ماده 1 – میزان حقوق بازنشستگی موضوع ماده 78 و 79 قانون استخدام کشوری عبارت است از معدل خالص حقوق و تفاوت تطبیق حقوق و فوق العاده شغل مستخدم در سه سال اشتغال آخر خدمت .
تبصره 1 – در مواردی که سابقه خدمت موضوع این ماده از سه سال کمتر باشد، آخرین حقوق و تفاوت تطبیق حقوق و بالاترین فوق العاده شغل زمان اشتغال مستخدم ملاک عمل قرار می گیرد.
تبصره 2 – در موارد مستخدمین موضوع مواد 143 و 144 قانون استخدام کشوری رشته شغلی تعیین شده در همطرازی برای تشخیص گروه مستخدمین ، مبنای تعیین فوق العاده شغل تعیین شده در برقراری حقوق بازنشستگی و وظیفه آنان طبق مقررات این قانون محاسبه خواهد شد.
ماده 2 – بازنشستگی مستخدمین رسمی ، ثابت و دارای عناوین مشابه وزارتخانه ها، موسسات ، شرکت های دولتی ، شهرداریها و موسسات دولتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است با حداقل سی سال سابقه خدمت قابل قبول از لحاظ بازنشستگی طبق مقررات مربوط خواهد بود.
تبصره 1 – مستخدمین رسمی و یا ثابت مشمول این قانون می توانند با دارا بودن شرایط زیر و موافقت دستگاه دولتی متبوع خود بازنشسته شوند:
الف – مستخدمین مرد با 50 سال سن و بیست و پنج سال سابقه خدمت .
ب – مستخدمین زن با 45 سال سن و بیست و پنج سال سابقه خدمت .
تبصره 2 – صرفا بازنشستگی جانبازان انقلاب اسلامی ، جنگ تحمیلی ، معلولین ، شاغلین مشاغل سخت و زیان آور و نیز مشمولین ماده 77 و بند الف ماده 74 قانون استخدام کشوری از شمول حکم این ماده مستثنی بوده و تابع مقررات مربوط به خود و حداقل سن بازنشستگی خواهد بود.
تبصره 3 – میزان حقوق بازنشستگی و وظیفه مستخدمین مشمول تبصره 1 این ماده و نیز مستخدمینی که بر اساس بند الف ماده 74 و مواد 77 و 79 قانون استخدام کشوری با کمتر از سی سال سابقه خدمت بازنشسته یا ازکارافتاده می شوند، پس از محاسبه بر اساس مفاد ماده 1 این قانون نتیجه یک سی ام در سنوات خدمت قابل قبول آنان ضرب می شود.
تبصره 4 – در مواردی که سابقه خدمت مشمولین ماده 77 و بند الف ماده 74 قانون استخدام کشوری کمتر از پانزده سال باشد، سنوات خدمت مورد نظر پانزده سال محسوب خواهد شد.
ماده 3 – به حقوق مستخدمینی که حسب نیاز دستگاه و موافقت مستخدم بیش از سی سال خدمت می نمایند و در آخرین پایه گروه مربوط و یا عناوین مشابه آن قرار گرفته و یا می گیرند، به ازای هر سال خدمت مازاد بر سی سال معادل ریالی آخرین پایه دریافتی در گروه مربوطه و یا عناوین مشابه آن اضافه و در تعیین حقوق بازنشستگی آنان ملاک محاسبه قرار می گیرد ولی هر گونه فوق العاده شغل تشویقی جهت اشتغال مازاد بر سی سال در تعیین حقوق بازنشستگی مستخدمین محاسبه نخواهد شد.
تبصره 1 – خالص افزایش های حقوق موضوع این ماده در زمان بازنشستگی ، فوت و ازکارافتادگی به حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه موضوع ماده 4 در مورد این قبیل مستخدمین اضافه خواهد شد.
تبصره 2 – مستخدمین موضوع این ماده که سی سال کسور بازنشستگی و یا حق بیمه پرداخته ، از پرداخت کسور بازنشستگی معاف خواهند بود لکن کسور بازنشستگی سهم کارفرمایی سنوات خدمت قابل قبول مستخدم در تعیین حقوق بازنشستگی و وظیفه آنان وسیله دستگاه متبوع مستخدم به صندوق بازنشستگی کارکنان دولت و رفاه بازنشستگان واریز می گردد.
تبصره 3 – دستگاهها می توانند حداکثر یک چهارم ساعات کار مقرر هفتگی مستخدمین مشمول این ماده را در مشاغل تخصصی کاهش دهند.
