هیأت وزیران در جلسه مورخ 1374/3/17 بنا به پیشنهاد مشترک سازمان تأمین اجتماعی و سازمان بیمه خدمات درمانی و تأیید شورای عالی بیمه خدمات‌درمانی کشور – موضوع نامه شماره 1910 مورخ 1374/3/4 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی – به استناد تبصره (3) ماده (7) قانون بیمه همگانی‌خدمات درمانی کشور – مصوب 1373 – آیین‌نامه اجرایی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:

‌ ماده 1 – کلیه دستگاه‌های مشمول ماده (7) قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور، از جمله کمیته امداد امام خمینی (‌ره) می‌توانند حسب مورد در صورت‌توافق با سازمان بیمه خدمات درمانی یا سازمان تأمین اجتماعی و در موارد عدم توافق پس از تأیید شورای عالی بیمه خدمات درمانی کشور، با سازمانها یا‌شرکتهای بیمه‌گر قرارداد ارایه خدمات درمانی منعقد کنند.

‌ ماده 2 – مقام مجاز دستگاه یا سازمان درخواست‌کننده، درخواست انعقاد قرارداد با شرکتها یا سازمانهای بیمه‌گر را برای پوشش بیمه درمانی کارکنان دستگاه یا‌سازمان خود، با ذکر نام شرکت بیمه‌گر همراه با طرح پیشنهادی مورد نظر حسب مورد به سازمان بیمه خدمات درمانی یا سازمان تأمین اجتماعی می‌فرستند. هر‌یک از این دو سازمان مکلفند نظر خود را ظرف یک ماده به دستگاه پیشنهاد دهنده اعلام کنند. در صورتی که درخواست مزبور مورد موافقت سازمانهای یاد شده‌قرار نگیرد و این امر مورد اعتراض پیشنهاددهنده باشد، مراتب برای تصمیم‌گیری لازم به شورای عالی بیمه خدمات درمانی منعکس می‌شود. شورای یاد شده‌مکلف است حداکثر ظرف یک ماه نسبت به موضوع تصمیم‌گیری کند.

‌تبصره 1 – مجوزهایی که تا کنون توسط دستگاه‌های از سازمان تأمین اجتماعی گرفته شده است، کماکان به قوت خود باقی است.

‌تبصره 2 – کمیته امداد امام خمینی (‌ره) برای عقد قرارداد با مراکز درمانی احتیاج به کسب مجوز ندارد.

‌ماده 3 – کلیه دستگاه‌های مشمول ماده (7) قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور به استثنای کمیته امداد امام خمینی (‌ره) – مکلفند (9).(2) سهم درمان را‌در پایان هر ماه حسب مورد به صندوق سازمان بیمه خدمات درمانی یا صندوق سازمان تأمین اجتماعی واریز و فهرست تفکیکی بیمه‌شدگان را در ابتدای هر‌سال به سازمان بیمه خدمات درمانی ارسال کنند. تغییرات صورت گرفته در طول سال نیز باید بلافاصله به سازمان بیمه خدمات درمانی منعکس شود.

‌ماده 4 – سازمانها، دستگاه‌ها و اشخاص حقوقی که رأساً (9).(7) حق سرانه یا سهم درمان را به شرکتهای بیمه‌گر پرداخت یا خود رأساً ارائه خدمت می‌کنند در‌صورتی که (9).(2) باقیمانده را ظرف سه ماه به صندوقهای سازمان بیمه خدمات درمانی یا سازمان تأمین اجتماعی بر حسب مورد واریز نکنند، مجوزشان لغو‌می‌شود.

‌ماده 5 – سازمانها و شرکتهای بیمه در صورت انعقاد قرارداد موظفند در مقابل دریافت (9).(7) حق سرانه درمان مصوب هیأت وزیران یا سهم درمان سازمان‌تأمین اجتماعی، کلیه خدمات درمانی، تشخیصی سرپایی و بستری و اورژانس مورد تعهد بیمه خدمات درمانی مصوب هیأت وزیران را ارائه کنند.

‌ماده 6 – کلیه سازمانها و شرکتهای بیمه‌گر و پزشکان و مؤسسات دولتی موظفند سقف فرانشیز مصوب هیأت وزیران و ضوابط ارائه خدمات و تعرفه‌های‌مصوب را رعایت کنند.

‌ماده 7 – در صورتی که هر یک از دستگاه‌ها و سازمانهای دولتی و وابسته به دولت به تعهدات خود عمل نکنند، سازمان برنامه و بودجه مکلف است بدهی آنان‌به سازمان بیمه خدمات درمانی و یا سازمان تأمین اجتماعی را از سر جمع اعتبارات آنها کسر و به سازمانهای یاد شده پرداخت کند و همه ساله در بودجه سنواتی‌روش لازم را پیش‌بینی کند. ‌

هیأت وزیران در جلسه مورخ 1374/6/5 بنا به پیشنهاد شورای عالی بیمه خدمات درمانی موضوع نامه شماره 8883 مورخ 1374/5/29 وزارت بهداشت،‌درمان و آموزش پزشکی – و به استناد بند 5 ماده 13 قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور – مصوب 1373 – آیین‌نامه اجرای بند یاد شده را به شرح زیر‌تصویب نمود:

‌ماده 1 – پرداخت 80% سهم حق بیمه سرانه خدمات درمانی – که از این پس به اختصار سهم نامیده می‌شود – پدر، مادر، همسر، خواهر و برادر تحت تکفل و‌فرزندان شهدا بر عهده دولت و 20% باقیمانده بر عهده بیمه شده می‌باشد.

‌تبصره – در مواردی که با تشخیص بنیاد شهید انقلاب اسلامی، بیمه‌شده توانایی پرداخت 20% سهم خود را ندارد، مبلغ مذکور از اعتبارات بنیاد پرداخت‌می‌شود.

‌ماده 2 – پرداخت 80% سهم جانبازان 25% و بالا و همسر و فرزندان تحت تکفل آنان – با رعایت ماده (1) قانون تنظیم خانواده و جمعیت مصوب 1372 – بر‌عهده دولت و 20% باقیمانده از محل اعتبارات بنیاد مستضعفان و جانبازان توسط دولت پرداخت می‌شود.

‌تبصره – در مواردی که با تشخیص بنیاد شهید انقلاب اسلامی، بیمه‌شده توانایی پرداخت 20% سهم خود را ندارد، مبلغ مذکور از اعتبارات بنیاد پرداخت‌می‌شود.

‌ماده 3 – الف – پرداخت 80% سهم طلاب علوم دینی و روحانیونی که به تشخیص مدیریت حوزه علمیه قم مشمول دریافت خدمات بیمه‌ای دیگر نمی‌شوند و‌همسر و فرزندان تحت تکفل آنها – با رعایت ماده (1) قانون تنظیم خانواده و جمعیت – بر عهده دولت می‌باشد. حوزه‌های علمیه سراسر کشور هر سال از طریق‌مدیریت حوزه علمیه قم یا مراجعی که از طرف حوزه علمیه قم تعیین می‌شود، اطلاعات آماری افراد تحت پوشش و مشمول دریافت خدمات را تهیه و برای‌اقدامات اجرایی و پیش‌بینی اعتبار لازم به سازمان برنامه و بودجه اعلام می‌کنند.

