« آیین نامه استخدام پیمانی »
موضوع تبصره ماده 6 قانون استخدام کشوری
تصویبنامه شماره 52282/ت664 مورخ 15/6/1368 و اصلاحیات بعدی آن
موضوع تصویبنامه های شماره 29981/ت27026هـ مورخ 24/6/1381 و 34883/ت28519هـ
مورخ 24/6/82 هیأت وزیران

هیأت وزیران در جلسات مورخ 30/5/1381 و 18/3/1382 بنا به پیشنهادات شماره 92053/101 مورخ 22/5/1381 و 67120 مورخ 30/1/1382 سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور اصلاح آیین نامه استخدام پیمانی موضوع تبصره ماده 6 قانون استخدام کشوری و تصویبنامه شماره 52282/ت664 مورخ 15/6/1368 و اصلاحات بعدی آن را به شرح زیر تصویب نمود:
ماده 1 – از تاریخ ابلاغ این مصوبه وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری و دستگاههایی که از این آیین نامه استفاده می نمایند و در این آیین نامه «دستگاه» نامیده می شوند، نیازهای استخدامی خود را از محل مجوزهای استخدامی برای تصدی پستهای موقت (موضوع تبصره ماده 8 قانون استخدام کشوری )‌ و ثابت ، به موجب قراردادی که طبق مقررات این آیین نامه بین دستگاه و داوطلبان خدمت پیمانی منعقد می شود، با رعایت ماده (6) قانون استخدام کشوری و تبصره (2) ماده (7) قانون نحوه تعدیل نیروی انسانی دستگاه های دولتی مصوب 1366 ، تأمین می نمایند .
تبصره – انعقاد قرارداد با مستخدمین پیمانی طبق نمونه ای که توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ابلاغ می گردد صورت می گیرد.
ماده 2 – مستخدمین مؤسسات دولتی مستثنی شده از قانون استخدام کشوری که براساس تبصره ماده 5 قانون مذکور به پست ثابت سازمانی تخصصی در دستگاههای مشمول این آیین نامه منصوب می شوند در مدت مأموریت تابع مقررات این آیین نامه خواهند بود.
ماده 3 – مدت قرارداد استخدام پیمانی یکسال تا سه سال است و تمدید آن در صورت وجود اعتبار و رضایت از خدمات مستخدم و طی دوره آموزشی مربوط برای ارتقای سطح علمی و توانمندی و جلب رضایت مدیران ذیربط و ارباب رجوع به طور موقت با رعایت قوانین و مقررات ذیربط بلامانع خواهد بود.
دستورالعمل اجرایی این ماده توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تهیه و ابلاغ خواهد شد.
ماده 4 – افرادی که در مشاغل کارگری موضوع تبصره ماده 4 قانون استخدام کشوری به خدمت پذیرفته
می شوند تابع مقررات قانون کار می باشند و از شمول این آیین نامه مستثنی خواهند بود.
ماده 5 – استخدام مستخدمین بازنشسته و بازخرید شده دولت در دستگاههای مشمول این آیین نامه به عنوان مستخدم پیمانی ممنوع است.
ماده 6 – فسخ قرارداد استخدام پیمانی توسط هر یک از طرفین قرارداد با یکماه اعلام قبلی امکانپذیر خواهد بود مگر آنکه در قرارداد مدت کمتری تعیین شده باشد.
ماده 7 – داوطلبان استخدام پیمانی باید علاوه بر شرایط اختصاصی تصدی شغل مورد نظر دارای شرایط زیر نیز باشند:
الف – تابعیت جمهوری اسلامی ایران و متدین به یکی از ادیان رسمی کشور و اعتقاد به مبانی نظام جمهوری اسلامی ایران .
ب – انجام خدمت وظیفه یا معافیت قانونی در صورت مشمول بودن .
ج – عدم اعتیاد به مواد مخدر
د – نداشتن محکومیت جزایی مؤثر
هـ – صحت مزاج و توانایی انجام کار
و – داشتن حداقل 18 سال تمام
ماده 8 – استخدام به صورت پیمانی از طریق امتحان یا مسابقه و گزینش بر طبق ضوابط و مقررات مورد عمل در مورد استخدام رسمی صورت خواهد پذیرفت.
تبصره – کلیه ضوابط و مقررات اداری و استخدامی مربوط به مستخدمین رسمی در مورد مستخدمین پیمانی نیز ملاک عمل می باشد .
ماده 9 – شرایط احراز مشاغل مورد تصدی مستخدمین پیمانی ، مدرک تحصیلی است که در طرحهای طبقه بندی مشاغل مستخدمین رسمی (بدون داشتن سابقه تجربی) برای تخصیص به اولین طبقه رشته شغلی مورد نظر ضروری باشد .
ماده 10 – حقوق و مزایای کلیه مستخدمان پیمانی دستگاههای دولتی از تاریخ 1/1/1378 مانند کارکنان رسمی مشابه و به استناد قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت و مقررات آن تعیین می شود.
