وزارت رفاه و تأمین اجتماعی ـ وزارت بازرگانی ـ وزارت کار و امور اجتماعی
وزارت تعاون ـ سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری
وزیران عضو کمیسیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک در جلسه مورخ 22/9/1388 بنا به پیشنهاد وزارتخانههای رفاه و تأمین اجتماعی و بازرگانی و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت تصویبنامه شماره 164082/ت373 هـ مورخ 10/10/1386، آییننامه اجرایی قانون بیمههای اجتماعی قالیبافان، بافندگان فرش و شاغلان صنایع دستی شناسهدار (کددار) ـ مصوب 1388ـ را به شرح زیر تصویب نمودند:
آییننامه اجرایی قانون بیمههای اجتماعی قالیبافان، بافندگان فرش و شاغلان صنایع دستی شناسهدار (کددار)
ماده 1ـ
در این آییننامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار میروند:
الف ـ قانون: قانون بیمههای اجتماعی قالیبافان، بافندگان فرش و شاغلان صنایع دستی شناسهدار (کددار) ـ مصوب 1388ـ .
ب ـ فرش: قالی، قالیچه و گبه.
پ ـ صنایع دستی شناسهدار (کددار): صنایع دستی خانگی و غیر آن در گروههای مصوب شناسهدار (کددار).
ت ـ مشمولان: شاغلان در مشاغل موضوع بندهای (ب) و (پ) این ماده و نیز مشمولان موضوع تبصرههای (1) و (4) ماده (1) قانون که دارای مجوز فعالیت و یا کارت شناسایی معتبر بر اساس فرآیند مندرج در ماده (2) این آییننامه میباشند.
ماده 2ـ
وزارت بـازرگانی و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مکلفند نسبت به شناسایی و معرفی مشمولان به سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور اقدام نمایند.
تبصره 1ـ سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور موظفاست مهارت فنی معرفیشدگان و متقاضیان را بررسی و ظرف یک ماه پس از وصول معرفینامه نسبت به صدور کارت مهارت فنی آنان اقدام نماید. بهرهمندی افراد موضوع این ماده از مزایای قانون، منوط به ارایه کارت مهارت فنی توسط سازمان یادشده میباشد.
تبصره 2ـ اتحادیهها و تشکلهای مرتبط دارای مجوز از دستگاههای موضوع این ماده میتوانند نسبت به معرفی واجدان شرایط به سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور اقدام نمایند.
تبصره 3ـ بافندگان موضوع قانون بیمه بازنشستگی، فوت و از کارافتادگی بافندگان قالی، قالیچه، گلیم و زیلو ـ مصوب 1376ـ که در اجرای قانون یادشده بیمه پرداز بودهاند، میتوانند ضمن استمرار بیمهپردازی، به منظور استفاده از مزایای این آییننامه ظرف سه ماه نسبت به اخذ کارت مهارت فنی از سازمان آموزش فنی و حرفهای کشور و ارایه آن بهسازمان تأمین اجتماعی اقدام نمایند.
ماده 3ـ
مبنای محاسبه حق بیمه برای مشمولان براساس حداقل دستمزد ماهیانه مصوب شورای عالی کار تعیین میگردد و در صورتی که مشمولان متقاضی پرداخت حق بیمه بر مبنای دستمزد بیشتر از مبلغ موضوع این ماده باشند، انعقاد قرارداد و پرداخت حق بیمه مابهالتفاوت حداقل دستمزد و دستمزد تعیین شده توسط بیمه شده بلامانع خواهدبود.
ماده 4ـ
نرخ حق بیمه مشـمولان به ترتیب مقرر در ماده (28) قانون تأمین اجتماعی ـ مصوب1354ـ میباشد. بیست درصد حق بیمه سهم کارفرمایی توسط دولت و هفت درصد نیز توسط بیمه شده پرداخت خواهدشد.
ماده 5 ـ
بیمه شده مکلف است در دوره اعتبار کارت شناسایی و کارت مهارت فنی، مبلغ حق بیمه سهم خود را از تاریخ انعقاد قرارداد براساس قانون اصلاح بند «ب» و تبصره (3) ماده (4) قانون تأمین اجتماعی ـ مصوب 1365ـ طبق ماده (39) قانون تأمین اجتماعی به صورت ماهانه به سازمان پرداخت نماید.
تبصره1ـ استمرار بهرهمندی افراد از حمایتهای موضوع قانون صرفاً در صورت تمدید مجوز فعالیت یا کارتشناسایی معتبر و کارت مهارت فنی با اخذ تأییدیه کتبی از دستگاههای ذیربط مبنی بر اشتغال تمام وقت یا پارهوقت امکانپذیر است.