‌تبصره – در مواردی که با تشخیص بنیاد شهید انقلاب اسلامی، بیمه‌شده توانایی پرداخت 20% سهم خود را ندارد، مبلغ مذکور از اعتبارات بنیاد پرداخت‌می‌شود. (اصلاحی‌الحاق یک تبصره به بند “‌الف” ماده (3) آیین‌نامه اجرایی بند “5” ماده (13) قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور1374/9/19)

ب – پرداخت 50% سهم دانشجویان دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی اعم از دولتی و غیر دولتی و همسر و فرزندان آنها – با رعایت ماده (1) قانون تنظیم‌خانواده و جمعیت – در زمان تحصیل توسط دولت و 50% باقیمانده برای آن عده از دانشجویانی که توان پرداخت آن را ندارند از طریق صندوقهای رفاه و برای‌دانشجویانی که در مراکز آموزش عالی وابسته به دستگاه‌های دولتی تحصیل می‌کنند از طریق دستگاه مربوط به صورت وام با رعایت ضوابط صندوق رفاه‌دانشجویان صورت می‌گیرد. دانشجویان دوره‌های PHD و تخصصی پرداخت 50% باقیمانده را، رأساً تقبل می‌کنند. دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی‌مکلفند همه ساله اطلاعات آماری دانشجویان و افراد تحت تکفل کسانی را که مشمول دریافت خدمات هستند تهیه و برای اقدامات اجرایی و پیش‌بینی اعتبار‌لازم به سازمان برنامه و بودجه اعلام دارند تا در بودجه سالیانه آنها منظور گردد، همچنین سازمان برنامه و بودجه مکلف است 50% حق سرانه فوق را در‌اعتبارات صندوقهای رفاه پیش‌بینی نماید.

‌ماده 4 – به منظور بهره‌گیری سربازان، همسر و فرزندان تحت تکفل آنها – با رعایت ماده 1 قانون تنظیم خانواده و جمعیت – از خدمات درمانی مراکز درمانی غیر‌نظامی در مواقعی که امکان استفاده از خدمات درمانی مراکز درمانی نظامی میسر نیست، سازمان خدمات درمانی نیروهای مسلح برای افراد یاد شده دفترچه بیمه‌خدمات درمانی صادر می‌کند. سازمان برنامه و بودجه موظف است اعتبارات لازم را برای مشمولان این ماده که از مراکز درمانی غیر نظامی استفاده می‌کنند، در‌بودجه سالانه وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح یا سازمان خدمات درمانی نیروهای مسلح منظور نماید.

‌ماده 5 – هزینه خدمات تشخیص و درمانی خانواده زندانیانی که فاقد هر گونه پوشش بیمه‌ای بوده و احتیاج به خدمات درمانی پیدا می‌نمایند بر عهده سازمان‌سرپرستی زندانها می‌باشد.‌وزارت دادگستری موظف است همه ساله بودجه لازم را پیش‌بینی و برای اقدامات اجرایی و منظور نمودن اعتبار لازم به سازمان برنامه و بودجه اعلام نماید.

‌ماده 6 – پرداخت سهم مشمولین طرح نیروی انسانی پزشکان و پیراپزشکان در زمان خدمات همانند کارمندان رسمی دستگاه مربوطه انجام می‌شود.

‌ماده 7 – سازمان برنامه و بودجه مکلف است همه ساله بر اساس اطلاعات آماری ارایه شده توسط دستگاه‌های ذیربط، اعتبارات مورد نیاز اجرای این آیین‌نامه را‌حسب مورد در بودجه دستگاه‌های مربوط پیش‌بینی کند و دستگاه‌های مزبور حسب مورد با پرداخت 100% حق سرانه درمان (‌سهم دولت و بیمه‌شده) با‌سازمانهای بیمه‌گر قرارداد منعقد می‌کنند.

‌ ماده 8 – دستگاه‌های مشمول این آیین‌نامه مکلفند حق سرانه افراد مشمول دریافت خدمات را با عقد قرارداد با سازمانهای بیمه‌گیر در چهارچوب قانون بیمه‌همگانی به مصرف برسانند.

‌ ماده 9 – این آیین‌نامه صرفاً افرادی را در بر می‌گیرد که مشمول بندهای 1، 2، 3 و 4 ماده 13 قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور – مصوب 1373 -‌نباشند.
‌

ماده 1‌ـ

تشکیل‌ کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ بدوی‌ و تجدیدنظر به‌ عهده‌ سازمان‌ تأمین‌‌اجتماعی‌ که‌ در این‌ آیین‌نامه‌ سازمان‌ نامیده‌ می‌شود خواهد بود.

ماده 2-

کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ بدوی‌ و تجدیدنظر بر حسب‌ فراهم‌ بودن‌ امکانات‌ در یکی‌ از واحدهای‌ سازمان‌ و یا یکی‌ از مراکز درمانی‌ بنا به‌ تشخیص‌ سازمان‌ تشکیل‌ می‌گردد.

ماده 3 –

چنانچه‌ امکان‌ تشکیل‌ کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ بدوی‌ و تجدیدنظر با توجه‌ به‌ شرایط‌ مندرج‌ در این‌ آیین‌نامه‌ فراهم‌ نباشد لازم‌ است‌ سازمان‌ بیمه‌ شده‌ را به‌ یکی‌ از نزدیک‌ترین‌ کمیسیون‌های‌ متشکله‌ در سایر شهرستان‌ها معرفی‌ نماید.

ماده 4 – (اصلاحی‌ مورخ‌ 1371/5/19)

کمیسیونهای‌ پزشکی‌ بدوی‌ با حضور افراد زیر تشکیل‌ می‌گردد:

الف‌ ـ یک‌ نفر پزشک‌ متخصص‌ جراحی‌ عمومی‌ به‌ عنوان‌ عضو و رئیس‌ کمیسیون‌ به‌ پیشنهاد مدیر درمان‌ و تصویب‌ معاونت‌ درمان‌ با ابلاغ‌ دفتر تشکیل‌ کمیسیونهای‌ فنی‌ پزشکی‌ .

ب‌ ـ یک‌ نفر پزشک‌ متخصص‌ داخلی‌ به‌ عنوان‌ عضو ثابت‌ به‌ پیشنهاد مدیر درمان‌ و ابلاغ‌ دفتر تشکیل‌ کمیسیونهای‌ فنی‌ پزشکی‌.

ج‌ ـ یک‌ نفر پزشک‌ متخصص‌ در رشته‌ بیماری‌ مربوطه‌ به‌ عنوان‌ عضو به‌ پیشنهاد مدیر درمان‌ و ابلاغ‌ دفتر تشکیل‌ کمیسیونهای‌ فنی‌ و پزشکی‌.

د ـ مشاور‌ با پیشنهاد اداره‌ کل‌ تأمین‌ اجتماعی‌ استان‌ و ابلاغ‌ معاونت‌ درمان‌.

