، به این کشور اجازه دهد که در رأی گیری شرکت کند .
5 . مدیر کل دفتر بین المللی کار درخصوص چگونگی مصرف وجـوه سازمان برابرشورای مدیریت مسؤل است .

فصل دوم

دستور کار همایش همگانــــی

ماده 14

1. شورای مد یریت پس از بررسی همه پیشنهادات دریافت شده از دولت های کشورهای عضووهـر سازمان واجد شرایط یاد شده د ر ماده 3 یا هر سازمان حقوق بین المللی همگانی دستورکارهـمایـش همگانی را تنظیم خواهـد کرد .

2 . شورای مد یریت وظیفه ی تد وین آ یین نامه های مربوط به تأمین تدارک مؤثر فنی ومشاوره بـا اعضای اصلی ذی ربط از طریق برگزاری نشست های مقدماتی فنی یا هر شیوه دیگری، پیـش از تصویب مقاوله نامه ها یا توصیه نامه ها را بر عهده دارد .

ماده 15

1. مد یرکل د بیر کل همایش همگانی خواهد بود.مد یرکل باید د ستورکارهمایش همگانی را چهارماه پیش از گشایش همایش برای د ولتهای عضو و وسیله ی این دولت ها برای نمایند گان سازمانهـای غیر د ولتی، د ر صورتی که این نمایند گان تعیین شده باشند، ارسال کند .

2 . ارسال گزارش مربوط به هر موضوع از دستور کار برای دولت ها باید به گونه ای باشد که بـه هنگام در دسترس آنان قرار گیرد تا اعضا پیش ازبرگزاری همایش همگانی فرصت بررسی دقیق آن را داشته باشند. تد وین آیین نامه های اجرایی این مقررات بر عهده ی شورای مد یریت است .

ماده 16

1. هر دولت از کشورهای عضو از حق اعتراض رسمی به گنجاند ن این یا آن موضوع د ستور کار همایش برخوردار است. ولی باید اعتراض خود را به طور مشروح برای مدیرکل و به وسیله ایشان برای د یگر کشورهای عضو ارسال کند .

2 . در صورتی که همایش همگانی با اکثریت د وسوم نمایندگان حاضر به ابقای دستور همایش رأی د هد، د ستور یا د ستورهای کارهمایش که با اعتراض روبرو است ، به قوت خود باقی خواهد بود.

3 . به علا وه همایش همگانی هر گاه که با اکثریت دو سوم آرای نمایند گان حاضر بررسی بیش تر موضوعی را مستقـل از آن چه که د ر بند پیشین آمد لازم داند ، آن موضوع د ر د ستور کار دوره همایش همگانی آینده قرار خواهد گرفت.

ماده 17

1. همایش همگانی یک رییس وسه نایب رییس برمی گزیند.سه نایب رییس همایش به ترتیب ازمیان نمایند گان د ولتها، کارفرمایان و کارگران برگزیده می شوند. همایش همگانی وظیفه ی تــد ویــــن آیین نامه های مربوط به چگونگی برگزاری نشستهای خود را برعهده دارد وبرای مطالعه وبررسی هر مسأله ی مربوط به آن، هر گاه که لازم بداند، کمیسیونهایی تشکیل ده

2 . رأی اکثریت نسبی اعضای حاضر د رهمایش همگانی به استثنای آن مواد اساسنامه ی حاضر یا موافقت نامه ها واسناد معتبر و یا برنامه های مالی و بودجه مصوب موضوع ماده 13 این اساس نامه که رأی اکثریت بیشتری را طلب میکند ، نافذ و معتبر خواهد بود .

3 . اگر شمار آرای موافق اعلا م شده کم تر از نصف شمار نمایند گان حاضر د ر نشست باشـــد , نتیجه ی رأی گیری معتبر نخواهد بود .

ماده 18

همایش همگانی می تواند از رایزنان فنی برا شرکت درکمیسیونهای خود، بد ون حق رأی، دعـوت کــنــد .