ماده 4 – حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث موضوع این قانون راجع به حداکثر حقوق بازنشستگی مصوب خرداد ماه سال 1361 مجلس شورای اسلامی معادل چهار سوم و حداقل آن معادل دو پنجم بالاترین رقم جدول حقوق موضوع ماده 32 قانون استخدام کشوری تعیین می گردد.
تبصره – به هیات وزیران اختیار داده می شود که در مواقع ضروری نسبت به افزایش حداقل تعیین شده در این ماده اقدام نماید.
ماده 5 – حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث و مجموع پرداختی به وراث مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری و مستخدمینی که از لحاظ بازنشستگی و وظیفه مشمول قانون مزبور و مشترک صندوق بازنشستگی کشوری می باشند و تا پایان سال 1346 بازنشسته و ازکارافتاده و یا فوت شده اند، به میزان 20% افزایش می یابد و در مورد مستخدمینی که از تاریخ 1/1/1347 تا پایان سال 1368 بازنشسته یا ازکارافتاده و یا فوت شده اند، به ازای هر دو سال سابقه پرداخت کسور بازنشستگی از مزایای مستمر، فوق العاده شغل یا مزایای شغل و فوق العاده های مربوط 1%(نیم درصد در سال ) علاوه بر 20% مذکور حقوق بازنشستگی یا وظیفه ازکارافتادگی و یا وظیفه وراث افزوده خواهد شد ( در ازای سنوات خدمت ارفاقی افزایش های مزبور اعمال نخواهد شد) مشروط بر این که مجموع افزایش های این ماده برای مستخدمین مورد بحث از 30% حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث تجاوز نکند. کسر سال یک سال محسوب می شود.
تبصره – در مورد مستخدمینی که با ارفاق سنوات خدمت بازنشسته شده اند، حقوق بازنشستگی بدون ارفاق ملاک افزایش موضوع این ماده قرار خواهد گرفت .
ماده 6 – میزان حقوق وظیفه سهم وراث قانونی موضوع ماده 86 قانون استخدام کشوری در مورد افراد وظیفه بگیر به شرح زیر تعیین و پرداخت می شود:
الف – در مواردی که تعداد ورثه یک نفر باشد، چهار پنجم حقوق بازنشستگی مشروط به این که از یک دوم حقوق حداکثر بازنشستگی تجاوز نکند.
ب – چنانچه تعداد وراث دو یا سه و یا چهار نفر باشند، به ترتیب یک بیستم و دو بیستم و سه بیستم حقوق بازنشستگی به حقوق وظیفه موضوع بند الف اضافه می شود در مواردی که وارث دو نفر باشند مجموع حقوق وظیفه آنها از دو سوم حداکثر حقوق بازنشستگی تجاوز نخواهد کرد.
ج – اگر تعداد وراث پنج نفر و یا بیشتر باشد، تمام حقوق بازنشستگی به آنان پرداخت خواهد شد.
تبصره 1 – میزان مجموع حقوق وظیفه وراث در هر حال از حداقل مقرر تعیین شده مطابق مقررات کمتر نخواهد بود.
تبصره 2 – هر گاه سهم یکی از وراث قطع شود، به تساوی به سهام بقیه وراث اضافه خواهد شد و با توجه به تعداد وراث سهم آنان هیچگاه از نسبت های مقرر در این ماده و اضافات مربوط تجاوز نخواهد کرد.
تبصره 3 – حقوق وظیفه فرزندان اناث کماکان بر اساس ماده 9 قانون تعدیل نیروی انسانی و تبصره آن تعیین و پرداخت خواهد شد.
ماده 7 – وزارتخانه ها، موسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری ، شهرداری ها، موسسات و شرکت های دولتی خارج از شمول قانون مزبور که مستخدمین آنها مشترک صندوق بازنشستگی کشوری می باشند و همچنین موسسات موضوع تبصره 1 ماده 71 و تبصره 2 ماده 73 مکلفند علاوه بر کسور بازنشستگی موضوع ماده 71 قانون مزبور هر ماه معادل 5/1 برابر آن را به عنوان سهم کارفرما از بودجه خود به صندوق بازنشستگی کشوری واریز نمایند.
تبصره – در احتساب خالص حقوق بازنشستگی و وظیفه 5/8% کسور بازنشستگی سهم مستخدم ملاک محاسبه قرار نمی گیرد.