هـ ـ منشی‌ با ابلاغ‌ مدیر درمان‌ که‌ وظیفه‌ تهیه‌ و تنظیم‌ و تایپ‌ صورتجلسات‌ را عهده‌دار خواهد بود.

تبصره‌ 1ـ (الحاقی‌ مورخ‌ 1371/5/19) بررسی‌ پرونده‌های‌ بیمه‌ شدگان‌ و اظهارنظر درباره‌ نوع‌ کار، محل‌ کار، ساعت‌ کار، و تعیین‌ درصد از کارافتادگی‌، ادامه‌ درمان‌ و ادامه‌ کار از وظایف‌ کمیسیونهای‌ پزشکی‌ بدوی‌ می‌باشد.

تبصره‌ 2- (الحاقی‌ مورخ‌ 1371/5/19) دعوت‌ از پزشک‌ متخصص‌ طب‌ کار به‌ منظور مشاوره‌ بدون‌ حق‌ رأی‌ در کمیسیونهای‌ بدوی‌ و تجدیدنظر بلامانع‌ بوده‌ و در شهرستانهایی‌ که‌ پزشک‌ متخصص‌ طب‌ کار وجود نداشته‌ باشد، دعوت‌ از کارشناسان‌ بهداشت‌ حرفه‌ای‌ جهت‌ مشاوره‌ مجاز می‌باشد.

ماده 5 – (اصلاحی‌ مورخ‌ 1371/5/19)

کمیسیونهای‌ پزشکی‌ تجدید نظر با حضور افراد زیر تشکیل‌ می‌گردد:

الف‌ ـ یک‌ نفر پزشک‌ متخصص‌ جراحی‌ عمومی‌ به‌ پیشنهاد معاونت‌ درمان‌ و تصویب‌ مدیر عامل‌ سازمان‌ با ابلاغ‌ دفتر تشکیل‌ کمیسیونهای‌ فنی‌ پزشکی‌ به‌ عنوان‌ عضو و رئیس‌ کمیسیون‌.

ب‌ ـ یک‌ نفر پزشک‌ متخصص‌ داخلی‌ به‌ عنوان‌ عضو ثابت‌ به‌ پیشنهاد مدیر درمان‌ و ابلاغ‌ دفتر تشکیل‌ کمیسیونهای‌ فنی‌ پزشکی‌.

ج‌ ـ یک‌ نفر پزشک‌ متخصص‌ در رشته‌ بیماری‌ مربوطه‌ به‌ پیشنهاد مدیر درمان‌ و ابلاغ‌ دفتر تشکیل‌ کمیسیونهای‌ فنی‌ و پزشکی‌.

د ـ مشاور به‌ پیشنهاد اداره‌ کل‌ تأمین‌ اجتماعی‌ استان‌ و ابلاغ‌ معاونت‌ درمان‌.

هـ ـ منشی‌ با ابلاغ‌ مدیر درمان‌ که‌ وظیفه‌ تهیه‌ و تنظیم‌ و تایپ‌ صورتجلسات‌ را عهده‌دار خواهد بود.

تبصره 1- پزشکان عضو کمیسیونهای بدوی مادام که عضویت یک کمیسیون بدوی را دارند نمی‌توانند به عضویت کمیسیون پزشکی تجدیدنظر منصوب شوند.

تبصره 2- برای هر یک از اعضای شرکت کننده در کمیسیونهای پزشکی افرادی با شرایط ذکر شده در این آیین نامه به عنوان عضو علی‌البدل تعیین می‌گردد.

تبصره 3- ترتیب تشکیل کمیسیونها و دعوت اعضا و بیمه شدگان طبق ضوابط و مقررات این آیین‌نامه با هماهنگی رئیس کمیسیون به عهده دبیر مربوطه می‌باشد.

تبصره‌ الحاقی‌ به‌ ماده‌ 5 مصوب سال 1366ـ بررسی‌ و اظهارنظر نهایی‌ درباره‌ کلیه‌ آراء صادره‌ کمیسیونهای‌ پزشکی‌ بدوی‌ که‌ مورد اعتراض‌ بیمه‌ شده‌ یا سازمان‌ قرار می‌گیرد از وظایف‌ کمیسیونهای‌ پزشکی‌ تجدیدنظر می‌باشد و نحوه‌ اعتراض‌ سازمان‌ مشابه‌ نحوه‌ اعتراض‌ بیمه‌ شده‌ موضوع‌ ماده‌ 9 خواهد بود.

متن زیر به موجب اصلاحیه مورخ 1378/5/2 به مواد 4 و 5 اضافه شده است:

«از پزشکانی (تمامی رشته‌های تخصصی) به عنوان رئیس کمیسیون پزشکی بدوی و تجدیدنظر استفاده خدمتی به عمل آید که ضمن علاقه مندی به امور کمیسیون‌ها، آشنایی با قوانین و مقررات داشته و ترجیحاً از کادر رسمی سازمان باشند».

ماده 6 –

پرونده‌ پزشکی‌ بیمه‌ شده‌ که‌ شامل‌ کلیه‌ مدارک‌ کلینیکی‌ و پاراکلینیکی‌، نظریه‌ پزشک‌ معالج‌ و همچنین‌ شرح‌ و سابقه‌ بیماری‌ با قید تاریخ‌ شروع‌ آن‌ و تشخیص‌ فعلی‌ بیماری‌ و خلاصة‌ درمان‌های‌ انجام‌ شده‌ با ذکر نتیجة‌ آن‌ در مدت‌ درمان‌ و اظهارنظر نهائی‌ دربارة‌ بیماری‌ می‌باشد، با انعکاس‌ علت‌ ارجاع‌ پرونده‌ به‌ کمیسیون‌ بدوی‌ توسط‌ دبیر کمیسیون‌ در دستور کار قرار می‌گیرد.

ماده 7 –

تاریخ‌ تشکیل‌ کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ جهت‌ حضور بیمه‌ شده‌ به‌ وی‌ اعلام‌ خواهد گردید چنانچه‌ در شهرستان‌ مربوطه‌ امکان‌ تشکیل‌ کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ بدوی‌ و تجدیدنظر با توجه‌ به‌ شرایط‌ مندرج‌ در این‌ آیین‌نامه‌ فراهم‌ نباشد، در صورت‌ اعزام‌ بیمه‌ شده‌ به‌ شهرستان‌ دیگر هزینة‌ سفر و اقامت‌ بیمار و همراه‌ (در صورت‌ نیاز به‌ داشتن‌ همراه‌) در شهرستان‌ محل‌ تشکیل‌ کمیسیون‌ با رعایت‌ مقررات‌ عام‌ قانون‌ تأمین‌ اجتماعی‌ و از محل‌ سهم‌ درمان‌ موضوع‌ ماده‌ 29 قانون‌ مزبور پرداخت‌ خواهد گردید.

ماده‌ 8ـ

کمیسیون‌ پزشکی‌ بدوی‌ با توجه‌ به‌ مدارک‌ موضوع‌ ماده‌ 6 و اقداماتی‌ که‌ لزوماً بر اساس‌ ضوابط‌ قانونی‌ به‌ عمل‌ می‌آورد مبادرت‌ به‌ صدور رأی‌ می‌نماید.