ماده 19

1 . هرگاه همایش همگانی به پذیرش پیشنهادهای مربوط به هرموضوع از دستور کار رأی موافق دهد ، باید تصریح کند که این پیشنهادها کدام شکل زیر را به خود می گیرد : الف ) مقاوله نامه بین المللی ب ) یا اگر آن موضوع یا یکی از جنبه های آن فوریت مقاوله نامه برخوردار نیست، توصیــه ـ نامه بین المللی .

2 . در حال برای تصویب مقاوله نامه یا توصیه نامه در همایش همگانی دو سوم آرای موافـــــق نمایندگان حاضر ، ضروری است .

3 .هنگام تنظیم مقاوله نامه یا توصیه نامه ای که دامنه شمول آن فراگیراست،همایش بایدبا ملاحظه شرایط خاص کشورها از نظر شرایط اقلیمی ، عدم توسعه درخورد سازمان های صنعتی و دیگر ویژگی های خاص آنها که این کشورها را ازکشورهای صنعتی متمایز میکند ، تعدیل های لازم و مناسب با وضعیت این کشورها را پیش بینی کند .

4 . دو نسخه از مقاوله نامه یا توصیه نامه به امضای رییس همایش و مدیرکل خواهدرسید. یک نسخه در دفتر بین المللی کار بایگانی می شود و نسخه دیگر آن در اختیار دبیر کل سازمان ملل متحد قرار می گیرد . مدیرکل رونوشت گواهی شده مقاوله نامه یا توصیه نامه را برای هر یک از کشورهای عضو ارسال خواهد کرد .

5 . اگر موضوع مقاوله نامه باشد :

الف ) مقاوله نامه به منظور تصویب و الحاق برای کشورهای عضو فرستاده خواهد شد : ب ) هر کشور عضو متعهد میشود ظرف یک سال از تاریخ پایان همایش همگانی یا اگر بسبب شرایط ویژه ظرف یکسال میسر نباشد ، در نخستین فرست که به هر حال نباید از هجده ماه ـ تجاوز کند مقاوله نامه را به مقام یا مقامهای ذی صلاح برای برگرداندن آن به قانون یا احکام قانونی تسلیم کند .

ج ) کشورهای عضو باید بموجب این ماده مدیر کل دفتر بین المللی کار را ازاقدامهای انجام شده در خصوص تسلیم اتخاذ شده از سوی مقام یا مقامهای ذی صلاح در این خصــــــوص آگاه سازند :

د ) کشور عضوی که موافقت مقام های ذی صلاح را کسب می کند ف باید مدیر کـــــل را از پیوستن رسمی خود به مقاوله نامه و تدابیر ضروری اتخاذ شده برای اعتبار بخشیدن به مفاد مقاوله نامه آگاه سازد .

ه ) هر گاه مقاوله نامه به تصویب مقام یا مقامهای ذیصلاح نرسد، دولت عضو تعهد دیگری ندارد ، مگر آن که در فواصل معینی که شورای مدیریت تعیین می کند ، چگونگی قوانیـن و اجرای آنها درقبال مسایل مطرح درمقاوله نامه را به مدیر کل دفتر بین المللی کار گزارش دهد .
در این گزارش باید علاوه بر توضیح در باره مشکلاتی که مانع پیوستن به مقاوله نامه یا موجب تأخیر در الحاق به آن شده است، مشخص شود که تا چه حد از طریق قانون گذاری احکام اداری، پیمانهای جمعی یا از هر راه دیگر مفاد مقابله نامه را به اجرا گذارده شده یــا قرار است به اجرا گذاشته شود .
6 . اگر موضوع توصیه نامه باشد :

الف ) توصیه نامه برای همه کشورهای عضو ارسال می شود تا چگونگی اجرای آن را از از راه قانون گذاری یا از هر راه دیگر بررسی کنند :