ماده 8 – مواد و تبصره های فصل بازنشستگی قانون استخدام کشوری به شرح زیر اصلاح می شود:
الف – در تبصره 2 ماده 71 عبارت ” حقوق گروه پایه ” به عبارت ” حقوق و تفاوت تطبیق حقوق ”
ب – در ماده 72 کلمه ” حقوق ” به عبارت ” حقوق و فوق العاده شغل ”
ج – در مواد 80 و 83 عبارت ” تمام حقوق ” به عبارت ” تمام حقوق و تفاوت تطبیق حقوق و فوق العاده شغل ”
د – در تبصره 1 ماده 85 عبارت ” متوسط حقوق ” به عبارت “حقوق و تفاوت تطبیق حقوق و فوق العاده شغل ”
ه – در تبصره 2 ماده 85 عبارت “اولین حقوق پایه رسمی ” به عبارت “اولین حقوق گروه و پایه رسمی و تفاوت تطبیق و فوق العاده شغل ”
و – در ماده 100 عبارت های “حقوق و مزایا” و “تفاوت حقوق ” به عبارت “حقوق و تفاوت تطبیق حقوق و فوق العاده شغل ”
ز – در تبصره 1 ماده 117 عبارت ” تمام حقوق ” به عبارت “حقوق و تفاوت تطبیق حقوق ”
ماده 9 – در مورد مستخدمین مشمول مقررات استخدامی شرکت های دولتی مصوب 5/3/1352 و نیز دستگاههای دارای مقررات استخدامی خاص که مشمول این قانون می گردند و در مقررات استخدامی آنان به جای عنوان فوق العاده شغل (موضوع ماده 38 قانون استخدام کشوری ) عناوین دیگری نظیر مزایای شغل ذکر شده است و مشمول برداشت کسور بازنشستگی می باشند با تایید سازمان امور اداری و استخدامی کشور از لحاظ این قانون مشمول احکام مربوط به فوق العاده شغل خواهند بود.
ماده 10 – مستخدمین شاغل تخصصی در صورت درخواست و موافقت دستگاه متبوع آنها از حکم ماده 77 قانون استخدام کشوری مستثنی خواهند بود.
ماده 11 – کلیه صندوق های بازنشستگی و عناوین مشابه به استثنای صندوق بازنشستگی مشمولین قانون استخدام نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و سازمان تامین اجتماعی (بخش کارگران ، صاحبان حرف و…) در یکدیگر ادغام و صندوقی تحت عنوان “صندوق بازنشستگی کارکنان دولت و رفاه بازنشستگان ” تشکیل می گردد، کلیه وظایف ، دارایی ها، موجودی ، اسناد و اوراق و تعهدات و مستخدمین اداره کننده آنها به صندوق بازنشستگی کارکنان دولت و رفاه بازنشستگان منتقل می شوند.
تبصره 1 – کلیه کارمندان رسمی و یا ثابت که در تاریخ تصویب این قانون مشمول صندوق تامین اجتماعی می باشند، مشترک صندوق بازنشستگی کارکنان ، دولت و رفاه بازنشستگان خواهند شد.
تبصره 2 – از تاریخ تصویب این قانون حداکثر ظرف مدت شش ماه اساسنامه صندوق مذکور و ضوابط مربوط به تطبیق وضع استخدامی کارکنان صندوق های مزبور با قانون استخدام کشوری توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور با
همکاری صندوق های مذکور تهیه و پس از تایید هیات وزیران و تصویب کمیسیون امور اداری و استخدامی مجلس شورای اسلامی قابل اجرا خواهند بود. نظام هماهنگ پرداخت حقوق بازنشستگی و وظیفه مشترکین صندوقهای ادغام شده بر اساس قانونی خواهد بود که بنا به پیشنهاد هیات وزیران به تصویب مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.
ماده 12 – دولت مکلف است نسبت به پرداخت کلیه بدهی های معوقه ناشی از عدم اجرای مفاد تبصره های 1 و 2 ماده 70 و ماده 73 قانون استخدام کشوری را به صندوق بازنشستگی کارکنان دولت و رفاه بازنشستگان واریز نماید و میزان وجوه پرداختی را در قانون بودجه هر سال پیش بینی نماید.
ماده 13 – در هر مورد که در قوانین و مقررات موضوعه عبارت “صندوق بازنشستگی کشوری ” منظور و مقرر گردیده ، به عبارت “صندوق بازنشستگی کارکنان دولت و رفاه بازنشستگان ” اصلاح می شود.
ماده 14 – آیین نامه اجرایی این قانون حداکثر ظرف مدت دو ماه توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده 15 – مفاد این قانون از تاریخ 1/1/1369 لازم الاجرا خواهد بود و مقررات مغایر با آن از تاریخ مذکور لغو می شود.
قانون فوق مشتمل بر پانزده ماده و هفده تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ سیزدهم اسفند ماه یک هزار و سیصد و شصت و هشت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 20/12/1368 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی
‌