تبصره‌ ـ آراء کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ بدوی‌ که‌ جهت‌ ادامة‌ درمان‌ صادر شده‌ باشد قابل‌ اعتراض‌ نخواهد بود.

ماده‌ 9ـ

رأی‌ کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ بدوی‌ توسط‌ کمیسیون‌ مربوطه‌ به‌ بیمه‌ شدة‌ حاضر در جلسه‌ ابلاغ‌ خواهد شد و در صورتی‌ که‌ بیمه‌ شده‌ به‌ رأی‌ صادره‌ معترض‌ باشد می‌تواند حداکثر ظرف‌ مدت‌ یک‌ ماه‌ از تاریخ‌ ابلاغ‌ اعتراض‌ کتبی‌ خود را به‌ شعبة‌ تأمین‌‌اجتماعی‌ مربوطه‌ تسلیم‌ نماید و در صورت‌ عدم‌ حضور بیمه‌ شده‌ در کمیسیون‌ پزشکی‌ واحد تأمین‌ اجتماعی‌ مربوطه‌ موظف‌ است‌ مراتب‌ را رأساً به‌ بیمه‌ شده‌ ابلاغ‌ نماید.

تبصره‌ 1ـ اعتراض‌ بیمه‌ شده‌ همراه‌ با مدارک‌ لازم‌ از طرف‌ شعبة‌ تأمین‌ اجتماعی‌ به‌ کمیسیون‌ تجدیدنظر ارسال‌ و کمیسیون‌ مزبور با توجه‌ به‌ مفاد ماده‌ 8 این‌ آیین‌نامه‌ اقدام‌ به‌ صدور رأی‌ می‌نماید.

تبصره‌ 2ـ (الحاقی‌ مورخ‌ 1367/7/6) در مواردی‌ که‌ سازمان‌ نسبت‌ به‌ آراء صادره‌ از طرف‌ کمیسیون‌ بدوی‌ و تجدیدنظر (اعم‌ از اینکه‌ به‌ استناد آیین‌نامه‌ قبلی‌ یا آیین‌نامه‌ فعلی‌ صورت‌ گرفته‌) مشکوک‌ یا معترض‌ باشد مراتب‌ در کمیسیون‌ تجدیدنظری‌ که‌ زیر نظر مدیر عامل‌ سازمان‌ در تهران‌ تشکیل‌ می‌گردد مطرح‌ و نظر این‌ کمیسیون‌ قطعی‌ و لازم‌الاجرا خواهد بود.

ماده 10

کمیسیون‌های پزشکی بدوی و تجدیدنظر با حضور کلیه اعضاء تشکیل خواهد شد و آراء کمیسیون‌های بدوی و تجدیدنظر به اتفاق آراء معتبر خواهد بود.

ماده 11-

آراء صادره از طرف کمیسیون‌های پزشکی بدوی درصورتی که از طرف بیمه شده ظرف مدت مقرر در این آیین نامه مورد اعتراض قرار نگیرد و آراء کمیسیون‌های پزشکی تجدیدنظر قطعی و لازم‌الاجراء است.

تبصره ـ آراء کمیسیون‌های پزشکی می‌بایست قابل انطباق با موازین قانونی صریح و فاقد هرگونه ابهام باشد و به منظور جلوگیری از سرگردانی بیمه شدگان حتی‌المقدور از توصیه تغییر شغل در آراء صادره توسط کمیسیون‌ها خودداری گردد.

ماده‌ 12- (اصلاحی‌ مورخ‌ 1371/5/19)

به‌ شرکت‌ کنندگان‌ در کمیسیون‌های‌ پزشکی‌ حق‌ حضوری‌ برابر ضوابطی‌ که‌ به‌ تصویب‌ هیأت‌ مدیره‌ سازمان‌ می‌رسد پرداخت‌ خواهد گردید.

تبصره‌ ـ اعتبار مورد نیاز جهت‌ انجام‌ هزینه‌های‌ فوق‌ از محل‌ اعتبارات‌ موضوع‌ ماده‌ 29 قانون‌ تأمین‌‌اجتماعی‌ تأمین‌ خواهد شد.

این‌ آیین‌نامه‌ مشتمل‌ بر 12 ماده‌ و 7 تبصره‌ در یکصد و هشتاد و ششمین‌ جلسه‌ شورای ‌عالی‌ تأمین‌‌اجتماعی‌ مورخ‌ 1366/3/6 تصویب‌ و از تاریخ‌ 1366/3/6 لازم‌الاجراست‌ و آیین‌نامه‌ قبلی‌ از این‌ تاریخ‌ ملغی‌ تلقی‌ می‌گردد.
‌