ب ) هر کشور عضو متعهد می شود ظرف یکسال ازتاریخ پایان همایش همگانی یا چنانچه به سبب شرایط ویژه نتوان ظرف یکسال اقدام کرد، در نخستین فرصت که به هر حــال نباید از هیجده ماه تجاوز کند توصیه نامه را به مقام یا به مقامهای ذی صلاح تسلیم کند ـ تا مفاد آن به صورت قانون یا به صورت احکام قانونی در آید :

ج ) کشورهای عضو باید به موجب این ماده مدیر کل دفتر بین المللی کار را از اقدامهای انجام شده در خصوص تسلیم مقاوله نامه به مقام یا مقامهای ذیصلاح و اطلاعات مربوط به تصمیم اتخاذ شده از سوی مقام یا مقامهای ذیصلاح در این خصوص آگاه سازند :

ه ) دولت عضو تعهد دیگری ندارد مگر آنکه در فواصل معینی که شورای مدیریت تعیین می کند، چگونگی قوانین و اجرای آنها در قبال مسایل مطرح در مقاوله نامه را به مدیر کل دفتر بین المللی کا گزارش دهد .
در این گزارش علاوه بر توضیح درباره مشکلاتی که مانع پیوستن به مقاوله نامه یا موجب تأخیر در الحاق به آن شده است، باید مشخص شود که تا چه حد از طریق قانونگذاری، احکام اداری، پیمانهای جمعی یا از هــــر راه دیگر مفاد مقاوله نامه را به اجرا گذاشته شده یا قرار است به اجرا گذاشته شود .
7 . در خصوص دولت های فدرال مقررات زیر اعمال خواهد شد :

الف ) درباره مقاوله نامه ها و توصیه نامه هایی که دولت فدرال تشخیص دهد که باید بـه موجب قانون اساسی در سطح دولت فدرال اقدام شود، تعهدات دولت فدرال همانند تعهد دیگر کشورهای عضو خواهد بود :

ب ) درباره مقاوله نا مه ها وتوصیه نا مه هایی که دولت فدرال برابر قانون اساسی کشور خود تشخیص دهد که دولت های عضو آن یعنی دولت ایالتها یا کانتونها باید درباره تمام یا بخشهایی از آن تصمیم گیرند ، دولت فدرال :

1 ) باید ترتیبی دهد که هم آهنگ با قانون اساسی دولت فدرال و قوانین اساسی دولتهـــای عضوآن یعنی دولت ایالتها یا کانتونها این مقاوله نامه یا توصیه نامه ها ظرف هیجده ماه از تاریخ پایان همایش همگانی به مقام یا مقامهای ذیصلاح دولتهای متحد اعم از دولت ایالتها و کانتونها تسلیم شود تا صورت قانونی یا احکام نافذ و معتبر به خود گیرد :

2 ) تدابیری اتخاذ کند تا بر اساس توافق دولتهای ایالتی و محلی بر پایه نشستهای ادواری بین مقامات فدرال از یک سو و مقامات دولتهای ایالتی و محلی از دیگر سو هماهنگی ـ های لازم برای گسترش دامنه اعتبار بخشیدن به مقاوله نامه ها وتوصیه نامه ها صورت گیرد :

3 ) کارهای صورت گرفته در خصوص این ماده از اساسنامه را در زمینه تسلیم مقاوله ـ نامه ها و توصیه نامه ها به مقام یا مقامهای ذی صلاح دولتهای ایالتی و محلی، همراه با اطلاعات مربوط به معرفی این مقامها به عنوان مقام ذی صلاح و نیز تصمیماتی را که آنان در این زمینه اتخاذ کرده اند، به مدیر کل دفتر بین المللی کار گزارش دهد :