تبصره2ـ در صورت توقف پرداخت حق بیمه برای سه ماه متوالی، بیمهشده میتواند تا موعد پرداخت بعدی حق بیمه دوره قبلی را پرداخت نماید.
تبصره3ـ در خصوص مشمولان بند (ب) ماده (1) که در کارگاههای مشمول قانون تأمین اجتماعی ـ مصوب 1354ـ شاغل میباشند، طبق ماده (36) قانون مذکور اقدام خواهد شد.
تبصره4ـ در صورتی که پرداخت حق بیمه از طرف بیمه شده در موعد مقرر در تبصره (2) این ماده متوقف شود با حفظ سوابق قبلی، بیمه وی قطع خواهد شد و برقراری مجدد آن منوط به ارائه تقاضای کتبی و تنظیم قرارداد جدید با رعایت مفاد این آییننامه خواهدبود.
ماده6 ـ
حداقل سن افراد واجد شرایط برای انعقاد قرارداد بیمه موضوع این آییننامه، پانزده سال و حداکثر پنجاه سال تمام است.
تبصره ـ سوابق بیمهپردازی مشمولان این آییننامه به حداکثر سن موضوع این ماده اضافه میشود.
ماده 7ـ
شرایط لازم برای بیمه متقاضیانی که بیش از پنجاه سال سن دارند بهشرح زیر تعیین میشود:
الف ـ در زمان تقاضا سن آنان بیش از پنجاه و پنج سال نباشد.
ب ـ حق بیمه مازاد را یکجا بپردازد.
پ ـ بین پذیرش تقاضا توسط سازمان تأمین اجتماعی و پرداخت یکجا بیش از یک ماه فاصله نباشد.
ت ـ هر فرد میتواند یک بار متقاضی استفاده از امکان پرداخت یکجا شود.
ماده 8 ـ
بیمه شدگانی که دارای کارفرما باشند، از مزایای مندرج در ماده (3) قانون تأمین اجتماعی ـ مصوب 1354ـ و همچنین حمایتهای مندرج در قانون بیمه بیکاری ـ مصوب 1369ـ برخوردار میباشند.
تبصره ـ حوادث ناشی از کار موضوع این آییننامه که منجر به برقراری مستمری از کارافتادگی و فوت مشمولان میشود، عبارت است از حوادثی که در ارتباط با حرفه بافندگی و صنایع دستی موضوع بندهای « ب» و « پ» این آییننامه (باتشخیص سازمان تأمین اجتماعی) متوجه بیمهشدگان میشود.
ماده 9ـ
سازمان تأمین اجتماعی مکلف است با همکاری وزارت بازرگانی و سازمان میـراث فرهـنگی، صنایع دستـی و گردشگـری سامانه اطلاعـات جامع مشـمولان را ایجاد نماید.
ماده 10ـ
سوابق مشمولان قانون بیمه بازنشستگی، فوت و ازکارافتادگی بافندگان قالی، قالیچه، گلیم و زیلو ـ مصوب 1376ـ که به نحوی از انحا از شمول قانون مذکور خارجشده و مشمول این آییننامه قرارگرفته و یا در کارگاههای مشمول قانون تأمیناجتماعی ـ مصوب 1354ـ اشتغال به کار مییابند، با درخواست بیمه شده و یا پرداخت مابهالتفاوت حق بیمه مربوط، جزء سنوات خدمت قابل قبول آنان در اجرای قانون تأمین اجتماعی محسوب میشود، در غیر این صورت سابقه آنان به نسبت پنجاه درصد سنوات پرداخت حق بیمه به منظور بهرهمندی از تعهدات قانونی ملاک عمل خواهد بود.
ماده 11ـ
از تاریخ 27/7/1388، هزینه اجرای این آییننامه در سال جاری از محل اعتبار برنامه 30441 مذکور در بند (34) ماده واحده قانون بودجه سال 1388 کل کشور تأمین میشود.
ماده12ـ
معاونت برنامـهریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور موظف است براساس پیشنهاد وزارتخانههای رفاه و تأمین اجتماعی و بازرگانی و سازمان میراث فرهـنگی، صنایع دسـتی و گردشگری اعتبار لازم برای اجرای قانون در سال 1389 و بعد از آن را در لوایح بودجه سالانه پیشبینی نماید. اجرای این آییننامه در سال 1389 و بعد از آن منوط به تأمین اعتبار در قوانین بودجه سالانه کشور است و سازمان تأمین اجتماعی متناسب با اعتبار پیشبینی شده و متناسب با تعداد افراد معرفی شده توسط وزارت بازرگانـی و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری موظف به بیمه نمودن مشمولان میباشد.
این تصـویبنامه در تاریخ 3/11/1388 به تأییـد مقام محترم ریاسـت جمهوری رسیدهاست.
معاون اول رئیس جمهور ـ محمدرضا رحیمی