فصل اول ـ کلیات
ماده 1‌ـ
انجام تعهدات بندهای الف و ب ماده سه قانون تأمین اجتماعی به عهده سازمان تأمین اجتماعی که در این آیین نامه سازمان نامیده می‌شود می‌باشد، سازمان مکلف است مطابق فصول و مواد این آیین نامه طوری عمل نماید که انجام تعهدات موضوع قانون تحقق یابد.
ماده 2-
تعهدات قانونی طبق قانون تأمین اجتماعی و قانون الزام عبارتند از:
الف ـ انجام کلیه خدمات کلینیکی، پاراکلینیکی، بیمارستانی اعم از پزشکی و دندانپزشکی برای بیماران مشمول قانون تأمین اجتماعی.
ب ـ انجام کمک‌ها و معاینات طبی و معاملات قبل، حین و بعد از زایمان با پرداخت وجه نقد به جای کمک‌های مذکور بنا به درخواست بیمه شده طبق ضوابط مقرر.
ج ـ توانبخشی و تجدید فعالیت بیمه شدگان آسیب دیده که قدرت کار خود را از دست داده‌اند و اقدام بر اشتغال به کارهای مناسب آنان.
د ـ تحویل وسایل کمک پزشکی (پروتز و اروتز) که به منظور اعاده سلامت یا برای جبران نقص جسمانی و یا تقویت یکی از حواس به کار می‌روند.
و ـ سایر تعهدات مندرج در قانون تأمین اجتماعی با تغییرات و اصلاحات بعدی آن و مصوبات شورای عالی تأمین اجتماعی در رابطه با درمان.
ماده 3 –
سازمان موظف است تعهدات مندرج در ماده 2 جهت مشمولین تأمین‌اجتماعی را از امکانات واحدهای بهداشتی درمانی تحت مالکیت و استیجاری خود و یا آنها که در آینده بدین منظور ایجاد می‌شود و یا بخش دولتی و در صورت نیاز از بخش خصوصی براساس تعرفه‌های رسمی مصوب مورد عمل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی فراهم و هزینه‌های مربوط به آن را از محل سهم درمان موضوع ماده 29 قانون تأمین‌اجتماعی و سایر منابع مالی مندرج درآیین نامه تأمین و پرداخت نماید.
تبصره 1- حداکثر تا میزان 20 0/0 از ظرفیت تخت‌های بیمارستانی تحت مالکیت سازمان با احتساب تخت‌های اشغالی توسط بیماران اورژانس غیر تأمین اجتماعی بی‌بضاعت، به بیماران غیر بیمه خانواده محترم شهدا، اسرا، مفقودین و جانبازان و بیماران غیر بیمه بی‌بضاعت به صورت رایگان اختصاص دارد.
تبصره 2- منظور از بیماران بی بضاعت آن عده از مددجویان کمیته امداد امام و سازمان بهزیستی مهاجرین جنگ تحمیلی (غیرخودکفا) که دارای کارت درمان رایگان از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان‌های ذیربط می‌باشد و همچنین سایر بیمارانی است که با تشخیص رئیس بیمارستان معرفی می‌گردند.
تبصره 3- در شهرهایی که بیمارستان‌های تحت مالکیت سازمان تأمین اجتماعی منحصر به فرد می‌باشد اینگونه بیمارستان‌ها مکلفند با اولویت پذیرش مشمولین تأمین‌اجتماعی و با رعایت تبصره‌های یک و دو سایر بیماران نیازمند به درمان را به موجب ارجاع پزشک معالج و در ازای دریافت هزینه‌های درمان طبق تعرفه‌های مصوب مورد پذیرش قرار دهند.
تبصره 4- در صورتی که بیمار غیر بیمه شده تأمین اجتماعی که به طور اورژانس بستری شده است و قادر به پرداخت کل هزینه بیمارستان نباشد به میزان هزینه پرداخت نشده با تأیید رئیس بیمارستان به شرط آن که بیش از 20 0/0 تخت‌های بیمارستانی اشغال نشده باشد به عهده وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بوده با ارایه صورتحساب از محل مطالبات این وزارت تأمین و تصفیه خواهد شد.
فصل دوم ـ ارکان اجرایی
ماده 4 –
انجام تعهدات مقرر در ماده 2 این آیین نامه طبق ارکانی به شرح ذیل توسط سازمان عملی خواهد بود:
1- ستاد نظارت بر درمان مشمولین تأمین اجتماعی.
2- هیأت مدیره سازمان.
ماده 5 –
اعضای ستاد نظارت عبارتند از:
– رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل سازمان که ریاست ستاد را به عهده خواهد داشت.
– معاون درمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
– معاون وزیر کار و امور اجتماعی.
– نماینده بیمه شدگان در شورای عالی تأمین اجتماعی.
– نماینده رئیس سازمان برنامه و بودجه.
– نماینده وزیر امور اقتصادی و دارایی.
ماده 6 –
جلسات ستاد حداقل با 4 نفر از اعضا رسمیت یافته و تصمیمات آن با اکثریت رأی موافق معتبر می‌باشد نحوه تشکیل جلسات ستاد به موجب آیین نامه داخلی است که پس از تصویب ستاد اجرا خواهد شد.
ماده 7 –
وظایف و اختیارات ستاد نظارت به شرح ذیل است:
الف ـ رسیدگی و اظهارنظر نسبت به عملکرد سازمان در امور درمان و نظارت بر امور درمان واحدهای بهداشتی و درمانی و بیمارستان‌های سازمان.
ب ـ اتخاذ تصمیم در سایر وظایفی که شورای عالی تأمین اجتماعی در ارتباط با قانون الزام و این آیین نامه اعم از تشکیلات، بودجه و اعتبارات مراکز درمانی و دفاتر اسناد پزشکی به ستاد نظارت محول می‌نماید.
تبصره ـ به منظور بررسی و حل مشکلات درمانی مشمولین تأمین اجتماعی کمیسیون نظارت بر درمان در هر استان زیر نظر ستاد نظارت و متشکل از افراد زیر تشکیل می‌شود.
– مدیرعامل سازمان منطقه‌ای بهداشت و درمان استان.
– مدیرکل کار و امور اجتماعی استان.
– مدیرکل سازمان تأمین اجتماعی استان.
– نماینده درمانی سازمان.
– نماینده بیمه شدگان تأمین اجتماعی به انتخاب شوراهای اسلامی کار با معرفی اداره کل کار و امور اجتماعی استان.
ماده 8 ـ
رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل سازمان مسؤول اجرای مفاد این آیین نامه و مصوبات ستاد نظارت و هیأت مدیره سازمان می‌باشد، به منظور تحقق کامل تعهدات مقرر در این آیین نامه و نظارت بر اجرای آن موظف است حوزه معاونت درمان مشمولین تأمین اجتماعی را در تشکیلات سازمان ایجاد و فردی را به سمت معاون مدیرعامل در امور درمان مشمولین تأمین اجتماعی منصوب نماید. حدود وظایف و اختیارات و همچنین تشکیلات مورد نیاز این معاونت توسط هیأت مدیره سازمان تعیین و تدوین و پس از تصویب ستاد نظارت جهت اجرا ابلاغ خواهد شد. ضمناً رؤسای واحدهای درمانی و بیمارستان‌های تحت مالکیت و استیجاری سازمان به پیشنهاد معاون مدیرعامل در امور درمان مشمولین تأمین اجتماعی با تأیید و حکم مسؤولین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منصوب خواهند شد.
فصل سوم ـ منابع مالی
ماده 9ـ
منابع مالی برای انجام تعهدات مقرر در ماده 2 این آیین نامه عبارتند از:
الف ـ 9% از مأخذ محاسبه حق بیمه مذکور در ماده 29 قانون تأمین اجتماعی.
ب ـ درآمدهای ناشی از ارایه خدمات به غیر بیمه شدگان تأمین اجتماعی.
ج ـ ذخیره درمان.
د ـ کمک و هدایای اشخاص حقیقی و یا حقوقی برای امور درمان.
فصل چهارم ـ نحوه انجام تعهدات