4 ) در فواصل معینی که شورای مدیریت تعیین میکند، چگونگی قوانین و اجرای آنها را در قبال مسایل مطرح در مقاوله نامه هایی که به آنها نپیوسته اند به مدیر کل دفتر بین المللی گزارش دهد و در این گزارش چگونگی قانون گذاری و نحوه عمل فدرا ـ سیون و دولتهای ایالتی و محلی را در خصوص مسایل مطرح در مقاوله نامـــــه ها توضیح دهد و مشخص سازد که در نظر است به کدام یک از روشهای قانونگذاری ، احکام اداری ، پیمانهای جمعی یا از هر راه دیگر مفاد مقاوله نامه را به اجرا گذاشته و به آن اعتبار بخشد :

5 ) در فواصل وزمانهای مناسبی که شورای مدیریت تعین می کند، چگونگی قانون ـ گذاری و نحوه عمل فدراسیون و دولتهای ایالتی و محلی را در قبال مسایل مطرح در توصیه نامه به مدیر کل دفتر بین المللی کار گزارش دهد و مشخص سازد که در نظر است از چه طریق مقررات توصیه نامه را به اجرا گذاشته و به آن اعتبـــــــار بخشند، به علاوه در این گزارش باید تصریح شود که برای تصویب و اجــــــــــرای توصیه نامه چه اصلاحاتی را پیشنهاد می کنند .

6 ) در هیچ شرایطی تصویب مقاوله نامه یا توصیه نامه همایش یا پیوستن دولت های عضو به آنها نباید وسیله نقص قوانین، عرف یا موافقت نامه های نافذ و معتبــری شود که شرایط پیش بینی شده در این مقاوله نامه یا توصیه نامه ها برای کارگران را در بر دارد .

ماده 20

مدیر کل دفتر بین المللی کار هر مقاوله نامه ای را که به تصویب می رسد، باید آن را به اطلاع دبیر کل سازمان ملل متحد برساند تا برابر مقررات مـــاده 102 منشور سازمان ملل متحد به ثبت رسد، ولی این مقاوله نامه تنها کشورهایی را که به آن پیوسته اند، در بر می گیرد .

ماده 21

1- هرمقاوله نامه ای که در رأی گیری نهایی همایش همگانی اکثریت دو سوم آرای نمایندگان حاضر را به دست نیاورد، میتواند به صورت مقاوله نامه اختصاصی کشورهای عضوی که با آن موافقند، در آید .

2-مدیر کل دفتر بین المللی کار باید هر مقاوله نامه ای که به این صـــورت، بین دولتهای ذینفغ منعقد می شود را به اطلاع دبیر کل ملل سازمان ملل متحد برساند تا برابر مقررات ماده 102 منشور ملل متحد به ثبت برسد .

ماده 22

هر عضو موظف است سالانه کارهای انجام شده برای اجرای مقاوله نامه هایی را که به آنها پیوسته است، به دفتر بین المللی کار گزارش دهد. گزارشها بایــــد مطابق با فرمهای تعیین شده شورای مدیریت و پاسخ به پرسشهای مشخـــص آن باشد .

ماده 23

1-مدیر کل فشرده ای از اطلاعات و گزارش اعضا را که مطابق با مفاد مـواد 19,22 برای او ارسال کرده اند به نخستین همایش همگانی آتی ارایه خواهد کرد.

2- هرکشورعضو باید رونوشت اطلاعات وگزارشهاییرا که برابر مواد 19,22 این اساسنامه برای مدیر کل تهیه می کند، بر اساس مفاد ماده 3 این اساسنامه به سازمانهای واجد شرایط نمایندگی ارایه دهد .

ماده 24

شورای مدیریت این اختیار را دارد که شکایتهای سازمانهای حرفه ای کارگری یا کار فرمایی به دفتر بین المللی کار مبنی بر عدم رعایت مقاوله نامه ها از سوی کشورهایی که به آن پیوسته اند را برای دولت طرف شکایت ارســال کند و از آن دولت پاسخ مناسب به این شکایت ها را خواستار شود .