تبصره 1 – در صورتی که شرایط بازار کار اقتضاء نماید برای استخدام پیمانی برخی افراد با تخصص های ویژه و با مدرک لیسانس ، فوق لیسانس و دکترای تخصصی ، علاوه بر حقوق و فوق العاده های موضوع قانون نظام هماهنگ پرداخت وجهی تحت عنوان فوق العاده مخصوص پرداخت می شود. میزان فوق العاده یادشده با پیشنهاد وزیر یا بالاترین مقام دستگاه اجرایی و تصویب شورایی مرکب از رئیس سازمان مدیریت و
برنامه ریزی کشور و وزیر امور اقتصادی و دارایی و یا نمایندگان تام الاختیار آنان تعیین خواهد شد.
تبصره 2 – به منظور جذب و نگهداری کارکنان برجسته و فعال, پرداخت فوق العاده موضوع تبصره (1) این ماده بنا به تشخیص وزیر و یا بالاترین مقام دستگاه تا چهل درصد (40%) درصد بر اساس نتایج ارزیابی عملکرد مستخدمین پیمانی که میزان آن در قرارداد پیمانی تعیین می‌گردد بلامانع است .
تبصره 3 – مجموع حقوق و مزایا و فوق العاده مخصوص پرداختی به اینگونه کارکنان از میزان مقرر در ماده (11) قانون نظام هماهنگ پرداخت تجاوز نخواهد کرد.
ماده 11 – مستخدمین پیمانی از نظر بیمه و بازنشستگی و نظایر آن مشمول مقررات قانون تأمین اجتماعی
می باشند و سوابق خدمتی اینگونه مستخدمین در دستگاههای دولتی و غیردولتی از نظر بیمه و بازنشستگی با رعایت مقررات مربوط جزو سوابق مورد قبول محسوب می گردد. دستگاههای مشمول این آیین نامه مکلف هستند حق بیمه مقرر را از دریافتی مستخدم کسر و با اضافه نمودن سهم کارفرما طبق مقررات مربوط ، به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نمایند.
ماده 12 – مستخدمین پیمانی سالی یکماه حق استفاده از مرخصی استحقاقی به نسبت مدت خدمت با استفاده از حقوق و فوق العاده های مربوط را خواهند داشت .
تبصره 1 – استفاده از مرخصی استحقاقی با تقاضای مستخدم و موافقت رئیس مربوط می باشد . تعطیلات واقع در بین دو مرخصی استحقاقی جزء مرخصی استحقاقی منظور خواهد شد .
تبصره 2 – حق استفاده از مرخصی مربوط به هر ماه برای ماههای بعد محفوظ است ولی هیچ مستخدمی
نمی تواند در هر سال بیش از پانزده روز مرخصی استحقاقی خود را ذخیره نماید و هر گاه از بقیه مرخصی مذکور استفاده ننماید مدت زائد بر پانزده روز ذخیره نخواهد شد .
تبصره 3 – دستگاهها مکلف هستند به مستخدمین پیمانی به هنگام خاتمه قرارداد (در صورت عدم تمدید) به ازاء هر سال سابقه خدمت قابل قبول علاوه بر حقوق و فوق العاده مربوط به مرخصی استحقاقی ذخیره شده ، یکماه آخرین حقوق و مزایا پرداخت نمایند.
تبصره 4 – برای دستگاههایی که دو روز در هفته تعطیل می باشند (پنجشنبه و جمعه) مدت فوق الذکر 24 روز تعیین می گردد.
ماده 13 – مستخدمین پیمانی می توانند در صورت نیاز با موافقت دستگاه استخدام کننده هر سال یکماه از مرخصی بدون حقوق استفاده نمایند . مدت مرخصی بدون حقوق جزو سوابق خدمت و تجربه منظور نمی گردد.
ماده 14 – مستخدمین پیمانی در صورت ابتلاء به بیماریهایی که مانع از انجام کار آنان باشد و نیز زنان باردار از حمایتهای مقرر در قانون تأمین اجتماعی استفاده خواهند کرد.
تبصره 1 – این قبیل مستخدمین موظفند ضمن آگاه نمودن دستگاه ذیربط از علت عدم حضور خویش در محل خدمت ، مدارک مربوط به بیماری که به تأیید مراجع قانونی مذکور در قانون تأمین اجتماعی رسیده باشد را نیز در پایان ایام بیماری ارائه نمایند .
تبصره 2 – حقوق و فوق العاده های مستخدمین پیمانی که عدم اشتغال آنان به سبب بیماری باشد و در بیمارستان بستری نشوند تا سه روز توسط دستگاه مربوطه پرداخت خواهد شد و مازاد بر سه روز تا خاتمه بیماری و حداکثر تا پایان قرارداد مشمول مقررات قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
ماده 15 – در صورتیکه مستخدم پیمانی مدت هفت روز بدون اطلاع و یا بدون عذر موجه در محل خدمت حاضر نشود دستگاه دولتی می تواند قرارداد استخدام را بدون رعایت یک ماه مهلت مقرر در ماده 6 از تاریخ ترک خدمت فسخ نماید و وجوه مربوط به مرخصی استحقاقی ذخیره شده موضوع تبصره 3 ماده 12 به وی تعلق نخواهد گرفت.