ماده10-
تعهدات درمانی موضوع ماده 2 این آیین نامه به دو صورت انجام می‌گیرد:
الف ـ روش درمان مستقیم با استفاده از کمک امکانات درمانی تحت مالکیت و استیجاری سازمان و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و همچنین مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستانی وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، نهادها و ارگان‌های دولتی طرف قرارداد.
ب ـ روش درمانی غیرمستقیم از طریق خرید خدمات پزشکان، گروه‌های پزشکی بیمارستان‌های بخش خصوصی.
تبصره 1- بیماران مشمول تأمین اجتماعی که از امکانات روش درمان مستقیم استفاده می‌کنند و همچنین مشمولینی که با معرفی سازمان طبق ضوابط مقرره به بخش خصوصی طرف قرارداد مراجعه می‌نمایند از پرداخت هرگونه هزینه درمانی معاف خواهند بود.
تبصره 2- بیماران مشمول تأمین اجتماعی که رأساً به بخش خصوصی طرف قرارداد مراجعه می‌نمایند موظف به پرداخت فرانشیز می‌باشند.
تبصره 3- کل هزینه درمان مشمولین تأمین اجتماعی که به طور اورژانس به بخش خصوصی مراجعه می‌نمایند پس از تأیید اورژانس بدون طبق ضوابط شورای عالی تأمین اجتماعی به عهده سازمان می‌باشد.
تبصره 4- مشمولین تأمین اجتماعی در صورتی که به تأیید شورای عالی پزشکی برای انجام درمان به کشورهای خارجی اعزام شوند پس از مراجعه و ارایه اسناد مثبته، هزینه‌های ریالی مربوط براساس مصوبه ارزی شورای عالی پزشکی توسط سازمان پرداخت خواهد شد.
ماده 11-
سازمان مکلف است برای عقد قرارداد خدمت با پزشکان و مؤسسات درمانی تشخیصی بخش دولتی و خصوصی و همچنین بررسی مدارک و اسناد پزشکی مشمولین تأمین اجتماعی دفاتر رسیدگی به اسناد پزشکی در تهران و استان‌ها و شهرستان‌هایی که نیاز باشد، ایجاد نمایند.
ماده 12-
کلیه واحدهای درمانی وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلفند بیماران مشمول تأمین اجتماعی را بدون دریافت وجهی پذیرفته و هزینه‌های انجام شده را براساس تعرفه‌‌های رسمی خود با ارایه اسناد و مدارک مثبته از سازمان دریافت دارند.
تبصره ـ سازمان با توجه به عملکرد واحدهای درمانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در رابطه با درمان مشمولین تأمین اجتماعی می‌تواند در مقاطعی مبلغی را به صورت علی‌الحساب در وجه واحدهای درمانی ذیربط پرداخت و از محل مطالبات آنان تصفیه نماید. این قبیل واحدها موظفند حداکثر ظرف مدت سه ماه از تاریخ دریافت وجه نسبت به ارایه اسناد مثبته هزینه و تصفیه حساب قطعی اقدام نمایند.
ماده 13-
کلیه واحدهای آموزشی موجود سازمان و بیمارستان‌هایی که در آینده دارای توان آموزشی می‌شوند براساس برنامه ریزی آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اولویت در پذیرش مشمولین تأمین اجتماعی و رعایت این آیین‌نامه به خدمات آموزشی خود ادامه خواهند داد.
فصل پنجم ـ مقررات اداری و مالی
ماده 14-
سازمان مکلف است هزینه تعهدات مقرر در ماده 2 این آیین نامه را همه ساله تحت عنوان سهم درمان براساس ماده 29 قانون تأمین اجتماعی و ذخیره درمان در بودجه خود منظور نماید.
ماده 15-
رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل سازمان مکلف است کل هزینه واحدهای درمانی و بیمارستانی تحت مالکیت سازمان و همچنین هزینه درمان مستقیم در رابطه با واحدهای دولتی طرف قرارداد و هزینه درمان غیرمستقیم با بخش خصوصی طرف قرارداد را به مأخذ سهم درمان موضوع ماده 14 در قالب بودجه درمان مشمولین تأمین اجتماعی تهیه، جهت تأیید به هیأت مدیره سازمان و تصویب به ستاد نظارت ارایه نماید.
ماده 16-
رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل سازمان بودجه هر یک از واحدهای درمانی را همراه با ضوابط اجرایی ابلاغ خواهد نمود واحدهای درمانی مکلفند طبق بودجه و ضوابط ابلاغی عمل نمایند.
ماده 17-
سازمان مکلف است حقوق و مزایای شغلی آن دسته از مستخدمین شاغل در شبکه‌های درمانی متعلق به خود را که تابع آیین نامه استخدامی سازمان می‌باشند و ردیف تشکیلات سازمانی دارند را با ضوابطی که برای کارکنان خود جاری است تطبیق و از اول سال 1369 به مرحله اجرا درآورد.
تبصره 1- سازمان موظف است حقوق و مزایای مستخدمین دارای ردیف تشکیلات سازمانی غیرتابع آیین نامه استخدامی سازمان را مادامی که در شبکه‌های درمانی متعلق به سازمان شاغل می‌باشند با سایر کارکنان مورد تطبیق قرار داده و به صورت تفاوت تطبیق پرداخت نماید.
تبصره 2- پرداخت فوق العاده اضافه کار به کارکنان شاغل در واحدهای درمانی طبق آیین نامه استخدامی سازمان و همچنین پرداخت سایر مزایای غیرمستمر براساس مقررات فعلی مانند کارکنان سازمان خواهد بود.
ماده 18-
تصمیمات لازم در مورد پرداخت حقوق و مزایای مستخدمین مأمور به طور اعم در شورای عالی تأمین اجتماعی اتخاذ خواهد شد.
ماده 19-
امین سازمان در واحدهای درمانی تحت عنوان صاحب جمع اموال و مسؤول امور مالی با انتخاب و پیشنهاد مدیرعامل سازمان و تأیید مقام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با حکم سازمان منصوب و زیر نظر ریاست واحد درمانی و تحت نظارت اداره کل امور مالی سازمان و براساس ضوابط مقرر انجام وظیفه نموده و اهم وظایف آن به شرح زیر است:
1- اداره امور مالی واحد درمانی.
2- حفظ و نگهداری اموال، حساب اموال.
3- حفظ اسناد دفاتر مالی.
4- نگهداری و تنظیم حساب‌ها طبق دستورالعمل نگهداری حساب‌ها.
5- نگهداری و تحویل وجوه نقدینه‌ها، سپرده‌ها، اوراق بهادار و سایر دارایی‌ها.
6- نظارت بر کلیه خریدها و احراز صحت و سلامت آنها.
7- پیشنهاد انتصاب و انتقال ابواب جمعی تحت سرپرستی.
8- انجام و پرداخت هزینه‌ها طبق بودجه مصوب ابلاغی و کنترل اعتبارات.
9- تهیه و ارسال به موقع صورتحساب ماهانه به سازمان و همچنین تهیه ترازنامه پایان سال مالی.
10- تهیه و تنظیم به موقع بودجه سالیانه واحد مربوط طبق دستورالعمل‌های صادره سازمان.
ماده 20-
کلیه حساب‌های بانکی لازم اعم از حساب پردخت و درآمد از طریق سازمان و طبق آیین نامه مالی سازمان افتتاح خواهد شد.
ماده 21-
کلیه چک‌های صادره از حساب‌‌های بانکی پرداخت حداقل با دو امضا یکی با امضای ثابت صاحب جمع اموال و رئیس امور مالی به اتفاق امضای رئیس بیمارستان و یا امضای کسی که رئیس بیمارستان تعیین خواهد نمود قابل پرداخت خواهد بود.
ماده 22-