ماده 25

هر گاه دولت زیر سوال در ظرف زمانی معقول به شکایتها پاسخ نگوید یا اگر پاسخ ارایه شده برای شورای مدیریت قانع کننده نباشد، شورا حق آن را دارد که شکایت دریافت کرده ودرصورت لزوم پاسخ آن را برای اطلاع عموم منتشرکند

ماده 26

1- هر کشورعضو حق دارد ازعضو دیگری که به نظر او مقاوله نامه ای را که هر دو برابر مواد پیشین به آن پیوسته اند، به طور رضایت بخش اجرا نمی کند، به دفتر بین المللی شکایت کند .

2- شورای مدیریت این حق را دارد که اگر مناسب تشخیص دهد، پیش از آنکــه کمسیون تحقیق و بررسی مطابق با فرایند پیش بینی شده در زیر را فرا خواند به همان ترتیب ذکر شده در ماده 24 خواستار پاسخ از دولت زیر سوال شود .

3-هرگاه شورای مدیریت، ابلاغ شکایت به دولت زیر سوال را لازم نداند، یا اگر از آن دولت در ظرف زمانی معقول پاسخ قانع کننده دریافت نکرده باشد، این حق را دارد که برای بررسی شکایت وتهیه گزارشی از آن کمیسسون تحقیق وبررسی فراخواند .

4- شورای مدیریت میتواند خود بطور مستقل یا بر اساس شکــایت هر نماینده، در همایش همگانی این فرایند را به کار گیرد .

5- هرگاه موضوعی در اجرای مواد 25 یا 26 در شورای مدیریت تحت بررسی باشد و دولت زیر سوال در شورا نماینده ای نداشته باشد، این دولت حق دارد نما ـ ینده ای برای شرکت در مذاکرات شورا تعین و معرفی کند، زمان مذاکرات بایـــد پیشتر و در مهلت مناسب به آگاهی این دولت برسد .

ماده 27

در صورتی که بموجب ماده 26 شکایتی درکمیسیون تحقیق در دست بررسی باشد هر کشور عضو که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم در آن ذینفع باشد، متعهد است اطلاعات خود را درباره موضوع شکایت را در اختیار کمیسیون بگذارد .

ماده 28

کمیسیون تحقیق پس از بررسی همه جانبه شکایت مطرح شده، گزارشی از تحقیقات خود در همه زمینه های مربوط به موضوع اختلاف همراه با ذکر نتیجه تحقیقــات و پیشنهادهای مناسبی که دولت زیر سوال باید برای جلب رضایت دولت شاکی درمهلت مناسب به کار گیرد، تهیه و به مدیر کل ارایه خواهد کرد .

ماده 29

1- مدیر کل دفتر بین المللی کار پس از تسلیم گزارش کمیسیون تحقیق به شورای مدیریت وبه دولتهای ذی ربط درموضوع اختلاف آن را برای اطلاع عموم منتشـر خواهد کرد .

2- دولتهای ذی ربط باید ظرف سه ماه از دریافت گزارش، موافقت یا عدم موافقت رسمی خود با پیشنهادهای مندرج در گزارش کمیسیون را به مدیرکل دفتربین المللی کار تسلیم کرده و در آن تسریح کنند که در صورت عدم موافقت با این پیشنهادهـــا، ارجاع آن به دیوان ّین المللی دادگستری را خواستارند .

ماده 30

اگر هر عضوی مقررات تصریح شده در بندهای 5 ب )، 6 ب )، 7 ب ) 1 ) از ماده 19 و مربوط به اجرای مقاوله نامه یا توصیه نامه ها را به کار نبندد، دیگــر اعضای سازمان حق آنرا خواهند داشت که موضوع را به شورای مدیریت ارجاع کنند. در صورتی که شورای مدیریت تشخیص دهد که این عضو مقررات تصریح شده را رعایت نکرده است موضوع را به همایش همگانی گزارش خواهد کرد .

ماده 31

رأی دیوان بین المللی دادگستری در باره شکایتها یا هرمسأله ای که برابر ماده 29 به آن ارجاع شود قطعی است .

ماده 32

دیوان بین المللی دادگستری میتواند به تأیید اصلاح یا نقض تصمیم ها وپیشنهادهای کمیسیون تحقیق رأی دهد .

