ماده ۱ ـ
هر گونه کوتاهی در انجام وظائف محوله و یا هر گونه فعل و ترک فعل که موجب نقص آئین نامه های انضباطی کارگاه، بروز اختلاف و بی نظمی در روند طبیعی کار، کاهش کمی و کیفی تولید خدمات، افزایش ضایعات، ضرر و زیان و نقص شئون اسلامی در کارگاه را فراهم نماید قصور نامیده می شود.
تبصره ـ موارد قصور و نقص آئین نامه انظباطی با توجه به ماهیت خلاف و میزان تکرار و یا استمرار آن در آئیننامه انضباطی لحاظ خواهد گردید.
ماده ۲ ـ
آئیننامه انضباطی مجموع مقرراتی است که در چهارچوب قانون کار و مقررات در کارگاههای بیش از ده نفر کارگر متناسب با شرایط و اوضاع و احوال کارگاه توسط کارفرما تهیه شده و پس از تأیید واحد کار و امور اجتماعی محل توسط کمیته انضباط کار بمورد اجراء گذاشته می شود.
ماده ۳ ـ
در مورد کارگاههائی یکه تعداد کارگران آنها کمتر از نصاب مذکور در ماده دو می باشد در صورت وجود تشکیل کارفرمائی، تشکیل مذکور اقدام به تهیه و ارائه پیش نویس آئین نامه انضباط کار خواهد کرد.
تبصره ـ در مورد کارگاههای مذکور واحد کار و امور اجتماعی پس از کسب نظر مشورتی انجمن صنفی کارگران یا مجمع نمایندگان کارگران نسبت به تصویب آئیننامه انضباط کار اقدام خواهد نمود.
ماده ۴ ـ
چنانچه تشکل های کارگری و کارفرمائی در زمینه تهیه آئین نامه انضباطی واحدی برای کارگاههای خود به توافق برسند، آئین نامه مذکور پس از تأیید وزارت کار و امور اجتماعی حسب مورد در سطح منطقه یا ملی نافذ خواهد بود.
ماده ۵ ـ
به منظور اجرای ائین نامه انضباط کار در کارگاه کمیته ای بنام کمیته انضباط کار تشکیل می گردد کمیته انضباط کار مرکب از افراد زیر است:
الف ـ در کارگاههائی که تعداد کارگران آنها بیش از ۳۵ نفر باشد.
ـ دو نفر نماینده شورای اسلامی کار یا نماینده انجمن صنفی و یا نماینده کارگران.
ـ دو نفر نماینده کارفرما.
ـ یکنفر نماینده از میان سرپرستان کارگاه به انتخاب سرپرستان.
ب ـ در کارگاههائی که تعداد کارگران انها کمتر از ۳۵ نفر باشد:
ـ یکنفر نماینده انجمن صنفی یا نماینده کارگران.
ـ یکنفر نماینده کارفرما.
ـ یکنفر نماینده به انتخاب دو نفر اعضاء اخیر الذکر (در صورت عدم توافق نظر واحد کار و امور اجتماعی در مورد انتخاب نفر سوم لازم الرعایه است).
ماده ۶ ـ
مدت عضویت در کمیته انضباط کار دو سال است. انتخاب مجدد اعضاء در کمیته بلامانع است.
تبصره ـ هر گاه یکی از اعضاء در اثر فوت، استعفاء، اخراج یا به هر دلیل دیگر امکان شرکت در جلسات را نداشته باشد نماینده دیگری با توجه به ماده ۵ برای باقیمانده مدت دوره انتخاب و معرفی خواهد شد.
ماده ۷ ـ
کمیته انضباط کار در اولین جلسه، مشخصات اعضاء و موجودیت خود را کتباً به واحد کار و امور اجتماعی محل اعلام خواهد نمود.
ماده ۸ ـ
جلسات کمیته انضباط کار با حضور کلیه اعضاء رسمیت می یابد و چنانچه کمیته انضباط کار به دلیل عدم حضور کلیه اعضاء در دو جلسه متوالی رسمیت پیدا نکند موضوع مستقیماً از سوی ذینفع قابل طرح در مراجع حل اختلاف می باشد.
ماده ۹ ـ
تصمیمات کمیته انضباط کار در کلیه موارد با اکثریت آراء معتبر است مکر در زمینه اخراج که مقررات ماده ۲۷ قانون کار لازم الرعایه خواهد بود.
ماده ۱۰ ـ
کمیته انضباط کار می تواند در جلسات خود از نظرات مشورتی سرپرست مستقیم کارگر یا کارگران یا شهود ذیربط استفاده نماید و سرپرست مستقیم در جلسات مذکور فاقد حق رأی است مگر در مواردی که خود عضو کمیته انضیاط کار باشد.
ماده ۱۱ ـ
تصمیمات کمیته نباید مغایر با قانون کار و آئیننامه ها و مقررات مربوط باشد.
ماده ۱۲ ـ
صورت مذاکرات و تصمیمات کمیته در دفتر ویژه ای ثبت و به امضاء اعضاء حاضر در جلسه رسیده و نزد کمیته نگهداری می شود.
ماده ۱۳ ـ
تصمیمات کمیته در پنج نسخه تنظیم و به ترتیب زیر توزیع می گردد:
یک نسخه جهت اطلاع کارگر یا کارگران ذینفع.
یک نسخه جهت اطلاع کارفرما.
یک نسخه جهت اطلاع شورای اسلامی کار.
یک نسخه جهت اطلاع واحد کار و امور اجتماعی محل.
یک نسخه جهت ضبط در بایگانی کمیته انضباط کار.
تبصره ـ کلیه مکاتبات و دعوت نامه های مربوط توسط دبیر کمیته که در اولین جلسه از بین اعضاء انتخاب می شود انجام میپذیرد.
ماده ۱۴ –
چنانچه هر یک از طرفین (کارگر یا کارفرما) به تصمیمات کمیته انضباط معترض باشد می تواند از طریق مراجع حل اختلاف پیش بینی شده در فصل نهم قانون کار درخواست رسیدگی نماید.
ماده ۱۵ –
به منظور حسن اجرای این مقررات، واحد کار و امور اجتماعی محل می تواند پس از دریافت رونوشت تصمیمات و آراء کمیته انضباط کار عنداللزوم با اعزام مأمور تحقیق به واحد مربوط به موضوع رسیدگی و ضمن ارائه نظرات ارشادی، گزارش لازم را تهیه و در پرونده کمیته مذکور ضبط نماید.
این آئین نامه شامل ۱۵ ماده و ۵ تبصره در جلسه مورخ 1370/1/24 شورایعالی کار تهیه و در تاریخ 1370/2/8 به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی رسید.