رئیس هیأت مدیره و مدیرعامل سازمان مکلف است دستورالعمل نگهداری حساب درمان مستقیم و غیرمستقیم و نحوه پرداخت تنخواه گردان را هماهنگ با سیستم مالی سازمان، ظرف یک ماه از تاریخ تصویب این آیین نامه تهیه و ابلاغ نماید.
ماده 23-
شرح وظایف اجرایی صاحب جمع اموال و مسؤول امور مالی واحدهای درمانی و واحدهای تحت سرپرستی با توجه به ماده 19 این آیین نامه پس از تأیید هیأت مدیره سازمان و تصویب ستاد نظارت بر درمان مشمولین تأمین اجتماعی توسط سازمان ابلاغ خواهد شد.
ماده 24-
سازمان مکلف است حساب جداگانه‌ غیرقابل برداشتی تحت عنوان حساب درآمد حاصله از ارایه خدمات درمانی به غیر بیمه شدگان تأمین اجتماعی در هر یک از مراکز درمانی افتتاح و مانده حساب‌های مذکور طبق دستورالعمل مربوط در پایان هر ماه به حساب متمرکز اختصاصی تحت عنوان درآمد حاصله از درمان غیر بیمه‌شدگان که در بانک عامل سازمان مفتوح می‌گردد منتقل خواهد شد.
ماده 25-
وجوه متمرکز در حساب درآمد حاصله از درمان غیر بیمه شدگان موضوع ماده 24 این آیین‌نامه به منظور ساخت و تعمیر و نگهداری و توسعه و تجهیز بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های تحت مالکیت و استیجاری مورد مصرف قرار خواهد گرفت.
ماده 26-
مانده حساب درآمد حاصله از درمان بیمه شدگان و همچنین مانده حساب سهم درمان مصوب و مابه التفاوت سهم درمان مصوب و سهم درمان به میزان وصولی در پایان هر سال مالی در ترازنامه سازمان در حسابی تحت عنوان حساب ذخیره درمان منظور و در سال مالی بعد و یا سال‌های آتی به تشخیص سازمان در رابطه با مفاد ماده 2 این آیین نامه و ساخت و تجهیز و توسعه بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها و خرید زمین مورد نیاز برای ساخت بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها مصرف خواهد شد، اتخاذ هرگونه تصمیم دیگر در این حساب با شورای عالی تأمین اجتماعی است.
تبصره ـ مابه‌التفاوت سهم درمان مصوب با سهم درمان به میزان وصولی حسب مورد با تصویب شورای عالی تأمین اجتماعی و یا به هنگام تهیه ترازنامه سازمان تعیین خواهد گردید.
ماده 27-
خرید زمین و ساختمان جهت واحدهای درمانی تحت مالکیت از محل سهم درمان تا حد بودجه مصوب طبق مقررات سازمان می‌باشد.
ماده 28-
پرداخت هزینه‌های مربوط به پروتز و اورتز و یا تحویل این وسایل طبق ضوابطی خواهد بود که با پیشنهاد سازمان به تصویب ستاد نظارت خواهد رسید.
تبصره ـ واحد درمانی تجویز کننده در سیستم درمان مستقیم (ملکی و استیجاری) برحسب مورد مکلف به تحویل یا پرداخت وجه این وسایل به بیماران منطقه خود می‌باشند.
ماده 29-
مادامی که آیین نامه معاملات جدید سازمان تصویب و ابلاغ نشده مقررات فعلی مراکز درمانی تحت مالکیت قابل عمل خواهد بود. لکن واحدهای درمانی از نظر مقررات مالی تابع آیین‌نامه مالی سازمان می‌باشند.
ماده 30-
بیمارستان‌ها و مراکز درمانی تحت مالکیت و استیجاری سازمان مکلف هستند نسبت به تأمین کلیه نیازهای خود اعم از استخدام پرسنل یا خرید اثاثیه و تجهیزات درمانی و غیره براساس بودجه مصوب ابلاغی و دستورالعمل‌های صادره از سازمان رأساً اقدام نمایند.
فصل ششم ـ سایر مقررات
ماده 31-
چنانچه تجهیزات پزشکی و اقلام دارویی واحدهای تحت مالکیت سازمان که در روش فعلی نظیر واحدهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تأمین می‌گردد تکافوی نیاز واحدها را ننماید سازمان می‌تواند رأساً از منابع داخلی با رعایت ماده 110 قانون تأمین اجتماعی از خارج تأمین نماید.
ماده 32-
طرح‌های درمانی خودکفایی و پرکیس و … در واحدهای درمانی تحت مالکیت و استیجاری سازمان به منظور ارایه خدمات هرچه بهتر به مشمولین تأمین‌اجتماعی زیر نظر ستاد نظارت بر حسب دستورالعمل‌های مربوط به مورد اجرا گذاشته خواهد شد و هزینه ناشی از اجرای این طرح‌ها از بودجه مصوب واحدهای درمانی تأمین می‌گردد.
ماده 33-
سازمان ملزم است به منظور ارشاد بیماران مشمولین تأمین اجتماعی سیستم ارجاع بیماران در بین مراکز درمانی خود را به وجود آورد.
ماده 34-
سازمان متعهد است درخصوص اجرای هرچه سریعتر و بهتر مواد 61 و 88 قانون تأمین‌اجتماعی برنامه ریزی و اقدامات اجرایی را معمول دارد.
ماده 35-
سازمان با همکاری وزارتین کار و امور اجتماعی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مشارکت کارفرمایان نسبت به توسعه و تأمین شبکه‌های بهداشت کارگری اقدام می‌نماید.
ماده 36-
مراکز درمانی تحت مالکیت و استیجاری سازمان (به استثنای شهرهایی که سازمان دارای بیمارستان‌های منحصر به فرد است) می‌توانند در صورت دارا بودن امکانات لازم و با رعایت اولیت پذیرش مشمولین تأمین اجتماعی و با رعایت تبصره یک ماده 3 این آیین نامه سایر بیماران متقاضی را در قبال اخذ هزینه‌های درمانی براساس تعرفه‌های مصوب بپذیرد.
تبصره ـ چنانچه در رابطه با تبصره‌ 3 ماده 3 و همچنین این ماده بیماران متقاضی بیمه‌شدگان خدمات درمانی دولت و یا سایر بیمه‌های درمانی باشند بنا به پیشنهاد مدیریت واحدهای درمانی و تصویب ستاد نظارت اینگونه وحدهای درمانی می‌توانند براساس قراردادهای منعقده با مؤسسات ذیربط نسبت به پذیرش بیماران آنها اقدام نماید هزینه درمان این نوع بیماران طبق ضوابط مقرر در قرارداد و براساس تعرفه‌های مصوب وصول و عیناً به حساب غیرقابل برداشت درآمد واریز خواهد شد.
ماده 37-
در محل‌هایی که مراکز بهداشتی درمانی وزارت بهداشت، درمان وآموزش پزشکی در موارد ارایه خدمات درمانی سرپایی به بیمه شدگان تأمین اجتماعی قادر به تهیه و تدوین صورتحساب نیستند نحوه پرداخت خدمات ارایه شده بنا به پیشنهاد معاونت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پس از تصویب ستاد نظارت در چهارچوب تعرفه‌های مصوب به صورت تعرفه ثابت تعیین خواهد شد.
ماده 38-
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیازهای بهداشتی و درمانی مراکز تحت مالکیت و استیجاری و خانه‌های بهداشت از قبیل دارو، لوازم و ابزار پزشکی، آزمایشگاهی، پرتونگاری و نظایر آنها را و همچنین ارز مورد نیاز در این رابطه را همانند سایر مراکز وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تأمین و در اختیار سازمان قرار دهد.
ماده 39-
این آیین نامه به موجب تبصره یک ماده واحده قانون الزام سازمان به اجرای بندهای الف و ب ماده 3 قانون تأمین اجتماعی در 6 فصل و 39 ماده (15 تبصره) در اردیبهشت ماه 1369 به تصویب رسید.
‌