ماده 16 – هر گاه مستخدم پیمانی در حین انجام وظیفه ناقص یا از کارافتاده شود یا به سبب انجام وظیفه و در حین آن فوت شود مستخدم یا بازماندگان وی طبق مقررات قانون تأمین اجتماعی از مستمری از کارافتادگی یا بازنشستگی و یا مستمری بازماندگان استفاده خواهند نمود.
ماده 17 – مستخدمین پیمانی که به سبب حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی و یا به سبب شرکت یا همکاری در عملیات نظامی جهت دفاع از تمامیت و استقلال کشور جمهوری اسلامی ایران معلول و یا ازکارافتاده شناخته می شوند و یا به درجه رفیع شهادت نایل می گردند از لحاظ برقراری مستمری ازکارافتادگی یا مستمری بازماندگان مشمول قانون راجع به برقراری مستمری درباره بیمه شدگانی که به علت همکاری با نیروهای مسسلح شهید یا معلول شده یا می شوند مصوب 18/11/1360 مجلس شورای اسلامی و اصلاحات بعدی آن خواهند بود.
ماده 18 – اوقات کار و تعطیل مستخدمین پیمانی به همان ترتیبی است که برای مستخدمین رسمی وزارتخانه یا مؤسسه دولتی طرف قرارداد مقرر می باشد ولی هر گاه در قرارداد استخدام به مقتضای نوع کار به ترتیب دیگری توافق شده باشد مطابق آن توافق عمل خواهد شد و در هر حال ساعات کار مستخدمین پیمانی از حداقل ساعات کار قانونی مقرر کمتر نخواهد بود.
ماده 19 – هر گاه مستخدم پیمانی بخواهد در غیر ساعات کار در مؤسسات دیگری مشغول کار شود باید قبلاً به وزارتخانه یا مؤسسه دولتی محل کار خود اطلاع دهد.
تبصره – اشتغال مستخدم پیمانی در سایر وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و نیز مؤسسات غیردولتی که طرف معامله با دستگاه دولتی متبوع مستخدم قرار دارند ممنوع است .
ماده 20 – تغییر شغل مستخدم پیمانی با اصلاح قرارداد منعقده و رعایت مقررات مربوط بلامانع است .
ماده 21 – انتقال و مأموریت مستخدمین پیمانی (مشروط به پرداخت حقوق و مزایا توسط دستگاه مأمور گیرنده ) در طی مدت قرارداد به سایر وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی و نیز اعزام آنان برای طی دوره های آموزشی یا کارآموزی کوتاه مدت (حداکثر شش ماه) مربوط به شغل ارجاعی در داخل و خارج از کشور با رعایت مقررات مربوط بلامانع است .
ماده 22 – وزارتخانه ها و مؤسسات دولتی مشمول قانون استخدام کشوری مکلفند رونوشتی از قرارداد استخدامی مستخدمین پیمانی را در بدو استخدام و در صورت تمدید، رونوشتی از قرارداد تمدیدی را به سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور ارسال دارند .
ماده 23 – مفاد قرارداد مستخدمین پیمانی که به موجب مقررات قبلی به خدمت اشتغال دارند تا خاتمه مدت یا فسخ آن از لحاظ پرداخت وجوه تعیین شده در قرارداد به قوت خود باقی است ولی تمدید یا انعقاد قرارداد جدید از هر لحاظ تابع مفاد این آیین نامه خواهد بود.
ماده 24 – استخدام پیمانی کارکنانی که در اجرای مقررات پاکسازی و بازسازی یا قانون رسیدگی به تخلفات اداری و یا سایر قوانین و مقررات انضباطی مشابه به انفصال دائم محکوم گردیده اند مجاز نمی باشد.
تبصره – استخدام پیمانی کسانی که به موجب مقررات مذکور در این ماده به مجازات اخراج محکوم شده و یا بشوند در همان دستگاه دولتی ممنوع است و در صورتیکه حکم اخراج صرفاً به دلیل ترک خدمت و یا غیبت صادر شده باشد استخدام پیمانی فرد مورد نظر به تشخیص بالاترین مقام دستگاه بدون احتساب سابقه خدمت قبلی ، بلامانع است .
ماده 25 – رسیدگی به تخلفات اداری مستخدمین پیمانی و تعیین مجازات آنان مشمول قانون رسیدگی به تخلفات اداری و آیین نامه اجرایی آن می باشد .
ماده 26 – هر گونه تغییری در این آیین نامه منوط به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور و تصویب هیأت وزیران خواهد بود و در صورت ضرورت دستورالعملهای لازم جهت اجرای این آیین نامه توسط سازمان مذکور تهیه و ابلاغ می گردد.
ماده 27 – مستخدمین پیمانی تا زمان بازنشستگی مشمول مفاد مقررات این آیین نامه و اصلاحات بعدی آن خواهند بود .