ماده 33

هر یــک از اعضا اگر در مهلـــت پیش بینی شده به توصیه های مندرج در گزارش کمیسیون تحقیق یا رأی دیوان بین المللی دادگستری اقدام نکند شورای مدیریت برای تأمین اجرای این توصیه ها میتواند ازهمایش همگانی خواستار اتخاذ تدابیرلازم برای اعمال این توصیه ها شود .

ماده 34

دولــت خاطی همواره این حـق را دارد که شورای مدیریت را از تدابیر اتخاذ کرده لازم برای انطباق خود با توصیه های کمیسیون تحقیق یا دیوان بین المللی دادگستری آگاه سازد و می تواند از شورای مدیریت بخواهد برای اثبات درستی ادعای خود در خصوص رفع اختلاف کمیسیون تحقیق را فراخواند .
در این صورت مفاد مندرج در مواد 27 ، 28 ، 29 ، 31 ، 32 به اجرا گزاشته می شود و اگر گزارش کمیسیون تحقیق یا رأی دیوان بین المللی دادگستری به نفع دولت مختلف باشد، شورای مدیریت باید بی درنگ دستور توقف تصمیمات اتخاذ شده برابر ماده 33 را صادر کند .
فصل سوم

مقررات همگانی

ماده 35

1- کشورهای عضو برابر مقـررات این اساسنامه متعهد می شوند که در سرزمینهای وابسته به خود که روابط بـین المللی آنها را بر عهده دارند و نیز در سرزمینهای زیر قیومیت خود، مفاد مقاوله نامه هایی را که به آنها پیوسته اند ، به اجرا بگذارند، مگر آنکه مسایل مطرح شده درمقاوله نامه درحوزه صلاحیت خاص مقامهای آن سرزمینها بشد یا شرایط محلی اجرای مقاوله نامه را ناممکن سازد ویا آن که تطبیق مفاد مقاوله ـ نامه با شرایط محلی منوط به اعمال تغییراتی در آن باشد .

2-. هر کشور عضو که به مقاوله نامه ای می پیوندد، باید در کوتاهترین زمان ممکن طی اعلامیه ای مدیر کل دفتر بین المللی کار را از میزان تعهد خود در باره اجرای مفاد مقاوله نامه در این سرزمینها به جز سرزمینهایی که در بندهای 4 ، 5 زیر آمده است آگاه سازد و همه اطلاعات مربوط به اجرای مقاوله نامه را برای مدیر کــــــــل گزارش کند .

3-هر عضو که به موجب بند پیشین اعلامیه خود را به مدیر کل تسلیم کرده باشـــد ، برابر مفاد مقاوله نامه می تواند در دوره های معین با ارسال اعلامیه جدید ، مفاد همه اعلامیه های پیشین را تغییر داده و موقعیت کنونی سرزمین های یاد شده در بند پیــش را شرح دهد .

4-. هرگاه مسایل مطرح شده در مقاوله نامه درحوزه خاص مقامهای ذیصلاح سرزمین وابسته باشد ، کشور مسؤل روابط بین المللی این سرزمین باید در کوتاه ترین مدت ممکن ، مقاوله نامه را برای دولت سرزمین یاد شده ارسال کـند تا این دولت به آن صورت قانون یا صورت احکامی از نوع قانون بخشد. سپس دولت عضو می تواند با موافقت دولت این سرزمین طی اعلامیه ای پذیرش تعهدات مقاوله نامه را به اطـــلاع مدیر کل برساند .

5-. اعلامیه پذیرش تعهدات مقاوله نامه به دو صورت زیر برای مدیرکل دفتر بین المللی کار ارسال خواهد شد :

الف ) از ســـوی دولت یا مقام مسؤل دو یا چند کشور عضو سازمان که اداره مشترک سرزمینی را بر عهده دارند :

ب ) هر مقام بین المللی که به موجب مقررات منشور ملل متحد یا دیگر مقررات نافذ و معتبر ، مسؤلیت اداره سرزمینی را بر عهده دارد .