‌هیأت وزیران در جلسه مورخ 1375.9.21 بنا به پیشنهاد شماره 4007 مورخ 1375.4.31 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد ماده (10)‌قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی مصوب 1374 – آیین‌نامه اجرایی قانون یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
آیین‌نامه اجرایی قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی ‌
ماده 1 – ورود شیرخشک (‌شیر مصنوعی) و غذاهای کمکی شیرخوار منحصراً وسط اشخاص حقیقی و حقوقی که ضوابط وزارت بهداشت، درمان و آموزش‌پزشکی را رعایت می‌کنند مجاز است. ‌
ماده 2 – کلیه دستگاه‌های دولتی و غیر دولتی مکلف به اجرای ضوابط تعیین شده توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، موضوع تبصره‌های (1) و(2) ماده (1) و ماده (2) قانون ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی – که از این پس قانون نامیده می‌شود – هستند. ‌
ماده 3 – اعطای چهارمین ماه مرخصی زایمان منوط به گواهی پزشک متخصص اطفال یا پزشک مرکز بهداشتی – درمانی (‌شهری و روستایی) همراه با شناسنامه‌شیرخوار (‌برای احراز عدم استفاده از شیرخشک) است، مگر این که مطابق مقررات دیگر برای آنها مرخصی زایمان بیشتری پیش‌بینی شده باشد. ‌
ماده 4 – استفاده از مرخصی ساعتی تا سن (20) ماهگی کودک، منوط به ارایه گواهی مرکز بهداشتی – درمانی مبنی بر تغذیه شیرخوار توسط مادر است. ‌
تبصره – بانوان مشمول قانون کار تابع ضوابط مربوط به خود هستند. ‌
ماده 5 – مادران مشمول این آیین‌نامه پس از پایان مرخصی زایمان و در دوران شیردهی، باید در کار قبلی خود اشتغال یابند. (‌در این دوران نقل و انتقال آنها‌ممنوع است.) ‌
ماده 6 – مادران مشمول این آیین‌نامه می‌توانند طی ساعات مقرر کار روزانه، حداکثر از یک ساعت مرخصی ساعتی استفاده کنند. ‌مادران یاد شده می‌توانند بر حسب نیاز کودک مرخصی مزبور را حداکثر در سه نوبت استفاده کنند. ‌
تبصره 1 – وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شرکتهای دولتی و مؤسساتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است موظفند متناسب با تعداد مادرانی که فرزند خود‌را شیر می‌دهند، نسبت به ایجاد محل مناسب اقدام کنند، ‌
تبصره 2 – ضوابط مربوط به ایجاد شیرخوارگاه و مهدکودک در کارگاه‌های مشمول قانون کار، بر اساس ماده (78) قانون کار و آیین‌نامه اجرایی شیرخوارگاه‌ها و‌مهدکودکهاست. ‌
ماده 7 – وظایف و اختیارات “‌کمیته سیاستگزاری و نظارت بر ترویج تغذیه با شیر مادر” به شرح زیر است:
1 – تداوم سیاست ترویج تغذیه با شیر مادر.
2 – تعیین چگونگی برآورد نیاز و نظارت بر ورود، عرضه و فروش شیر خشک و غذاهای کمکی شیرخوار و ابلاغ آن به مراجع ذیربط.
3 – تعیین چگونگی برآورد نیاز و نظارت بر ورود، عرضه و فروش شیرخشک و غذاهای کمکی شیرخوار و ابلاغ آن به مراجع ذیربط.
4 – نظارت بر حسن اجرای برنامه‌های آموزشی، تبلیغاتی و تحقیقاتی.
5 – بررسی تخلفات و ابلاغ آن به مراجع ذیربط.
6 – تعیین چگونگی استفاده از تحقیقات به عمل آمده در زمینه شیر مادر و تغذیه کمکی.
7 – نظارت بر فعالیتهای کمیته‌های استانی ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی. ‌
تبصره 1 – کمیته موضوع این ماده می‌تواند برای انجام هرچه بهتر وظایف خود گروه‌های اجرایی ایجاد کند. ‌
تبصره 2 – دستورالعمل چگونگی تشکیل جلسات و اداره آن، توسط کمیته مزبور تنظیم شده و به تصویب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌رسد. ‌
ماده 8 – تصمیم‌های کمیته سیاستگزاری و نظارت بر ترویج تغذیه با شیر مادر، پس از تصویب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی لازم‌الاجراست. ‌
ماده 9 – معاون امور بهداشتی وزارت بهداشت، دران و آموزش پزشکی، رییس کمیته سیاستگزاری و نظارت بر ترویج تغذیه با شیر ماد بوده و موظف است‌جلسات را به طور منظم تشکیل دهد. ‌
ماده 10 – وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌تواند نسبت به تشکیل کمیته‌های ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی در‌استانهایی که مقتضی بداند با ترکیب زیر اقدام کند:
1 – معاون امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی استان.
2 – معاون دارو و درمان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی استان.
3 – رییس نظام پزشکی مرکز استان.
4 – دو نفر از اعضای کمیته استانی ترویج تغذیه با شیر مادر.
5 – یک نفر پزشک متخصص زنان و زایمان.
6 – یک نفر متخصص یا کارشناس علوم تغذیه.
7 – یک نفر ماما.
8 – یک نفر پرستار. ‌افراد موضوع این ماده با حکم رییس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی استان منصوب می‌شوند. خدمات کمیته‌های استانی افتخاری است. ‌
ماده 11 – وظایف و اختیارات کمیته‌های استانی ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی به شرح زیر است:
1 – نظارت بر چگونگی برآورد نیاز استان به شیر مصنوعی و توزیع صحیح آن.
2 – نارت بر حسن اجرای برنامه‌های آموزشی، تبلیغاتی، انتشاراتی و تحقیقاتی.
3 – ارایه گزارش اقدامهای انجام شده به کمیته سیاستگزاری و نظارت بر ترویج تغذیه با شیر مادر.
4 – انجام امور محول شده از سوی کمیته سیاستگزاری و نظارت بر ترویج تغذیه با شیر مادر. ‌
ماده 12 – معاون امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی استان، رییس کمیته ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران‌شیردهی استان بوده و موظف است جلسات را به طور منظم تشکیل دهد. ‌
ماده 13 – تصمیم‌های کمیته‌های استانی ترویج تغذیه با شیر مادر و حمایت از مادران در دوران شیردهی، پس از تصویب وزیر بهداشت، درمان و آموزش‌پزشکی در استان مربوط قابل اجراست. ‌
ماده 14 – دانشگاه‌های علوم پزشکی و اعضای کمیته‌های موضوع قانون بر حسن اجرای قانون و این آیین‌نامه در مؤسسات تولیدکننده و توزیع کننده نظارت‌کامل داشته و در صورت مشاهده تخلفات موضوع قانون، مراتب را در کمیته‌های استانی مطرح و در صورت تأیید، موضوع را به مراجع ذیصلاح برای تعقیب‌متخلفات اعلام می‌کنند. ‌
حسن حبیبی – معاون اول رییس جمهور
‌