6-اعلامیه پذیرش مفاد مقاوله نامه برابر بندهای 4 ، 5 این ماده که از سوی سرزمین ذی ربط صادر می شود ، باید دربرگیرنده اعلام پایبندی به تعهدات زیر باشد تعهدات ناشی از مفاد مقاوله نامه وتعهدات ناشی ازمفاد اساس نامه سازمان که مقاوله نامه های پذیرفته شده را نیز شامل میشود دراعلامیه پذیرش میتوان به تغییرات ضروری درمفاد مقاوله نامه برای انطباق آن با شرایط محلی اشاره کرد .

7-.هرعضویا مقام بین المللی که موجب بندهای 4،5 این ماده اعلامیه پذیرش را صادر میکند ، می تواند در دوره های معین و برابر مفاد مقاوله نامه با ارسال اعلامیه جدید از سوی سرزمین ذی ربط، مفاد اعلامیه های پیشین را تغییر دهد یا انصراف خود را از تعهدات ناشی از پذیرش هر مقاوله نامه ای را اعلام کند .

8-هـر گــاه تعهدات مقاوله نامه از سوی سرزمین یاد شده در بندهای 4 یا 5 این مــاده پذیـرفته نشود ، عضو یا اعضا و یا مقام بین المللی ذی ربـط گزارشی از چگونــگی قانون گذاری و عرف سرزمین یاد شده در باره موضوع های مطرح در مقاوله نامه برای مدیر کل دفتر بین المللی کار ارسال خواهند داشت .
این گزارش باید علاوه بر توضیح درباره مشکلاتی که مانع پیوستن به مقاوله نامه یا موجب تأخیر در پیوستــن به آن شده است ، مشخص سازد که تا چه حد از طریق قانون گذاری ، احکام اداری، پیمان های جمعی یا از هر راه دیگر مفاد مقاوله نامه را به اجرا گذاشته یا قرار است به اجرا گذارد .
ماده 36

اصلاح اساس نامه که به تصویب دو سوم اعضای حاضر در همایش همگانی برسد و از تأیید دوسوم اعضای سازمان و از جمله 5 عضو از ده عضو مهمترین کشور ـ های صنعتی برابر با مقررات بند 3 از ماده 7 این اساس نامه بگذرد ، قطعی و نافذ و معتبر خواهد بود .

ماده 37

1- مسأله یا اختلاف در تفسیر این اساس نامه یا موافقت نامه های بعدی منعقد شده بین اعضا به رأی دیوان بین المللی دادگستری گذاشته خواهد شد .

2- علاوه بر تمهید ذکر شده در بند 1 این ماده ، شورای مدیریت این حق را دارد که یک نهاد داوری برای حل سریع هر مسأله یا مشکل مربوط به تفسیر هــــر موافقت نامه که از سوی شورای مدیریت یا بر اساس مفاد همان موافقت نامـه قابل ارجاع به دادگاه خواهد بود ، تأسیس کند و آیین نامه های مربوط به آن را تهیه و از تصویب همایش همگانی بگذراند ، احکام یا آرای مشورتی دادگاههای تأسیس شده بر اساس این بند هم چون احکام و آرای دیوان بین المللی دادگستری نافذ و معتبر خواهد بود . رأی این دادگاهها برای اظهار نظر در همایش همگانی به اطلاع اعضا رسانده خواهد شد .

ماده 38

3- سازمان بین المللی کار برای دست یابی به هدف ها و آماجهای خود می تواند به برگزاری همایش ها و تأسیس نهادهای منطقه ای اقدام کند .

4-شورای مدیریت وظیفه تدوین آیین نامه های اختیارات ، وظایف و چگونگی برگزاری همایش های منطقه ای را برای تصویب به همایش همگانی ارایه دهد.

formats

اساسنامه سازمان تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۸/۴/۲۸

خانه Archive for category "اساسنامه ها"